۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سيد الشهداء' به 'سيدالشهداء'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد الشهداء' به 'سيدالشهداء') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
شارح، قبل از شرح مناجات، در مقدمه، از مصادر مناجات و راوى آن؛ يعنى حسين بن خالويه، تجلى عرفان حقيقى و ناب محمدى از مناجات شعبانيه، شيوه عارف‌نمايان و در تنگنا قرار گرفتن عارفان حقيقى سخن گفته است. | شارح، قبل از شرح مناجات، در مقدمه، از مصادر مناجات و راوى آن؛ يعنى حسين بن خالويه، تجلى عرفان حقيقى و ناب محمدى از مناجات شعبانيه، شيوه عارف‌نمايان و در تنگنا قرار گرفتن عارفان حقيقى سخن گفته است. | ||
وى در مورد عارف‌نمايان مى‌نويسد: «سالوسى ايشان، موجب گرديد تا فقها و محدثان شيعى و سنى كه به مباحث عرفانى ناآشنا بودند، به همه عارفان و معارف، بدبين و ظنين گردند؛ تا جايى كه [[علامه مجلسى]](قده) يك سوم از دعاى عرفه | وى در مورد عارف‌نمايان مى‌نويسد: «سالوسى ايشان، موجب گرديد تا فقها و محدثان شيعى و سنى كه به مباحث عرفانى ناآشنا بودند، به همه عارفان و معارف، بدبين و ظنين گردند؛ تا جايى كه [[علامه مجلسى]](قده) يك سوم از دعاى عرفه سيدالشهداء(ع) را كه عرفان ناب و عريان بوده، در كتاب «زاد المعاد» ذكر نفرموده و مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]]، به‌عنوان زيادتى در «[[مفاتيح الجنان]]» ذكر كرده است». | ||
او در پايان مقدمه، اشاره مى‌كند كه معارف حقيقى هميشه در بن ديوار، از دست‌رس اغيار مصون است و روايات شيعى و سنى دلالت مى‌كند كه آن گنج نهفته در زير ديوار كه خضر(ع) آبادش نمود، گنج معارف بوده است و خضرهاى زمان، هريك در عصر خويش، مأمور حفظ گنج معارفند و ناخشنودى بعضى از متشرعه زيانى به اين حقيقت نمى‌رساند. | او در پايان مقدمه، اشاره مى‌كند كه معارف حقيقى هميشه در بن ديوار، از دست‌رس اغيار مصون است و روايات شيعى و سنى دلالت مى‌كند كه آن گنج نهفته در زير ديوار كه خضر(ع) آبادش نمود، گنج معارف بوده است و خضرهاى زمان، هريك در عصر خويش، مأمور حفظ گنج معارفند و ناخشنودى بعضى از متشرعه زيانى به اين حقيقت نمى‌رساند. | ||