التربية و التعليم في ظل الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا=='
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==')
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۶: خط ۳۶:
#التربیة عند المسلمین بین الأصالة و التجدید، توسط محمود حلاوی.
#التربیة عند المسلمین بین الأصالة و التجدید، توسط محمود حلاوی.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
در هریک از جلسات ابتدا گوینده به ارائه مقاله خود پرداخته است. پس از آن مطالب وی مورد پرسش و انتقاد شنوندگان و یک منتقد قرار گرفته است. برای آشنایی خواننده به دو نمونه از مطالب اشاره می‌شود:
در هریک از جلسات ابتدا گوینده به ارائه مقاله خود پرداخته است. پس از آن مطالب وی مورد پرسش و انتقاد شنوندگان و یک منتقد قرار گرفته است. برای آشنایی خواننده به دو نمونه از مطالب اشاره می‌شود:
اولین جلسه پرسش و پاسخ در موضوع تعلیم و دولت اموی به ریاست [[عباس، احسان|احسان عباس]] و پرسشگری طریف خالدی برگزار شده است. این بخش از کتاب با این عبارت آغاز شده که آموزش در عصر اموی، شباهت تام به آموزشی که تاریخ اسلامی در طول 40 سال از زمان هجرت رسول اکرم(ص) تا شهادت علی(ع) معرفی نموده نداشته؛ از طرفی شی ء کاملا جدیدی نیز نبوده است. نویسنده از مسجد به عنوان مکان محوری تعلیم اسلامی یاد کرده که در دوره اموی نیز این محوریت ادامه یافته است. اما عناصر جدیدی نیز در عصر اموی ایجاد گردید؛ مثلاًنویسنده آغاز استفاده از قالیچه یا گلیم توسط معلمان را از زمان اموی دانسته است. وی همچنین ادعا کرده که استفاده از «منبر» و قرار گرفتن گوینده در مکانی بالاتر از شنونده از زمان امویان رایج شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10-9</ref>
اولین جلسه پرسش و پاسخ در موضوع تعلیم و دولت اموی به ریاست [[عباس، احسان|احسان عباس]] و پرسشگری طریف خالدی برگزار شده است. این بخش از کتاب با این عبارت آغاز شده که آموزش در عصر اموی، شباهت تام به آموزشی که تاریخ اسلامی در طول 40 سال از زمان هجرت رسول اکرم(ص) تا شهادت علی(ع) معرفی نموده نداشته؛ از طرفی شی ء کاملا جدیدی نیز نبوده است. نویسنده از مسجد به عنوان مکان محوری تعلیم اسلامی یاد کرده که در دوره اموی نیز این محوریت ادامه یافته است. اما عناصر جدیدی نیز در عصر اموی ایجاد گردید؛ مثلاًنویسنده آغاز استفاده از قالیچه یا گلیم توسط معلمان را از زمان اموی دانسته است. وی همچنین ادعا کرده که استفاده از «منبر» و قرار گرفتن گوینده در مکانی بالاتر از شنونده از زمان امویان رایج شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص10-9</ref>
۵۳٬۳۲۷

ویرایش