البداية و الكفاية: تفاوت میان نسخه‌ها

نويسنده، مقاصد ششم و هفتم و نهم را ننوشته و در انتهاى كتاب اين مباحث را به ديگر آثارش ارجاع داده است.<ref>ر.ک: همان، ص213</ref>در واقع كتاب با مقصد هشتم به اتمام رسيده است.

نويسنده، مباحث كتاب را با اين نكته آغاز مى‌كند كه عادت بيشتر مصنفين علم اصول و ديگر علوم بر اين است كه اول از موضوع هر علمى و دوم از موضوع آن علم بحث كنند؛ زيرا از آنجا كه فردى از افراد آن است، شناخت كلى موضوع، فى‌الجمله موجب شناخت موضوع علم مورد بحث هم مى‌شود. وى سپس عبارت مشهور را كه موضوع علم را چيزى مى‌دانند كه در آن علم، از عوارض ذاتى آن بحث مى‌شود، باطل دانسته و معتقد است در هر علم از احكامى بحث مى‌شود كه بر موضوعات مسائل آن علم عارض مى‌گردند؛ خواه از عوارض ذاتى باشند، خواه از عوارض غريب و خواه مؤلف از هر دو.<ref>ر.ک: مقدمه، ص2</ref>