أبوحيان و تفسيره البحر المحيط: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک')
خط ۳۲: خط ۳۲:


==ساختار==
==ساختار==
مؤلف پس از بررسى گزيده‌هاى نحوى ابوحيان در تفسير بحرالمحيط در خلال بحث به ویژگی‌هاى خاص اين تفسير از جهت علمى، جامعيت، تنوع مباحث و حسن استفاده از مصادر، رساله‌اى در مورد ابوحيان و تفسيرش مى‌نویسد كه شامل يك مقدمه، دو فصل، خاتمه و فهرست اعلام و فهرست موضوعات است و با بيانى ساده، رعايت اختصار، نظم منطقى و با دقت در استناد، نگاشته شده است.
مؤلف پس از بررسى گزيده‌هاى نحوى ابوحيان در تفسير بحرالمحيط در خلال بحث به ویژگی‌هاى خاص اين تفسير از جهت علمى، جامعيت، تنوع مباحث و حسن استفاده از مصادر، رساله‌اى در مورد ابوحيان و تفسيرش مى‌نویسد كه شامل یک مقدمه، دو فصل، خاتمه و فهرست اعلام و فهرست موضوعات است و با بيانى ساده، رعايت اختصار، نظم منطقى و با دقت در استناد، نگاشته شده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۳۹: خط ۳۹:
در فصل دوم به زمان و مكان تأليف، روش تفسيرى، ارزش علمى، مصادر، جايگاه او در فرق و طائفه‌هاى معتزله، فلاسفه، صوفيه، شيعه باطنيه و... واستفاده او از كتب سائر علماء و استفاده علماى بعدى از تفسير ايشان اشاره شده است.
در فصل دوم به زمان و مكان تأليف، روش تفسيرى، ارزش علمى، مصادر، جايگاه او در فرق و طائفه‌هاى معتزله، فلاسفه، صوفيه، شيعه باطنيه و... واستفاده او از كتب سائر علماء و استفاده علماى بعدى از تفسير ايشان اشاره شده است.


مؤلف در روش تفسيرى ابوحيان چنين نگاشته‌اند:ابوحيان در ابتداى کتاب پس از بررسى مفردات، آياتى را كه وى آنها تفسير مى‌كند از جهت لغوى و احكام ادبى به سبب نزول آيه و نسخ، مناسبت و ارتباط آن با آيات قبلى و قرائات آيه به همراه توجيه آن در علم عربى، اقوال علماء متقدم و متأخّر در فهم آيه می‌پردازد. ايشان با رعايت اختصار اهتمام درعدم تكرار مباحث داشته، بدين جهت در بسيارى از موارد، تحقيق موضوع را به جاى ديگرى حواله كرده و در ادامه به اقوال علماى چهارگانه و غير ايشان هم اشاره كرده است. جائيكه حكم، غريب و خلاف مشهور است ادلّه و مقتضاى دليل آمده است سپس فوائد بيانى و بديع آيات را به طور خلاصه بررسى و در آخر آيات مضمون آيات را به طور خلاصه آورده‌اند.
مؤلف در روش تفسيرى ابوحيان چنين نگاشته‌اند:ابوحيان در ابتداى کتاب پس از بررسى مفردات، آياتى را كه وى آنها تفسير مى‌كند از جهت لغوى و احكام ادبى به سبب نزول آيه و نسخ، مناسبت و ارتباط آن با آيات قبلى و قرائات آيه به همراه توجيه آن در علم عربى، اقوال علماء متقدم و متأخّر در فهم آيه می‌پردازد. ايشان با رعايت اختصار اهتمام درعدم تكرار مباحث داشته، بدين جهت در بسيارى از موارد، تحقيق موضوع را به جاى ديگرى حواله كرده و در ادامه به اقوال علماى چهارگانه و غير ايشان هم اشاره كرده است. جائیکه حكم، غريب و خلاف مشهور است ادلّه و مقتضاى دليل آمده است سپس فوائد بيانى و بديع آيات را به طور خلاصه بررسى و در آخر آيات مضمون آيات را به طور خلاصه آورده‌اند.


به نظر ابوحيان برای تفسير احتياج به هفت مسأله ضرورى است؛ آشنايى با علم لغت و احكام، ادبيان عرب و علم بيان و بديع و تعيين مبهم، تبيين مجمل، سبب نزول، نسخ و شناخت اجمال و تبيين، عموم و خصوص، اطلاق و تقييد، دلالت امر و نهى و كلام در آنچه بر خداوند ممكن است، واجب است و محال است.
به نظر ابوحيان برای تفسير احتياج به هفت مسأله ضرورى است؛ آشنايى با علم لغت و احكام، ادبيان عرب و علم بيان و بديع و تعيين مبهم، تبيين مجمل، سبب نزول، نسخ و شناخت اجمال و تبيين، عموم و خصوص، اطلاق و تقييد، دلالت امر و نهى و كلام در آنچه بر خداوند ممكن است، واجب است و محال است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش