نقد كتاب أصول مذهب الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'میگوید' به 'می‎گوید'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==')
جز (جایگزینی متن - 'میگوید' به 'می‎گوید')
خط ۳۹: خط ۳۹:
در مقدمه نسبتا طولانی مؤلف، به اهمیت مسئله وحدت و به معرفی و شیوه نگارش کتاب قفاری به‌همراه برخی اشکالات و شبهات مطرح‌شده در آن اشاره شده، سپس درباره ویژگی کتاب حاضر و شیوه چینش مطالب آن نکاتی بیان شده است.
در مقدمه نسبتا طولانی مؤلف، به اهمیت مسئله وحدت و به معرفی و شیوه نگارش کتاب قفاری به‌همراه برخی اشکالات و شبهات مطرح‌شده در آن اشاره شده، سپس درباره ویژگی کتاب حاضر و شیوه چینش مطالب آن نکاتی بیان شده است.


بخش اول کتاب، پاسخ به شبهاتی است که قفاری آنها را پیرامون اعتقاد شیعه به سنت نبوی اختصاص داده است؛ چراکه او میگوید: سنت شیعیان با سنت سایر مسلمانان اختلاف داشته و شیعیان از سنت نبوی رویگردان هستند.
بخش اول کتاب، پاسخ به شبهاتی است که قفاری آنها را پیرامون اعتقاد شیعه به سنت نبوی اختصاص داده است؛ چراکه او می‎گوید: سنت شیعیان با سنت سایر مسلمانان اختلاف داشته و شیعیان از سنت نبوی رویگردان هستند.


بخش دوم کتاب، اختصاص به مباحثی پیرامون امامت دارد؛ زیرا امامت، مهم‌ترین نقطه اختلاف میان شیعه و اهل سنت به حساب می‌آید. این بخش دارای چهار فصل است:
بخش دوم کتاب، اختصاص به مباحثی پیرامون امامت دارد؛ زیرا امامت، مهم‌ترین نقطه اختلاف میان شیعه و اهل سنت به حساب می‌آید. این بخش دارای چهار فصل است:
خط ۷۰: خط ۷۰:
جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] بعد از ذکر مطالبی در ذیل عنوان «بيان الشبهة» - که به توضیح شبهه اختصاص دارد – به دفع شبهه مذکور پرداخته است.
جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] بعد از ذکر مطالبی در ذیل عنوان «بيان الشبهة» - که به توضیح شبهه اختصاص دارد – به دفع شبهه مذکور پرداخته است.


او در ابتدای پاسخ میگوید:
او در ابتدای پاسخ می‎گوید:


این شبهه از سست‌ترین شبهات و اشکالات طرحشده پیرامون استدلال به آیه ولایت بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] است، که از شبهات قدیمی است و قفاری آن را از [[آلوسی، محمود بن عبدالله|محمود آلوسی]] در تفسیر خود برگرفته... سپس با سه تقریب «عدم توانایی معارضه مفهوم آیه (که دلالت بر نفی امامت بقیه ائمه می‌کند) با منطوق ادله‌ای که دال بر امامت آنان است»، «حصر اضافی نسبت به وقت امامت حضرت امیر(ع) مستلزم لغویت است» و «امامت ائمه در طول امامت امیرالمؤمنین است نه در عرض آن»، به شبهه پاسخ میدهد<ref>ر.ک: همان، ص437 تا 443</ref>.
این شبهه از سست‌ترین شبهات و اشکالات طرحشده پیرامون استدلال به آیه ولایت بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] است، که از شبهات قدیمی است و قفاری آن را از [[آلوسی، محمود بن عبدالله|محمود آلوسی]] در تفسیر خود برگرفته... سپس با سه تقریب «عدم توانایی معارضه مفهوم آیه (که دلالت بر نفی امامت بقیه ائمه می‌کند) با منطوق ادله‌ای که دال بر امامت آنان است»، «حصر اضافی نسبت به وقت امامت حضرت امیر(ع) مستلزم لغویت است» و «امامت ائمه در طول امامت امیرالمؤمنین است نه در عرض آن»، به شبهه پاسخ میدهد<ref>ر.ک: همان، ص437 تا 443</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش