۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
صحیح: «در عشق تو اَنبُه (انبوه) است تنهایی من». در نسخه کانار نیز «آیتهاست» آمده است و هیچکدام از دو مصحح متوجه لطف پارادوکـس موجود در این مصراع (یعنی: انبوه تنهایی) نشدهاند<ref>ر.ک: بناءپور، هاشم، ص76؛ متن کتاب، ص222</ref>. | صحیح: «در عشق تو اَنبُه (انبوه) است تنهایی من». در نسخه کانار نیز «آیتهاست» آمده است و هیچکدام از دو مصحح متوجه لطف پارادوکـس موجود در این مصراع (یعنی: انبوه تنهایی) نشدهاند<ref>ر.ک: بناءپور، هاشم، ص76؛ متن کتاب، ص222</ref>. | ||
در ابتدای بخش ضمائم کتاب، بحثی تحت عنوان نقد انتساب مطرح شده است. نویسنده در این بحث به این نکته تصریح کرده که بسیاری از رباعیات این متن به دیگران نیز منسوب شده است که گاهی این انتساب درست و گاهی نادرست است. سپس به بررسی این موضوع پرداخته و البته نتایج این بررسی را صددرصد صحیح و بیخدشه ندانسته است. اعتبار نسخه یا انتساب، زندگی شاعر، سبک کلام و اجماع نسخ و تذکرههای معتبر چهار موردی است که محقق اثر توجه به آنها را در این مطالعه لازم دانسته است. سپس با اشاره به 12 نسخه مورد استفادهاش در قریب به سی صفحه رباعیات منتسب را با ذکر شماره مطرح کرده است؛ مثلاً رباعی 129 را منسوب به عطار دانسته که در مختارنامه آمده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص327</ref>. | در ابتدای بخش ضمائم کتاب، بحثی تحت عنوان نقد انتساب مطرح شده است. نویسنده در این بحث به این نکته تصریح کرده که بسیاری از رباعیات این متن به دیگران نیز منسوب شده است که گاهی این انتساب درست و گاهی نادرست است. سپس به بررسی این موضوع پرداخته و البته نتایج این بررسی را صددرصد صحیح و بیخدشه ندانسته است. اعتبار نسخه یا انتساب، زندگی شاعر، سبک کلام و اجماع نسخ و تذکرههای معتبر چهار موردی است که محقق اثر توجه به آنها را در این مطالعه لازم دانسته است. سپس با اشاره به 12 نسخه مورد استفادهاش در قریب به سی صفحه رباعیات منتسب را با ذکر شماره مطرح کرده است؛ مثلاً رباعی 129 را منسوب به عطار دانسته که در مختارنامه آمده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص327</ref>. | ||
ابومحبوب، تعلیقات خود را نیز اینگونه توضیح داده است: «در قسمت تعلیقات نیز حتیالمقدور موارد اشاره به آیات و روایات را با ذکر مأخذ آوردهام و ابیات عربی را ترجمه کردهام و اسامی تاریخی و ضربالمثلها را نیز توضیح دادهام؛ البته بهطور حتم غالباً منابع فکری این رباعیات از روایات بوده است که برخی بسیار مشهور هم هستند؛ بهخصوص در رباعیات اخلاقی و عبادی. بههرحال حتیالمقدور آشکارترین و نزدیکترین و روشنترین اشارات را با مأخذ ذکر کردهام<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص84</ref>. | ابومحبوب، تعلیقات خود را نیز اینگونه توضیح داده است: «در قسمت تعلیقات نیز حتیالمقدور موارد اشاره به آیات و روایات را با ذکر مأخذ آوردهام و ابیات عربی را ترجمه کردهام و اسامی تاریخی و ضربالمثلها را نیز توضیح دادهام؛ البته بهطور حتم غالباً منابع فکری این رباعیات از روایات بوده است که برخی بسیار مشهور هم هستند؛ بهخصوص در رباعیات اخلاقی و عبادی. بههرحال حتیالمقدور آشکارترین و نزدیکترین و روشنترین اشارات را با مأخذ ذکر کردهام<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص84</ref>. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
فهرست مندرجات کتاب در ابتدای آن آمده است. ضمایم کتاب مشتمل بر نقد انتساب، تعلیقات، فهرست لغات، فهرست الفبایی رباعیات و فهرست مآخذ نیز در انتهای آن ذکر شده است. | فهرست مندرجات کتاب در ابتدای آن آمده است. ضمایم کتاب مشتمل بر نقد انتساب، تعلیقات، فهرست لغات، فهرست الفبایی رباعیات و فهرست مآخذ نیز در انتهای آن ذکر شده است. | ||
مصحح در پاورقی، اشکالات و غلطهای وزنی و قافیهای را توضیح داده است و اگر جزئی اصلاحپذیر بوده، با توضیح در پاورقی اصلاح قیاسی کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | مصحح در پاورقی، اشکالات و غلطهای وزنی و قافیهای را توضیح داده است و اگر جزئی اصلاحپذیر بوده، با توضیح در پاورقی اصلاح قیاسی کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
ایرانشناس معاصر، پرفسور محمد کانار نیز این اثر را تصحیح و ترجمه کرده است. کتاب او مشتمل بر 2202 رباعی از اوحدالدین است که 400 رباعی از رباعیات کتاب حاضر بیشتر است<ref>ر.ک: بناءپور، هاشم، ص76</ref>. | ایرانشناس معاصر، پرفسور محمد کانار نیز این اثر را تصحیح و ترجمه کرده است. کتاب او مشتمل بر 2202 رباعی از اوحدالدین است که 400 رباعی از رباعیات کتاب حاضر بیشتر است.<ref>ر.ک: بناءپور، هاشم، ص76</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||