اخسیکتی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
خط ۳۹: خط ۳۹:
</div>
</div>


'''ابورشاد، احمد بن محمد بن قاسم بن خديو اَخْسيكَتى'''، محدث و ادیب بود و ابن قطلوبغا وى را در شمار حنفيان آورده است.
'''ابورشاد، احمد بن محمد بن قاسم بن خديو اَخْسیکَتى'''، محدث و ادیب بود و ابن قطلوبغا وى را در شمار حنفيان آورده است.


==تولد==
==تولد==
یشان ملقب به ذوالفضائل، در حدود سال 460ق، در اخسيكت، يكى از شهرهاى ماوراءالنهر، ديده به جهان گشود.
یشان ملقب به ذوالفضائل، در حدود سال 460ق، در اخسیکت، یکى از شهرهاى ماوراءالنهر، ديده به جهان گشود.


==اساتید==
==اساتید==
وى از ابوالقاسم، محمود بن محمد صوفى حديث آموخت، سپس به مرو رفت و نزد ابوالمظفر، منصور، نياى عبدالكريم [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، به كار حديث ادامه داد و چون بر زبان، نظم و نثر عرب احاطه داشت، در اين شهر با بزرگان ادب به مناظره و مشاعره مى‌پرداخت.
وى از ابوالقاسم، محمود بن محمد صوفى حديث آموخت، سپس به مرو رفت و نزد ابوالمظفر، منصور، نياى عبدالكريم [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، به كار حديث ادامه داد و چون بر زبان، نظم و نثر عرب احاطه داشت، در اين شهر با بزرگان ادب به مناظره و مشاعره مى‌پرداخت.


وى و برادرش محمد، ملقب به ذوالمناقب كه در دوره تحصيل در اخسيكت و سفر به مرو همراه او بود، هر دو، در ميان اديبان مرو به چيرگى شهره بودند.
وى و برادرش محمد، ملقب به ذوالمناقب كه در دوره تحصيل در اخسیکت و سفر به مرو همراه او بود، هر دو، در ميان اديبان مرو به چيرگى شهره بودند.


==شاگردان==
==شاگردان==
خط ۵۶: خط ۵۶:


==رابطه او با شعر==
==رابطه او با شعر==
همه آنچه از اخسيكتى در دست است، ابياتى بيش نيست؛ چند بيتى درباره [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] سروده و به خود او داده است و دو پاره شعر كه يكى را ياقوت از روى ديوان شعر او بازگو كرده است. اين شعر، پاسخى است به دو بيت از ابوالعلاى معرى كه در آن مردم دنيا را از دو گروه بيرون نمى‌داند: عاقل بى‌دين و دين‌دار بى‌عقل. وى در پاسخ، دين‌دار را به‌هرحال، رستگار و بى‌دين را گمراه مى‌داند و ابوالعلا را سرگردان در اين وادى.
همه آنچه از اخسیکتى در دست است، ابياتى بيش نيست؛ چند بيتى درباره [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] سروده و به خود او داده است و دو پاره شعر كه یکى را ياقوت از روى ديوان شعر او بازگو كرده است. اين شعر، پاسخى است به دو بيت از ابوالعلاى معرى كه در آن مردم دنيا را از دو گروه بيرون نمى‌داند: عاقل بى‌دين و دين‌دار بى‌عقل. وى در پاسخ، دين‌دار را به‌هرحال، رستگار و بى‌دين را گمراه مى‌داند و ابوالعلا را سرگردان در اين وادى.


==آثار==
==آثار==
خط ۶۷: خط ۶۷:
3. کتابى در تاريخ ياقوت كه به تاريخ ابى رشاد نيز معروف بوده است؛
3. کتابى در تاريخ ياقوت كه به تاريخ ابى رشاد نيز معروف بوده است؛


4. کتاب في قولهم كذب عليك كذا ياقوت<ref>انواری، محمدجواد، ج7، ص185</ref>.
4. کتاب في قولهم كذب علیک كذا ياقوت<ref>انواری، محمدجواد، ج7، ص185</ref>.
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش