۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'سبک ى ' به 'سبکى') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
محقق كتاب، [[حسینی نیشابوری، محمد|سيد محمدحسینى نيشابورى]] در مقدمهاش، به بيان زندگانى، نسب و خاندان علمى آل طاووس، مدايح علما، اساتيد و شاگردان، تأليفات، ذوق ادبى او در نثر و شعر، تاريخ وفات و مدفن وى، نُسَخ خطىاى كه در تحقيق اين اثر از آن استفاده نموده و ذكر نمونهاى از آن نسخ خطى پرداخته است<ref>مقدمه محقق، ص5</ref> | محقق كتاب، [[حسینی نیشابوری، محمد|سيد محمدحسینى نيشابورى]] در مقدمهاش، به بيان زندگانى، نسب و خاندان علمى آل طاووس، مدايح علما، اساتيد و شاگردان، تأليفات، ذوق ادبى او در نثر و شعر، تاريخ وفات و مدفن وى، نُسَخ خطىاى كه در تحقيق اين اثر از آن استفاده نموده و ذكر نمونهاى از آن نسخ خطى پرداخته است.<ref>مقدمه محقق، ص5</ref> | ||
مؤلف در مقدمهاش، پس از حمد و ثناى الهى، شهادت به وحدانيت خداوند و رسالت حضرت محمد(ص)، بهطور مختصر، به چگونگى پيدايش انگيزه نگارش اين اثر و بيان فصول كتاب پرداخته است<ref>مقدمه مؤلف، ص35</ref> | مؤلف در مقدمهاش، پس از حمد و ثناى الهى، شهادت به وحدانيت خداوند و رسالت حضرت محمد(ص)، بهطور مختصر، به چگونگى پيدايش انگيزه نگارش اين اثر و بيان فصول كتاب پرداخته است.<ref>مقدمه مؤلف، ص35</ref> | ||
نويسنده در «فصل اول» به اين مطلب اشاره نموده كه عارف و سالك الهى، از طريق كسب معارف الهيه، داراى صفاتى مىشود كه او را به محبت خالص پروردگار مىرساند و در اين ميان، معرفت و محبت، دو بال براى پرواز عارف الهى است<ref>متن كتاب، ص39</ref> | نويسنده در «فصل اول» به اين مطلب اشاره نموده كه عارف و سالك الهى، از طريق كسب معارف الهيه، داراى صفاتى مىشود كه او را به محبت خالص پروردگار مىرساند و در اين ميان، معرفت و محبت، دو بال براى پرواز عارف الهى است.<ref>متن كتاب، ص39</ref> | ||
«فصل دوم»، مختص به حب خداوند متعال است. در اين فصل، ويژگىهاى محب و دوستدار خدا، چگونگى محبت وى به محبوب، مشقت و لذت محبت و طريقه ابراز محبت و دوستى بيان شده است<ref>همان، ص45</ref> | «فصل دوم»، مختص به حب خداوند متعال است. در اين فصل، ويژگىهاى محب و دوستدار خدا، چگونگى محبت وى به محبوب، مشقت و لذت محبت و طريقه ابراز محبت و دوستى بيان شده است.<ref>همان، ص45</ref> | ||
«فصل سوم»، شامل دو مناجاتنامه زيبا، مسجع و محكم از مؤلف است<ref>همان، ص55</ref> | «فصل سوم»، شامل دو مناجاتنامه زيبا، مسجع و محكم از مؤلف است.<ref>همان، ص55</ref> | ||
نويسنده در «فصل چهارم»، به بيان موعظههايى زيبا و نافذ در قالب نثرى مسجع پرداخته؛ گاه از هنگامه بيدارى انسان از خواب غفلت سخن گفته و گاه نكتهاى ظريف در باب عالم و شاك و وجوه حكمتِ حرمت نگاه به آنچه حلال نيست و... پرداخته است<ref>همان، ص69</ref> | نويسنده در «فصل چهارم»، به بيان موعظههايى زيبا و نافذ در قالب نثرى مسجع پرداخته؛ گاه از هنگامه بيدارى انسان از خواب غفلت سخن گفته و گاه نكتهاى ظريف در باب عالم و شاك و وجوه حكمتِ حرمت نگاه به آنچه حلال نيست و... پرداخته است.<ref>همان، ص69</ref> | ||
«فصل پنجم»، در باب آداب معاشرت و دوستى با برادران دينى است. در اين فصل، مؤلف به بيان چگونگى خلوص در دوستى، انواع عتاب و ترك آن و ارزش عمر آدمى پرداخته است<ref>همان، ص75</ref> | «فصل پنجم»، در باب آداب معاشرت و دوستى با برادران دينى است. در اين فصل، مؤلف به بيان چگونگى خلوص در دوستى، انواع عتاب و ترك آن و ارزش عمر آدمى پرداخته است.<ref>همان، ص75</ref> | ||
«فصل ششم»، در بررسى عارفانه جايگاه صبر در برابر حوادث روزگار، زشتى ناشكيبايى و بيان اديبانه شجاعت جعفر بن ابىطالب، حضرت اميرالمؤمنين و امام حسين(ع) مىباشد<ref>همان، ص85</ref> | «فصل ششم»، در بررسى عارفانه جايگاه صبر در برابر حوادث روزگار، زشتى ناشكيبايى و بيان اديبانه شجاعت جعفر بن ابىطالب، حضرت اميرالمؤمنين و امام حسين(ع) مىباشد<ref>همان، ص85</ref> | ||
در «فصل هفتم»، نويسنده ابتدا مباحثى در مورد فضل بنى هاشم و فخر ايشان بيان مىدارد. در ادامه، مطالبى را كه در مراحل سير و سلوك رعايت مىشود، مطرح مىكند؛ مانند كم خوردن، مذمت غيبت، كرم، بذل، حلم، وفادارى، دشمنى عقل با هواى نفس و بهرهمندى از مشورت و تجارب ديگران. همچنين آنچه مؤلف در حرم [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به ايشان عرض مىكند و برخى مباحث اخلاقى و حكيمانه نيز، از ديگر مسائل مطرح در انتهاى اين فصل است<ref>همان، ص95</ref> | در «فصل هفتم»، نويسنده ابتدا مباحثى در مورد فضل بنى هاشم و فخر ايشان بيان مىدارد. در ادامه، مطالبى را كه در مراحل سير و سلوك رعايت مىشود، مطرح مىكند؛ مانند كم خوردن، مذمت غيبت، كرم، بذل، حلم، وفادارى، دشمنى عقل با هواى نفس و بهرهمندى از مشورت و تجارب ديگران. همچنين آنچه مؤلف در حرم [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به ايشان عرض مىكند و برخى مباحث اخلاقى و حكيمانه نيز، از ديگر مسائل مطرح در انتهاى اين فصل است.<ref>همان، ص95</ref> | ||
مؤلف، كتاب خود را با ذكر صلوات بر محمد و آل محمد خاتمه داده است<ref>همان، ص134</ref> | مؤلف، كتاب خود را با ذكر صلوات بر محمد و آل محمد خاتمه داده است.<ref>همان، ص134</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرستهاى آيات، روايات، اعلام، اشعار و منابعى كه محقق در تحقيق و تصحيح كتاب از آنها استفاده كرده، بهترتيب، در پايان كتاب آمده است<ref>همان، ص135</ref> | فهرستهاى آيات، روايات، اعلام، اشعار و منابعى كه محقق در تحقيق و تصحيح كتاب از آنها استفاده كرده، بهترتيب، در پايان كتاب آمده است.<ref>همان، ص135</ref> | ||
پاورقىهاى كتاب، مشتمل بر شرح و توضيح لغات كتاب، منابع و مصادر اشعار، آيات و رواياتى است كه در متن كتاب آمده است. | پاورقىهاى كتاب، مشتمل بر شرح و توضيح لغات كتاب، منابع و مصادر اشعار، آيات و رواياتى است كه در متن كتاب آمده است. | ||