الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''صلح الحسن‌ عليه‌السلام'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[خمینی، مصطفی|آیت‌الله سيد مصطفى خمينى]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00973J1.jpg|بندانگشتی| صلح الحسن علیه‌السلام|175px]]
[[پرونده:NUR00044.jpg|بندانگشتی| خمینی، مصطفی|175px]]


'''صلح الحسن‌ عليه‌السلام'''، از آثار [[شيخ راضى آل ياسين]] (م 1372ق)، به زبان عربى و در زمره متقن‌ترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را به‌خوبى بيان مى‌کند.
'''آیت‌الله سيد مصطفى خمينى''' فرزند بزرگوار [[خمینی، سید روح‌الله|رهبر کبير انقلاب حضرت امام خمینی قدس‌سره]] در سال 1309 هجرى شمسى در شهر مقدس قم و در خانواده‌اى اهل علم و شريف و بزرگ به دنيا آمد.او از سادات موسوى است و نسبش به امام موسى کاظم‌ عليه‌السلام مى‌رسد.


مؤلف در بيان هدف از نگارش کتاب، نوشته است: هدف از نگارش اين سطور اين بود که از راه منطق صحيح و ترديدناپذير، عظمت اين امام، بى هيچ شائبه عيب و نقص و اشکال و ايراد آشکار گردد.
پدرش [[خمینی، سید روح‌الله|سيد روح الله مصطفوى]]، مشهور به [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، مجدد اسلام و حيات بخش شريعت مقدس رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم در قرن اخير بود که دوست و دشمن به ستايش او پرداخته و به کمالات و مقامات معنوى او معترفند.


کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] و مقدمه دوم از مؤلف است.
مادر تقيه و فاضله‌اش فرزند [[ثقفی تهرانی، محمد|آیت‌الله ميرزا محمد ثقفى]]، صاحب کتاب «[[روان جاوید در تفسیر قرآن مجید|روان جاويد]]» در تفسير قرآن و «[[غرر العوائد من درر الفوائد]]» در علم اصول است.


بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مى‌پردازد... مؤلف مى‌گويد: امام حسن در نيمه ماه مبارک رمضان متولد شد. تنها کنيه او ابومحمد و لقب‌هاى او السبط، السيد، الزکي، المجتبى و التقي است. او داراى 15 فرزند بود که فقط از دو پسر او؛ يعنى حسن و... <div class="mw-ui-button">[[صلح الحسن علیه‌السلام (آل یاسین)|'''ادامه''']]</div>
[[طهرانی، ابوالفضل بن ابوالقاسم|آیت‌الله ميرزا ابوالفضل تهرانى]]، صاحب کتاب «[[شفاء الصدور في شرح زيارة العاشور|شفاء الصدور فی شرح زيارة عاشوراء]]» نيز، جد مادرى اوست.
 
هنگامى که [[امام خمینی]] در 15 خرداد سال 1342 دستگير شد، او به ادامۀ راه پدر و هدايت انقلاب پرداخت تا آنکه حکومت ستمگر شاه او را نيز دستگير و زندانى کرد و پس از تبعيد به ترکيه، همراه پدرش به عراق تبعيد نمود.
 
سيد مصطفى خمينى در سال‌هاى تبعيد خود در عراق همواره يار و پشتيبان پدر و بازوى توانمند او براى هدايت انقلاب بود تا آنکه رژيم شاهنشاهى براى ضربه زدن به [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]]، در سال 1356 شمسى آن بزرگوار را در سن 47 سالگى به شهادت رساند.
 
... <div class="mw-ui-button">[[خمینی، مصطفی|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش