محسنی، محمدآصف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ')
خط ۳۶: خط ۳۶:




محمدآصف محسنى فرزند حاج محمد ميرزا در پنجم ارديبهشت سال 1314ش (آوريل 1936م.) در شهر قندهار زاده شد. خانواد ايشان از شيعيان ساكن در قندهار بودند. او تحصيلات ابتدايى را در قندهار شروع كرد. وى سپس در سال 1949م. همراه با پدرش به پاكستان رفت و در در شهر كويته پاكستان مركز ايالت صوبه بلوچستان پاكستان زبان اردو را آموخت و تحصيلات خود را ادامه داد. در سال 1330ش كارمند اطاق تجارت قندهار شد اما براى فراگيرى علوم دينى، اين شغل را رها كرد و به تحصيل پرداخت. سپس به جاغورى رفت و به مدت يك سال ادبيات و منطق را در آنجا فرا گرفت.  
محمدآصف محسنى فرزند حاج محمد ميرزا در پنجم ارديبهشت سال 1314ش (آوريل 1936م.) در شهر قندهار زاده شد. خانواد ايشان از شیعیان  ساكن در قندهار بودند. او تحصيلات ابتدايى را در قندهار شروع كرد. وى سپس در سال 1949م. همراه با پدرش به پاكستان رفت و در در شهر كويته پاكستان مركز ايالت صوبه بلوچستان پاكستان زبان اردو را آموخت و تحصيلات خود را ادامه داد. در سال 1330ش كارمند اطاق تجارت قندهار شد اما براى فراگيرى علوم دينى، اين شغل را رها كرد و به تحصيل پرداخت. سپس به جاغورى رفت و به مدت يك سال ادبيات و منطق را در آنجا فرا گرفت.  


در سال 1332ش به نجف اشرف رفت و در طول دو سال و نيم، دروس سطوح را به پايان رسانيد. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حديث و اصول پرداخت و نزد [[حکیم، محسن|آيت‌الله سيد محسن حكيم]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلّى]] و [[موسوی سبزواری، عبدالاعلی|سيد عبدالاعلى سبزوارى]] به شاگردى پرداخت.  
در سال 1332ش به نجف اشرف رفت و در طول دو سال و نيم، دروس سطوح را به پايان رسانيد. سپس به دروس خارج فقه، رجال و حديث و اصول پرداخت و نزد [[حکیم، محسن|آيت‌الله سيد محسن حكيم]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]] و [[حلی، حسین|شيخ حسين حلّى]] و [[موسوی سبزواری، عبدالاعلی|سيد عبدالاعلى سبزوارى]] به شاگردى پرداخت.  
خط ۴۸: خط ۴۸:
با سقوط رژيم دكتر نجيب الله و حاكميت نخستين دولت مجاهدين در كابل، وى منشى و سخنگوى شوراى رهبرى دولت مجاهدين بود. پس از وقوع جنگ‌هاى داخلى بين گروه‌هاى مجاهدين، او كابل را ترك كرد و چند سالى مقيم شهر اسلام آباد پاكستان شد.  
با سقوط رژيم دكتر نجيب الله و حاكميت نخستين دولت مجاهدين در كابل، وى منشى و سخنگوى شوراى رهبرى دولت مجاهدين بود. پس از وقوع جنگ‌هاى داخلى بين گروه‌هاى مجاهدين، او كابل را ترك كرد و چند سالى مقيم شهر اسلام آباد پاكستان شد.  


در سال 1376ش پاكستان را ترك نمود و مقيم شهر قم در ايران شد. او در اين شهر به تدريس خارج فقه، علم رجال و كلام پرداخت. بعد از سقوط حكومت طالبان، به كابل بازگشت و تاكنون نيز در اين شهر سكونت دارد. از مهم‌ترين اقدامات وى در كابل ساخت مجتمع علمى فرهنگى خاتم النبيين است. اين مجتمع يكى از مراكز رسمى شيعيان در افغانستان است.  
در سال 1376ش پاكستان را ترك نمود و مقيم شهر قم در ايران شد. او در اين شهر به تدريس خارج فقه، علم رجال و كلام پرداخت. بعد از سقوط حكومت طالبان، به كابل بازگشت و تاكنون نيز در اين شهر سكونت دارد. از مهم‌ترين اقدامات وى در كابل ساخت مجتمع علمى فرهنگى خاتم النبيين است. اين مجتمع يكى از مراكز رسمى شیعیان  در افغانستان است.  


وى از طرفداران تقريب مذاهب اسلامى است و كتابى در همين زمينه با عنوان «تقريب مذاهب از نظر تا عمل» نوشته است. او همچنين از تصويب قانون احوال شخصيه تشيع در افغانستان كه به شدت مورد انتقاد طرفداران حقوق بشر واقع شده بود، دفاع كرد.
وى از طرفداران تقريب مذاهب اسلامى است و كتابى در همين زمينه با عنوان «تقريب مذاهب از نظر تا عمل» نوشته است. او همچنين از تصويب قانون احوال شخصيه تشيع در افغانستان كه به شدت مورد انتقاد طرفداران حقوق بشر واقع شده بود، دفاع كرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش