دیوان رشید یاسمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۷: خط ۳۷:
«شعر خوب بنا به نقل [[بهار، محمدتقی|مرحوم بهار]] «آن است که خوب تهییج کرده و خوب فهمیده شود و خوب به حافظه سپرده شود و خوب ترجمه شود و این نمی‎شود مگر اینکه در گفتن آن شعر اخلاق ساده عالی، حس و هیجان شدید و سلیقه کافی به‎کار رفته باشد» و ما به هنگام مطالعه اشعار رشید به چنین خصوصیاتی برمی‎خوریم...»<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.
«شعر خوب بنا به نقل [[بهار، محمدتقی|مرحوم بهار]] «آن است که خوب تهییج کرده و خوب فهمیده شود و خوب به حافظه سپرده شود و خوب ترجمه شود و این نمی‎شود مگر اینکه در گفتن آن شعر اخلاق ساده عالی، حس و هیجان شدید و سلیقه کافی به‎کار رفته باشد» و ما به هنگام مطالعه اشعار رشید به چنین خصوصیاتی برمی‎خوریم...»<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.


شعر رشید، به‎خاطر آشنایی وی با ادبیات خارجی، از تجددخواهی اشعار دوران خودش دور نبوده و ازاین‎رو نوآوری‎هایی در مضمون و محتوا را با خود دارد. همچنین به علت تتبع شاعر در متون ادبی قدیم ایران، اشعار او رگه‎هایی از سبک شاعران قدیم پارسی را هم دارد. این دو عامل سبب نوسان سبک شعری رشید شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
شعر رشید، به‎خاطر آشنایی وی با ادبیات خارجی، از تجددخواهی اشعار دوران خودش دور نبوده و ازاین‎رو نوآوری‎هایی در مضمون و محتوا را با خود دارد. همچنین به علت تتبع شاعر در متون ادبی قدیم ایران، اشعار او رگه‎هایی از سبک شاعران قدیم پارسی را هم دارد. این دو عامل سبب نوسان سبک شعری رشید شده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.


در مقدمه ناشر درباره ادوار شعری رشید چنین نوشته شده: «در آغاز شاعری، رشید برای ایجاد روش تازه دست به آزمایش‎های مختلفی در صورت قالب سخن زد و به جهت وصول به این هدف اقدام به ترجمه‎هایی از اشعار شعرای خارجی نظیر لافونتن، کریلف و شارل لوکو و... کرد و با وجود کوشش زیاد در این راه که بتواند افکار جدید را با زبان نو و تازه ارائه دهد چندان توفیقی نیافت و زبان شعری او در این دوره با زبان شاعران گذشته امتیازی نداشت و از طرفی چون مانند بعضی از شعرای معاصر خود درگیر مبارزات سیاسی نبود، دیوانش از این‎گونه اشعار خالی است، ولیکن از روح وطن که در شعر تمام شعرای این دوره که از ابتدای مشروطیت در ایران بالا گرفته تهی نمی‎باشد و نیز «شوق وطن»، «بیستون»، «آسمان‎پیما»، نمونه‎هایی بر این مدعاست.
در مقدمه ناشر درباره ادوار شعری رشید چنین نوشته شده: «در آغاز شاعری، رشید برای ایجاد روش تازه دست به آزمایش‎های مختلفی در صورت قالب سخن زد و به جهت وصول به این هدف اقدام به ترجمه‎هایی از اشعار شعرای خارجی نظیر لافونتن، کریلف و شارل لوکو و... کرد و با وجود کوشش زیاد در این راه که بتواند افکار جدید را با زبان نو و تازه ارائه دهد چندان توفیقی نیافت و زبان شعری او در این دوره با زبان شاعران گذشته امتیازی نداشت و از طرفی چون مانند بعضی از شعرای معاصر خود درگیر مبارزات سیاسی نبود، دیوانش از این‎گونه اشعار خالی است، ولیکن از روح وطن که در شعر تمام شعرای این دوره که از ابتدای مشروطیت در ایران بالا گرفته تهی نمی‎باشد و نیز «شوق وطن»، «بیستون»، «آسمان‎پیما»، نمونه‎هایی بر این مدعاست.
در اشعار بعدی رشید به سبک شعری خود که سبکی حد فاصل میان ادبیات گذشته و شعر امروز است، دست می‎یابد و در این راه باید او را هم‎شیوه و هم‎زبان سه شاعر دیگر عصر بیداری (بهار، ایرج، پروین) شمرد. اشعار او در این مقطع از نظر صورت و معنی دارای زیبایی مخصوص به خود است. رشید در دوره کمال سخنش، مثل هر شاعر واقعی کوشیده است زیبایی‎های تازه‎ای را بیابد و ببیند و بستاید و پیوسته سعی و تلاشش بر این بوده که از تکلفات و صنایع بدیعی بی‎مورد دوری کند؛ به‎عبارت‎دیگر شعر رشید تلفیقی از ذوق و اندیشه است و خواندن هر قطعه شعرش انسان را به تفکر وامی‎دارد. دردهای عادی و فردی در شعر او چنان تعمیم می‎یابد که بیانگر درد تمام انسان‎ها می‎گردد»<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>.
در اشعار بعدی رشید به سبک شعری خود که سبکی حد فاصل میان ادبیات گذشته و شعر امروز است، دست می‎یابد و در این راه باید او را هم‎شیوه و هم‎زبان سه شاعر دیگر عصر بیداری (بهار، ایرج، پروین) شمرد. اشعار او در این مقطع از نظر صورت و معنی دارای زیبایی مخصوص به خود است. رشید در دوره کمال سخنش، مثل هر شاعر واقعی کوشیده است زیبایی‎های تازه‎ای را بیابد و ببیند و بستاید و پیوسته سعی و تلاشش بر این بوده که از تکلفات و صنایع بدیعی بی‎مورد دوری کند؛ به‎عبارت‎دیگر شعر رشید تلفیقی از ذوق و اندیشه است و خواندن هر قطعه شعرش انسان را به تفکر وامی‎دارد. دردهای عادی و فردی در شعر او چنان تعمیم می‎یابد که بیانگر درد تمام انسان‎ها می‎گردد»<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>.


محتوای اشعار رشید در قالب الفاظ اصیل و تراش‎خورده بیان شده و از کلمات مبتذل و عامیانه در شعرش استفاده نکرده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت</ref>.
محتوای اشعار رشید در قالب الفاظ اصیل و تراش‎خورده بیان شده و از کلمات مبتذل و عامیانه در شعرش استفاده نکرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت</ref>.


«رشید برای بیان ا‎فکار خود از کلیه قالب‎های معمول شعری استفاده کرده است؛ به‎خصوص نوعی که بیشتر جنبه ابتکار داشته و خود آن را «منقطعات» نامیده است و آن نوعی ترکیب‎بند است که از امتیاز ویژه‎ای برخوردار است و شاعر در این اقدام توفیق زیادی به دست آورده است»<ref>همان</ref>.
«رشید برای بیان ا‎فکار خود از کلیه قالب‎های معمول شعری استفاده کرده است؛ به‎خصوص نوعی که بیشتر جنبه ابتکار داشته و خود آن را «منقطعات» نامیده است و آن نوعی ترکیب‎بند است که از امتیاز ویژه‎ای برخوردار است و شاعر در این اقدام توفیق زیادی به دست آورده است»<ref>همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش