۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
احاديث ذكرشده در اين اثر، پيرامون اصول دين، اخلاقيات، مواعظ، فقه و آنچه كه مردم در امور دينى خود بدان محتاج مى‌باشند، بوده و نويسنده با استفاده از مصادر لغوى و حديثى معتبر از جمله «صحاح» جوهرى، «نهايه» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و «قاموس» فيروزآبادى، به شرح و توضيح احاديث، پرداخته است.<ref>همان، ص33</ref> | احاديث ذكرشده در اين اثر، پيرامون اصول دين، اخلاقيات، مواعظ، فقه و آنچه كه مردم در امور دينى خود بدان محتاج مى‌باشند، بوده و نويسنده با استفاده از مصادر لغوى و حديثى معتبر از جمله «صحاح» جوهرى، «نهايه» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و «قاموس» فيروزآبادى، به شرح و توضيح احاديث، پرداخته است.<ref>همان، ص33</ref> | ||
روايات اول تا بيست و | روايات اول تا بيست و یکم، در جلد اول جاى گرفته است. اولين حديثى كه نويسنده ذكر نموده و به توضيح آن پرداخته است، حديث معروفى از پيامبر(ص) مى‌باشد كه در آن، آن حضرت به اميرالمؤمنين پيرامون حفظ حديث سفارش نموده و فرموده است كه اگر كسى به‌خاطر رضاى خداوند، چهل حديث را حفظ كرده و به آن عمل نمايد، خداوند او را در روز قيامت، با انبيا، صديقين، شهدا و صالحان، محشور خواهد نمود.<ref>متن كتاب، ج 1، ص50</ref> | ||
در توضيح محتواى اين احاديث، به اين نكته اشاره شده است كه اين احاديث، پيرامون موارد زير مى‌باشد: ايمان به خدا و شریک قائل نشدن برای او؛ پرستيدن او و نپرستيدن غير او؛ اقامه نماز در وقت آن و بدون عذر، آن را به‌تأخير نينداختن؛ اداى زكات؛ روزه ماه رمضان؛ حج خانه خدا در صورت استطاعت؛ عاق والدين نشدن؛ نخوردن ظالمانه مال يتيم؛ نگرفتن ربا؛ اجتناب از شرب مسكرات؛ اجتناب از زنا و لواط؛ مغرورانه راه نرفتن؛ قسم دروغ به خدا نخوردن؛ سرقت نكردن؛ شهادت زور ندادن و.<ref>همان</ref> | در توضيح محتواى اين احاديث، به اين نكته اشاره شده است كه اين احاديث، پيرامون موارد زير مى‌باشد: ايمان به خدا و شریک قائل نشدن برای او؛ پرستيدن او و نپرستيدن غير او؛ اقامه نماز در وقت آن و بدون عذر، آن را به‌تأخير نينداختن؛ اداى زكات؛ روزه ماه رمضان؛ حج خانه خدا در صورت استطاعت؛ عاق والدين نشدن؛ نخوردن ظالمانه مال يتيم؛ نگرفتن ربا؛ اجتناب از شرب مسكرات؛ اجتناب از زنا و لواط؛ مغرورانه راه نرفتن؛ قسم دروغ به خدا نخوردن؛ سرقت نكردن؛ شهادت زور ندادن و.<ref>همان</ref> | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
روايت پانزدهم، پاسخى از [[امام رضا(ع)]] به سؤال مأمون مبنى بر عصمت انبيا مى‌باشد. مأمون، آياتى را كه ظهور در عصيان كردن برخى از انبيا دارند، مطرح كرد و از حضرت پرسيد: اگر انبيا معصومند، پس اين آيات چه معنايى دارند؟ و آن حضرت با استفاده از آيات ديگرى از قرآن مجيد، به اين سؤال وى، پاسخ داد.<ref>همان، ص191</ref> | روايت پانزدهم، پاسخى از [[امام رضا(ع)]] به سؤال مأمون مبنى بر عصمت انبيا مى‌باشد. مأمون، آياتى را كه ظهور در عصيان كردن برخى از انبيا دارند، مطرح كرد و از حضرت پرسيد: اگر انبيا معصومند، پس اين آيات چه معنايى دارند؟ و آن حضرت با استفاده از آيات ديگرى از قرآن مجيد، به اين سؤال وى، پاسخ داد.<ref>همان، ص191</ref> | ||
نويسنده، مباحث مربوط به اين روايت را در سيزده فصل، آورده است؛ مباحثى همچون: عصمت انبيا؛ بيان و توضيح خطاى آدم(ع) در تناول از درخت ممنوعه (كه به نظر نويسنده، مهم‌ترين شبهه در اين رابطه مى‌باشد)؛ تأويل آيات: ''' «جعلا له شركاء» '''، ''' «هذا ربي» '''، ''' «أ لم يجدك يتيما فآوى» '''، ''' «و لقد همت به و همّ بها» '''، ''' «حتى إذا استيأس الرّسل و ظنّوا أنهم قد كذبوا» '''، ''' «ليغفر لك الله ما تقدّم من ذنبك و ما تأخّر» '''، ''' «عفا الله عنك لم أذنت لهم» ''' و ''' «و إذ تقول للذي أنعم الله عليه و أنعمت عليه أمسك | نويسنده، مباحث مربوط به اين روايت را در سيزده فصل، آورده است؛ مباحثى همچون: عصمت انبيا؛ بيان و توضيح خطاى آدم(ع) در تناول از درخت ممنوعه (كه به نظر نويسنده، مهم‌ترين شبهه در اين رابطه مى‌باشد)؛ تأويل آيات: ''' «جعلا له شركاء» '''، ''' «هذا ربي» '''، ''' «أ لم يجدك يتيما فآوى» '''، ''' «و لقد همت به و همّ بها» '''، ''' «حتى إذا استيأس الرّسل و ظنّوا أنهم قد كذبوا» '''، ''' «ليغفر لك الله ما تقدّم من ذنبك و ما تأخّر» '''، ''' «عفا الله عنك لم أذنت لهم» ''' و ''' «و إذ تقول للذي أنعم الله عليه و أنعمت عليه أمسك علیک زوجك» '''؛ توضيح مطالب مربوط به سؤال حضرت ابراهيم(ع) پيرامون زنده كردن مردگان و ماجراى حضرت موسى(ع) و يونس(ع) و.<ref>همان، ص204 - 306</ref> | ||
روايات بيست و دوم تا چهلم، در جلد دوم آمده است. روايت سى و پنجم، پيرامون نفى سهو از امام بوده و نويسنده تحقيقات و توضيحات مربوط به اين راويت را در چهار مقصد و مقصد چهارم را در چهار فصل، سامان داده است.<ref>همان، ج 2، ص331</ref> | روايات بيست و دوم تا چهلم، در جلد دوم آمده است. روايت سى و پنجم، پيرامون نفى سهو از امام بوده و نويسنده تحقيقات و توضيحات مربوط به اين راويت را در چهار مقصد و مقصد چهارم را در چهار فصل، سامان داده است.<ref>همان، ج 2، ص331</ref> | ||