۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
باور عميق به خداوند و قيامت، شوق شهادت، زهد و ساده‌زيستى، نگرانى از مسئوليت خطير مرجعيت و تقسيم بيت‌المال، عدم مجامله و تعارف با اشخاص در امر حق، ادب و احترام نسبت به بزرگان، ادب نسبت به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، تجليل از مؤسس حوزه، دلجويى از همراهان به هنگام ناراحتى، بوسيدن دست يكى از سادات بعد از جلسه درس، مراقبت بر پرهيز از غلو در امور اعتقادى، سادگى و هيبت معظم‌له و احترام علماى فرق به ايشان، اهتمام به تقريب مذاهب و نگرانى از انحطاط اوضاع سياسى و اقتصادى مسلمانان، نمونه‌هايى از ابعاد اخلاقى - معنوى مذكور براى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] مى‌باشد<ref>متن كتاب، ص22-57</ref> | باور عميق به خداوند و قيامت، شوق شهادت، زهد و ساده‌زيستى، نگرانى از مسئوليت خطير مرجعيت و تقسيم بيت‌المال، عدم مجامله و تعارف با اشخاص در امر حق، ادب و احترام نسبت به بزرگان، ادب نسبت به [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، تجليل از مؤسس حوزه، دلجويى از همراهان به هنگام ناراحتى، بوسيدن دست يكى از سادات بعد از جلسه درس، مراقبت بر پرهيز از غلو در امور اعتقادى، سادگى و هيبت معظم‌له و احترام علماى فرق به ايشان، اهتمام به تقريب مذاهب و نگرانى از انحطاط اوضاع سياسى و اقتصادى مسلمانان، نمونه‌هايى از ابعاد اخلاقى - معنوى مذكور براى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] مى‌باشد<ref>متن كتاب، ص22-57</ref> | ||
قسمت سوم كتاب به نقل مصاحبه مجله حوزه با معظم‌له درباره شخصيت آن مرحوم پرداخته است كه در سال 1370ش به طبع رسيده است. در اين مصاحبه، خصوصيات شيوه اجتهاد، سبک | قسمت سوم كتاب به نقل مصاحبه مجله حوزه با معظم‌له درباره شخصيت آن مرحوم پرداخته است كه در سال 1370ش به طبع رسيده است. در اين مصاحبه، خصوصيات شيوه اجتهاد، سبک استنباط، تأثير تسلط بر اقوال عامه در استنباط، احترام و ادب در برابر بزرگان و برخى از ابعاد اخلاقى معنوى آن استاد بزرگ بيان شده است<ref>اخبار علمى - فرهنگى، 1391، ص183</ref> | ||
در فرازى از اين مصاحبه، درباره تأثير سبک | در فرازى از اين مصاحبه، درباره تأثير سبک ايشان بر حوزه‌هاى علميه گفته شده: روش اجتهادى آن بزرگوار، وضعيت جديد و تحول عجيبى را در طريقه استنباط احكام در حوزه‌هاى علميه نجف و قم ايجاد كرد؛ زيرا در گذشته، بيشتر علما در مباحث و استنباطات خود، بيشتر به «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]» مراجعه مى‌كردند و كمتر به سراغ احاديث و اصول اوليه مى‌رفتند و چه‌بسا كه به همان نص احاديث در كتاب‌هاى فقهى اكتفا مى‌شد و ديگر اينكه سير اقوال در مسئله، مخصوصا اقوال قدما، مورد تتبع كافى قرار نمى‌گرفت و به نقل ديگران، اكتفا مى‌گرديد، اما [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، دقيقا سير اقوال را مخصوصا اقوال قدما را بررسى مى‌كردند<ref>متن كتاب، ص92</ref> | ||
همچنين به اين نكته اشاره شده است كه ايشان، در رجال هم صرفا به ديدن يك كتاب رجالى و تكيه به قضاوت آن در صحت و ضعف روايت، اكتفا نمى‌كردند، بلكه خود مجتهدانه وضعيت هر راوى را بررسى دقيق مى‌كردند<ref>همان، ص92-93</ref> | همچنين به اين نكته اشاره شده است كه ايشان، در رجال هم صرفا به ديدن يك كتاب رجالى و تكيه به قضاوت آن در صحت و ضعف روايت، اكتفا نمى‌كردند، بلكه خود مجتهدانه وضعيت هر راوى را بررسى دقيق مى‌كردند<ref>همان، ص92-93</ref> | ||