۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ـ' به ''
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'ـ' به '') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''روضة الشهداء'''، تألیف [[کاشفی، حسین بن علی|ملاحسین کاشفى سبزواری]] (متوفى 910ق)، از اولین مقاتل فارسی است که با مقدمه و تصحیح [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحیم عقیقی بخشایشی]] منتشر شده است. واعظ کاشفی این اثر را به درخواست و به نام میرزا مرشدالدین عبداللّه، مشهور | '''روضة الشهداء'''، تألیف [[کاشفی، حسین بن علی|ملاحسین کاشفى سبزواری]] (متوفى 910ق)، از اولین مقاتل فارسی است که با مقدمه و تصحیح [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|عبدالرحیم عقیقی بخشایشی]] منتشر شده است. واعظ کاشفی این اثر را به درخواست و به نام میرزا مرشدالدین عبداللّه، مشهور به سید میرزا، نوه دختری سلطان حسین بایقرا نوشته است<ref>رشنوزاده، بابک، ص45</ref> | ||
این کتاب، ذکر شهیدان از انبیا و اولیا، به‌خصوص مصائب خامس آل عبا(ع) است. چون مطالب این کتاب را در مجالس عزادارى میخواندند و این مجالس را مجالس روضهخوانى مىگفتند و خواننده کتاب را روضهخوان مىنامیدند؛ ازاین‌رو عنوان «روضه یا روضة الشّهداء» اشتهار پیدا کرده است<ref>مقدمه مصحح، صفحه 9</ref> | این کتاب، ذکر شهیدان از انبیا و اولیا، به‌خصوص مصائب خامس آل عبا(ع) است. چون مطالب این کتاب را در مجالس عزادارى میخواندند و این مجالس را مجالس روضهخوانى مىگفتند و خواننده کتاب را روضهخوان مىنامیدند؛ ازاین‌رو عنوان «روضه یا روضة الشّهداء» اشتهار پیدا کرده است<ref>مقدمه مصحح، صفحه 9</ref> | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح، مقدمه مؤلف، ده باب و یک خاتمه است. | کتاب، مشتمل بر مقدمه مصحح، مقدمه مؤلف، ده باب و یک خاتمه است. | ||
نثر روضة الشهداء آمیخته به نظم و به سبک منشیانه است<ref>ر.ک: رشنوزاده، بابک، ص46</ref> | |||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مطالب کتاب بدین ترتیب است که در باب اول ابتلای جمعی از انبیا، در باب دوم جفای | مطالب کتاب بدین ترتیب است که در باب اول ابتلای جمعی از انبیا، در باب دوم جفای قریش به رسول‌الله(ص)، در ابواب سوم تا ششم به‌تفکیک وفات حضرت سیدالمرسلین(ص)، احوال فاطمه زهرا(س)، احوال [[امام على(ع)]] و امام حسن(ع) ذکر شده است. پس از آن در باب هفتم احوال امام حسین(ع) از ولادت تا شهادت و در باب هشتم شهادت مسلم بن عقیل بررسی شده است. در باب دهم در دو فصل، محنت اهل‌بیت پس از واقعه کربلا و عقوبت قاتلان امام حسین(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است. باب نهم که در واقع ستون این کتاب است از ابواب دیگر مفصل‌تر است و در آن به شهادت امام حسین(ع) و تک‌تک یاران او اشاره شده است<ref>ر.ک: رشنوزاده، بابک، ص45</ref> | ||
کاشفی در خاتمه این کتاب نیز انساب و اعقاب سبطین (امام حسن و امام حسین(ع)) و شرح حال جمعى از سادات را نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref> | کاشفی در خاتمه این کتاب نیز انساب و اعقاب سبطین (امام حسن و امام حسین(ع)) و شرح حال جمعى از سادات را نگاشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
از | از «روضة الشهداء» چندین گزیده در دست است که از آن شمار می‌توان به «خلاصة الروضة» علی بن حسن زواره‌ای، «ذكر الحسين» عبدالشکور تقوی و «منتخب روضة الشهداء» محمدامین حاج ملا محمود اشاره کرد. «روضة الشهداء» را عبداللّه زیور (متوفی 1369ق) با نام «داستان سوزناک کربلا» به کردی منظوم ترجمه کرده است. ترک‌های عثمانی و آذری‌ها متون بی‌شماری به نام مقتل و مرثیه دارند که برخی از آنها ترجمه «روضة الشهداء» و برخی متأثر از آن است؛ مثلاً حاجی حسن زید مؤدین محمد این اثر را با نام «سعادت‌نامه» به ترکی نوشت<ref>ر.ک: رشنوزاده، بابک، ص46</ref> | ||
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس اعلام و اشخاص، اماکن و مناطق و بلاد، منابع و مآخذ در انتهای آن ذکر شده است. | فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس اعلام و اشخاص، اماکن و مناطق و بلاد، منابع و مآخذ در انتهای آن ذکر شده است. | ||