روضة الشهداء (تصحیح عقیقی بخشایشی): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

   

این کتاب، ذکر شهیدان از انبیا و اولیا، به‌خصوص مصائب خامس آل عبا(ع) است. چون مطالب این کتاب را در مجالس عزادارى می‌‏خواندند و این مجالس را مجالس روضه‏‌خوانى مى‏‌گفتند و خواننده کتاب را روضه‏خوان مى‏‌نامیدند؛ ازاین‌رو عنوان «روضه یا روضة الشّهداء» اشتهار پیدا کرده است‏<ref>مقدمه مصحح، صفحه 9</ref>

==ساختار==

کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح، مقدمه مؤلف، ده باب و یک خاتمه است.  

==گزارش محتوا==

   

کتاب‏شناس معروف حاج[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن| آقابزرگ تهرانى]] در مورد این کتاب می‎نویسد: «برخى احتمال داده‏‌اند این کتاب نخستین مقتل فارسى بوده است... ولى مقتل فارسى متقدم‏تر از آن کتاب نیز بوده است که خود «روضة الشهداء» از آن نقل مطلب نموده است و آن کتاب مقتل فارسى تألیف ابى‌المفاخر رازى است که در کتاب روضة الشهداء شعر او را آورده است»<ref>ر.ک: همان</ref>

# منابع متنوع: یکى دیگر از نقاط قوت آن برخوردارى از منابع گوناگون و مآخذ متعدد مى‏‌باشد. در این کتاب از ده‌ها کتاب و منبع نادر و کمیاب و دست اوّل، مطالبى نقل شده است که امروز نمى‏‌توان آنها را پیدا نمود و اتفاقا اسامى آنها نیز قید و ضبط شده است. این امر به محقّقین و پژوهشگران روز این امکان را می‌‏دهد که جهت شناخت آن منابع به این کتاب مراجعه‏‌اى داشته باشند تا به منابع اصلى دسترسى پیدا کنند<ref>ر.ک: همان</ref>

# منابع غیر شیعه: چهارمین نکته قوت این کتاب بهره‌‏گیرى آن از منابع اهل سنت در مقام معرفى اهل‌بیت(ع) و نشان دادن مقامات و مراتب آنان مى‏‌باشد. دوستداران اهل‌بیت(ع) و مشتاقان نشر فضائل آن خاندان دوست دارند که حدیث محبوب و معشوق خود را از زبان تمام کائنات بشنوند؛ از دوست، دشمن، از خودى و بیگانه و از هر منبع و مأخذى که گویاى فضل و راه‌گشاى علوم و معارف آنان بوده باشد (گرچه بخشى از این توسعه، جزء نقاط ضعف کتاب است)، ولى اساس کلّى و موضع‌گیرى عمومى آن، نقطه قوّت و امتیاز آن مى‏‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref>

==== نقاط ضعف====

# در کتاب حاضر که بخشى از امتیازات آن گذشت، اصول علم درایه، رجال و قواعد شناخت حدیث، درست انجام و اعمال نشده است‏. نوعاً از راویان ضعیف و مجهول‌الحال به‌صورت ارسال مطلب، نقل شده است. غث و سمین، قوى و ضعیف، معتبر و نامعتبر هر دو با هم و در کنار هم قرار گرفته‏‌اند. خواننده باید بسیار فطن، هوشیار و اهل دقت باشد که بتواند آنها را از همدیگر تفکیک و جدا نماید و هرکدام را در جایگاه خاص خود قرار دهد. گرچه محدثین و فقهاى ما جائى که حدیث در باب احکام فقهى و شریعت، نبوده باشد، از باب توسّع و مسامحه در غیر احکام چندان کنکاش نمى‏‌کنند و به ضعف راویان نیز چندان اهمیت قائل نمى‏‌شوند، ولى به اعتقاد نگارنده ابواب مربوط به عقائد و کلام و توحید و معارف و ارزش‌هاى والاى اسلامى، خیلى مهم‏تر از ابواب فقهى و عبادى است و دقّت لازم و کنکاش و تحقیق عمیق‏تر و اصولى‏ترى را مى‏طلبد<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>

# نوع منابع و مآخذ مؤلف از منابع عامّه مى‏‌باشد: گویا مؤلف در آن شرائطى که می‌زیسته‏ است چاره‏‌اى جز استفاده از مأخذ و منابع اهل سنت را نداشته است؛ گرچه این مسئله در نوع خود مزیتى شمرده شده است، ولى حقیقت مطلب آن است که حراست و نگهبانى و دقّت و تعمّق شیعه، خیلى قوى‏تر و متقن‏تر از اهل سنّت است؛ خاصّه آنکه عامّه یک قرن و نیم دیرتر از شیعه، به نگارش حدیث و خبر، رو آورده است که خیلى از مطالب و حقایق از دست رفته بود<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>

==وضعیت کتاب==