۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در آنجا از محضر افرادی مانند شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری، ادبیات فارسی و زبان و ادبیات عرب آموخت. همزمان فقه و اصول و منطق را در محضر آیت‌الله میزا جواد تهرانی و کلام و فلسفه را از محضر آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی صاحب کتاب تفسیری 10 جلدی «بیان الفرقان» فراگرفت. درس خارج فقه را از محضر آیت‌الله حسن میلانی بهره برد و اجازه تصدی امور حسبیه را از آیت الله فقیه سبزواری کسب کرد. | در آنجا از محضر افرادی مانند شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری، ادبیات فارسی و زبان و ادبیات عرب آموخت. همزمان فقه و اصول و منطق را در محضر آیت‌الله میزا جواد تهرانی و کلام و فلسفه را از محضر آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی صاحب کتاب تفسیری 10 جلدی «بیان الفرقان» فراگرفت. درس خارج فقه را از محضر آیت‌الله حسن میلانی بهره برد و اجازه تصدی امور حسبیه را از آیت الله فقیه سبزواری کسب کرد. | ||
جمشیدنژاد در سال 1342 به تهران عزیمت کرد و در مدرسه شهید مطهری کنونی از محضر استادانی مانند آیت‌الله سید محمدکاظم عصار لواسانی، شیخ حسینعلی راشد، آقا سید رضی شیرازی، [[لواسانی، حسن|آیت‌الله لواسانی]] و آیت‌الله مازندرانی بهره برد. در همین مقطع اجازه روایت و حدیث را از آیت‌الله شیخ عبدالحسین ابن‌الدین کسب کرد. وی در ادامه سال 1347 به نجف اشرف رفت و در محضر [[حکیم، محسن|آیت‌الله سید محسن حکیم]] مباحث مرتبط با خارج فقه را آموخت. | جمشیدنژاد در سال 1342 به تهران عزیمت کرد و در مدرسه شهید مطهری کنونی از محضر استادانی مانند آیت‌الله سید محمدکاظم عصار لواسانی، شیخ حسینعلی راشد، آقا سید رضی شیرازی، [[لواسانی، حسن|آیت‌الله لواسانی]] و آیت‌الله مازندرانی بهره برد. در همین مقطع اجازه روایت و حدیث را از آیت‌الله شیخ عبدالحسین ابن‌الدین کسب کرد. وی در ادامه سال 1347 به نجف اشرف رفت و در محضر [[حکیم، محسن|آیت‌الله سید محسن حکیم]] مباحث مرتبط با خارج فقه را آموخت.<ref>خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/204608/%D9%86%D8%B3%D8%AE-%D8%AE%D8%B7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%AA%D9%85%D8%AF%D9%86-%D8%AE%D8%A7%DA%A9-%D9%85%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D9%86%D8%AF</ref> | ||
و از محضر آيت‌الله محمد صالح حائرى سمنانى به اخذ اجازه حديث نايل آمد و سپس در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، گرايش فرهنگ عربى و علوم قرآنى در دوره ليسانس و فوق ليسانس و گرايش تاريخ و تمدن ملل اسلامى را در دوره دكترا ادامه داد و به اخذ درجه علمى دكترا نايل شد. | و از محضر آيت‌الله محمد صالح حائرى سمنانى به اخذ اجازه حديث نايل آمد و سپس در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، گرايش فرهنگ عربى و علوم قرآنى در دوره ليسانس و فوق ليسانس و گرايش تاريخ و تمدن ملل اسلامى را در دوره دكترا ادامه داد و به اخذ درجه علمى دكترا نايل شد. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ايشان از تدريس در حوزه علمى مشهد مقدس و دبيرى ادبيات فارسى در وزارت آموزش و پرورش گرفته تا استادى و مدرسى در دانشگاه‌هاى آزاد اسلامى، دانشگاه تهران، دانشگاه الزهراء(ع)، دانشگاه علامه طباطبائى، مركز آموزش مديريت دولتى و... را در پرونده كارى خود داشته و به علت ارائه روش‌هاى ابتكارى و نو در امر تعليم و تربيت، در سال تحصيلى 1376 به احراز مقام والاى «معلم نمونه» مفتخر گشته است. | ايشان از تدريس در حوزه علمى مشهد مقدس و دبيرى ادبيات فارسى در وزارت آموزش و پرورش گرفته تا استادى و مدرسى در دانشگاه‌هاى آزاد اسلامى، دانشگاه تهران، دانشگاه الزهراء(ع)، دانشگاه علامه طباطبائى، مركز آموزش مديريت دولتى و... را در پرونده كارى خود داشته و به علت ارائه روش‌هاى ابتكارى و نو در امر تعليم و تربيت، در سال تحصيلى 1376 به احراز مقام والاى «معلم نمونه» مفتخر گشته است. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
# آفتاب در آيينه؛ | # آفتاب در آيينه؛ | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
# تصحيح «زهر الكمام فى قصة يوسف(ع)»؛ | # تصحيح «زهر الكمام فى قصة يوسف(ع)»؛ | ||
# الشيخ الصدوق، رئيس محدثى الشيعه فى القرن الرابع الهجرى. | # الشيخ الصدوق، رئيس محدثى الشيعه فى القرن الرابع الهجرى. | ||
==پانویس == | |||
<references /> | |||