منجی موعود (از منظر نهج‌البلاغه): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

منجی موعود (از منظر نهج‌البلاغه) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۳

۱۰۶ بایت اضافه‌شده ، ۱۱ سپتامبر

جز

جایگزینی متن - 'منجی (ابهام زدایی)' به 'منجی (ابهام‌زدایی)'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۳

ویرایش

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 | عنوان =منجی موعود از منظر نهج‌البلاغه
 | پدیدآوران =
-[[ایرانی، حسین]] (نويسنده)
+[[ایرانی، حسین]] (نویسنده)
 | زبان =فارسی
 | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏09‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏3‎‏الف‎‏9
@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نظریه درباره محمد بن حسن(عج)
-علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه
+علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغة
 محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. -
@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 | شابک =978-964-8484-61-8
 | تعداد جلد =1
-| کتابخانۀ دیجیتال نور =16170
+| کتابخانۀ دیجیتال نور =13481
+| کتابخوان همراه نور =13481
 | کد پدیدآور =
 | پس از =
 | پیش از =
 }}
+{{کاربردهای دیگر|منجی (ابهام‌زدایی)}}
-'''منجى موعود از منظر نهج‌البلاغه'''، اثر فارسى حسين ايرانى، نگاهى است به ويژگى‌هاى امام مهدى(عج) از ديدگاه [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] در نهج‌البلاغه كه شامل سخنان و عبارات [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مى‌باشد.
+'''منجى موعود از منظر نهج‌البلاغة'''، اثر فارسى حسين ايرانى، نگاهى است به ويژگى‌هاى امام مهدى(عج) از ديدگاه [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] در نهج‌البلاغة كه شامل سخنان و عبارات [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مى‌باشد.
 به سال نگارش كتاب، اشاره‌اى نشده است.
 == ساختار ==
-كتاب با دو مقدمه از مؤلف آغاز و مباحث در ده گفتار، جامعه جهانى قبل از ظهور حضرت مهدى(عج)، اوصاف و اهداف مصلح موعود، ويژگى عصر ظهور، بركات بعد از قيام و... را با بهره‌گيرى از بيانات [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] در نهج‌البلاغه تشريح نموده است.
+كتاب با دو مقدمه از مؤلف آغاز و مباحث در ده گفتار، جامعه جهانى قبل از ظهور حضرت مهدى(عج)، اوصاف و اهداف مصلح موعود، ويژگى عصر ظهور، بركات بعد از قيام و... را با بهره‌گيرى از بيانات [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] در نهج‌البلاغة تشريح نموده است.
 بيانات و خطبه‌هاى متعددى در حوادث و فتنه‌هاى آخرالزمان و آينده در اين اثر نقل شده است كه اين پيش‌گويى‌ها، گاه نسبت به شهر و مكان خاص بوده (مانند جنگ‌ها و حوادث سختى كه در شام، كوفه، بصره و عراق رخ خواهد داد)، گاه مربوط به فتنه فرقه‌ها، احزاب و افراد مشخصى مى‌باشد؛ (مانند فتنه خوارج و بنى‌اميه) و گاه به صورت كلى و مطلق از تحولات سياسى اسلام و حوادث جامعه جهانى و آزمون‌هاى امت در آينده‌هاى دور و نزديك خبر داده است.
@@ خط ۴۶: / خط ۴۷: @@
 اين پيش‌گويى‌ها، به خاطر عدم تصريح و منحصر نبودن به زمان و مكان يا فرد خاص، قابل انطباق و تسرى بر مصاديق گوناگون مى‌باشند؛ از فتنه معاويه، بنى‌اميه و بنى‌عباس گرفته تا حكام ستم‌گر و توطئه‌هاى رژيم صهيونيستى و استكبار جهانى آمريكا، دجال، سفيانى و آشوب‌هاى عظيم آخرالزمان در هنگام ظهور و قيام حضرت مهدى(عج).
-شماره خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌ها، بر اساس نهج‌البلاغه با ترجمه فيض الاسلام مى‌باشد.
+شماره خطبه‌ها، نامه‌ها و حكمت‌ها، بر اساس نهج‌البلاغة با ترجمه فيض الاسلام مى‌باشد.
 == گزارش محتوا ==
-مؤلف در مقدمه، در پاسخ به اين سوال كه اگر علم غيب منحصر به خدا مى‌باشد، پس اين همه خبر دادن به آينده و پيشگويى‌هاى ائمه(ع) چيست، با اشاره به آيات قرآن اين گونه پاسخ داده است: كه آگاهى امامان معصوم(ع) از احكام دينى، احوال افراد، جوامع آينده و غيب عالم، به طور مستقل و ذاتى نبوده، بلكه خداوند از علوم نامتناهى خود به خاطر عبوديت و قرب ائمه(ع) به او، به آنان عطا فرموده است.
+مؤلف در مقدمه، در پاسخ به اين سؤال كه اگر علم غيب منحصر به خدا مى‌باشد، پس اين همه خبر دادن به آينده و پيشگويى‌هاى ائمه(ع) چيست، با اشاره به آيات قرآن اين گونه پاسخ داده است: كه آگاهى امامان معصوم(ع) از احكام دينى، احوال افراد، جوامع آينده و غيب عالم، به طور مستقل و ذاتى نبوده، بلكه خداوند از علوم نامتناهى خود به خاطر عبوديت و قرب ائمه(ع) به او، به آنان عطا فرموده است.
 گفتار اول، به بررسى خطبه 138: «(وقتى مصلح موعود قيام كند) خواسته‌ها و هواهاى نفسانى را به هدايت برمى‌گرداند...»، پرداخته است.
-نويسنده اين فراز را به دو بخش تقسيم كرده است:
+نویسنده اين فراز را به دو بخش تقسيم كرده است:
 # شرايط و وضعيت جامعه جهانى قبل از ظهور ولى عصر(عج) كه همان منزوى گشتن حقايق قرآنى و فراگير شدن فساد و فتنه‌ها در همه زمينه‌هاى زندگى فردى، اجتماعى، فرهنگى، سياسى، اقتصادى، بدعت و تحريف در انديشه، عمل و اديان مى‌باشد.
 # برنامه‌هاى بلند عملى و اهداف آرمانى آن حضرت در همه ابعاد جامعه كه هدايت همگان به سوى حق، عدل و قوانين قرآن و رهايى انسان‌ها از بند اسارت هواهاى حيوانى، فساد، فسق و فريبكارى‌ها است.
@@ خط ۷۴: / خط ۷۵: @@
 اين خطبه، يكى از خطبه‌هاى مشهور آن حضرت مى‌باشد كه بعد از پايان جنگ نهروان ايراد فرمود. ايشان بعد از حمد پروردگار و درود بر پيامبر(ص)، به فضايل بلند و موقعيت عظيم علمى، سياسى و شجاعت خود اشاره نموده و اعلام مى‌فرمايد: سؤال كنيد از هر مسأله... قبل از آن كه مرا نيابيد.
-هشتم، موقعيت امام مهدى(عج) و يارانش را به تصوير كشيده است: «آن گاه كه وقتش فرا رسد... پيشواى دين قيام كند...». اين سخن در بخش كلام غريب (بيگانه و دور از نظر ابتدايى و ظاهرى) آمده است و گويا مفهومى پوشيده و پنهان داشته كه نيازمند به تبيين و تفسير مى‌باشد. نويسنده معتقد است اين كلام، يكى از كرامات و خبرهاى غيبى آن حضرت از آينده و ظهور حضرت مهدى(عج) است.
+هشتم، موقعيت امام مهدى(عج) و يارانش را به تصوير كشيده است: «آن گاه كه وقتش فرا رسد... پيشواى دين قيام كند...». اين سخن در بخش كلام غريب (بيگانه و دور از نظر ابتدايى و ظاهرى) آمده است و گويا مفهومى پوشيده و پنهان داشته كه نيازمند به تبيين و تفسير مى‌باشد. نویسنده معتقد است اين كلام، يكى از كرامات و خبرهاى غيبى آن حضرت از آينده و ظهور حضرت مهدى(عج) است.
 نهم، اختصاص دارد به توضيح خطبه 229: «پدر و مادرم فداى آنان باد كه در آسمان‌ها معروف و در زمين گم‌نامند...». اين پيشگويى بعد از جنگ نهروان بوده است.
-در آخرين گفتار، فرازى از حكمت 169: «سوگند به خداوندى كه با قدرت او باقيمانده شب را به سر برديم...» بيان شده و نويسنده معتقد است اين كلام، از ظهور حضرت مهدى(عج) خبر مى‌دهد.
+در آخرين گفتار، فرازى از حكمت 169: «سوگند به خداوندى كه با قدرت او باقيمانده شب را به سر برديم...» بيان شده و نویسنده معتقد است اين كلام، از ظهور حضرت مهدى(عج) خبر مى‌دهد.
 == وضعيت كتاب ==
@@ خط ۹۳: / خط ۹۴: @@
 {{نهج‌البلاغه}}
+{{مهدویت}}
@@ خط ۱۰۲: / خط ۱۰۳: @@
 [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
 [[رده:حالات فردی]]
-[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]
+[[رده:امام علی(ع)]]
-[[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]
+[[رده:امام مهدی(عج)]]