۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '(عليه‌السلام)' به ' عليه‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در بخش علل و اسباب غيبت، مؤلف از سه دليل طبق حصر روايات به بررسى اين علل مى‌پردازد؛ از جمله علل، واقع شدن سنت هاى پيامبران درباره حضرت مهدى، خوف از كشته شدن و امتحان مردم مى‌باشد. | در بخش علل و اسباب غيبت، مؤلف از سه دليل طبق حصر روايات به بررسى اين علل مى‌پردازد؛ از جمله علل، واقع شدن سنت هاى پيامبران درباره حضرت مهدى، خوف از كشته شدن و امتحان مردم مى‌باشد. | ||
يكى از علل و اسباب غيبت امام زمان | يكى از علل و اسباب غيبت امام زمان عليه‌السلام كه در روايات معصومين(عليهم‌السلام) آمده، اين است كه موضوع غيبت در اسلام چيز جديد و بى سابقه‌اى نيست، بلكه در امم پيشين نيز به صورت يك سنّت الهى جريان داشته است. از طرفى خداى متعال با ارسال پيامبران براى هدايت مردم، حجّت را بر همگان تمام كرده، و راه هر گونه عذر و بهانه جويى را بر افراد لجوج و بهانه‌گير بسته است. | ||
چنانكه از روايات و اخبار استفاده مى‌گردد، امتحان و آزمايش به وسيله غيبت امام | چنانكه از روايات و اخبار استفاده مى‌گردد، امتحان و آزمايش به وسيله غيبت امام عليه‌السلام به چند جهت از شديدترين امتحان‌ها است: | ||
جهت اول: اين كه، از رواياتى استفاده مى‌شود كه مؤمنين و افرادى كه در زمان غيبت آن حضرت به سر مى‌برند، از حيث درجه و مقام بر كسانى كه در زمان حضور پيامبر و ساير ائمه عليهم‌السلام بودند برترى دارند. | جهت اول: اين كه، از رواياتى استفاده مى‌شود كه مؤمنين و افرادى كه در زمان غيبت آن حضرت به سر مى‌برند، از حيث درجه و مقام بر كسانى كه در زمان حضور پيامبر و ساير ائمه عليهم‌السلام بودند برترى دارند. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
چنانچه در بخشى از كتاب، همگونى غيبت حضرت مهدى با غيبت انبياى گذشته را بررسى مى‌كند. | چنانچه در بخشى از كتاب، همگونى غيبت حضرت مهدى با غيبت انبياى گذشته را بررسى مى‌كند. | ||
در مورد همگونى غيبت حضرت مهدى | در مورد همگونى غيبت حضرت مهدى عليه‌السلام با غيبت انبيا(عليهم‌السلام)، علل و حكمت‌هايى در روايات بيان شده است كه با توجه به آن، قسمتى از اسرار غيبت روشن مى‌شود. به چند روايت در اين زمينه، اشاره مى‌كرده است. | ||
در بخش بعدى كتاب از آثار و فوائد وجودى امام عصر سخن به ميان آمده است. | در بخش بعدى كتاب از آثار و فوائد وجودى امام عصر سخن به ميان آمده است. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در بخش پايانى كتاب، امكان تشرف به حضور امام در زمان غيبت مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. | در بخش پايانى كتاب، امكان تشرف به حضور امام در زمان غيبت مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. | ||
مؤلف بحث امكان تشرّف در زمان غيبت را با حديثى از [[امام صادق]] | مؤلف بحث امكان تشرّف در زمان غيبت را با حديثى از [[امام صادق]] عليه‌السلام آغاز مى‌كند: | ||
«[[امام صادق]] | «[[امام صادق]] عليه‌السلام فرمود: براى قائم عليه‌السلام دو گونه غيبت وجود داد: يكى از آن دو كوتاه و ديگرى طولانى مى‌باشد. ويژگى غيبت اول آن است كه مكانِ آن حضرت را جز خواصّ شیعیان كسى نمى‌داند. ويژگى غيبت دوم آن است كه مكانِ آن حضرت را جز خواص موالى و دوستان وى كسى نمى‌داند». | ||
مؤلف درباره اين روايت مى‌گويد: | مؤلف درباره اين روايت مى‌گويد: | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
اينك به طور اختصار نكات را بيان مى‌نماييم: | اينك به طور اختصار نكات را بيان مى‌نماييم: | ||
نكته اوّل: از جمله «للقائم غيبتان إحداهما قصيرة» استفاده مى‌شود كه حضرت قائم | نكته اوّل: از جمله «للقائم غيبتان إحداهما قصيرة» استفاده مى‌شود كه حضرت قائم عليه‌السلام داراى دو گونه غيبت است؛ يكى از آن دو كوتاه و ديگرى طولانى است كه جمله «الاُخرى طويلة» اشاره به آن است. | ||
در پايان كتاب چند بيتى را تحت عنوان صبح اميد ذكر كرده است. | در پايان كتاب چند بيتى را تحت عنوان صبح اميد ذكر كرده است. | ||