۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اخباري' به 'اخباری') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
#همه بر شرف و بلندمرتبگى شأن قرآن، واقفند و مىدانند كه نجات در تمسك به آن است. بحث، تلاوت و تفكر در معانى آن، سبب حيات قلبها و علم و عمل بدان، سبب تخلص از سختىهاست. | #همه بر شرف و بلندمرتبگى شأن قرآن، واقفند و مىدانند كه نجات در تمسك به آن است. بحث، تلاوت و تفكر در معانى آن، سبب حيات قلبها و علم و عمل بدان، سبب تخلص از سختىهاست. | ||
#به اسرار و حقايق پنهان آن با عقول معمولى نتوان رسيد، بايد از اهل ذكر كه اهل تنزيل و تأويل قرآنند، اخذ نمود. | #به اسرار و حقايق پنهان آن با عقول معمولى نتوان رسيد، بايد از اهل ذكر كه اهل تنزيل و تأويل قرآنند، اخذ نمود. | ||
#ديدم كه مفسرين و علما، به آراء ديگرانى غير از اهلبيت عصمت(ع) رو آوردهاند؛ درحالىكه بايد در فهم اسرار و حقايق قرآن تا آشكار شدن تأويل و تفسير اهلبيت(ع)، توقف نمود؛ به همين جهت | #ديدم كه مفسرين و علما، به آراء ديگرانى غير از اهلبيت عصمت(ع) رو آوردهاند؛ درحالىكه بايد در فهم اسرار و حقايق قرآن تا آشكار شدن تأويل و تفسير اهلبيت(ع)، توقف نمود؛ به همين جهت برای فهم نظرات تفسيرى و بيان اهلبيت(ع) در تأويل و اسرار كتاب الهى، اقدام به جمعآورى روايات تفسيرى وارده از آنها نمودم. | ||
چاپ جديد اين كتاب، در پنج جلد به قطع رحلى، توسط مركز چاپ و نشر مؤسسه بعثت تهران با تحقيق گروه بحثهاى اسلامى مؤسسه و مقدمه محققانه شيخ [[آصفی، محمدمهدی|محمدمهدى آصفى]]، صورت گرفته است. | چاپ جديد اين كتاب، در پنج جلد به قطع رحلى، توسط مركز چاپ و نشر مؤسسه بعثت تهران با تحقيق گروه بحثهاى اسلامى مؤسسه و مقدمه محققانه شيخ [[آصفی، محمدمهدی|محمدمهدى آصفى]]، صورت گرفته است. | ||
استاد آصفى در مقدمه خود به مباحث ذيل اشاره دارند: 1. سه ديدگاه در تفسير؛ 2. نياز به تفسير | استاد آصفى در مقدمه خود به مباحث ذيل اشاره دارند: 1. سه ديدگاه در تفسير؛ 2. نياز به تفسير برای فهم قرآن؛ 3. حجيت ظواهر قرآن؛ 4. سه عامل مهم از عوامل ايجادكننده ضرورت تفسير؛ 5. تاريخ تفسير (در مراحل سهگانه) و بايستههاى مرحله سوم؛ 6. خطوط و اصول كلى تفسير اهلبيت(ع): الف)- تنزيه خداوند از تجسيم؛ ب)- تنزيه انبياء(ع) از گناه؛ ج)- محال بودن رؤيت خداوند؛ د)- نظر اهلبيت(ع) در هدايت و ضلالت؛ ه)- نظر اهلبيت(ع) در جبر و تفويض؛ و)- تفسير قرآن به قرآن. 7. روشهاى تفسيرى: الف)- تفسير به رأى؛ ب)- تفسير به مأثور. 8. تفسير البرهان؛ 9. مصادر روايى تفسير البرهان؛ 10. نقد و نظر؛ 11. جعل در روايات اهلبيت(ع). | ||
اقدامات انجامگرفته در تحقيق (از طرف گروه بحثهاى اسلامى مؤسسه بعثت): | اقدامات انجامگرفته در تحقيق (از طرف گروه بحثهاى اسلامى مؤسسه بعثت): | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
صاحب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] در جلد 8، ص181 به بعد مىنويسد: «[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] در كتاب البرهان، مقدارى از اخبار وارده در تفسير را از كتب قديمه غريبه و غير آن جمع نمود». | صاحب [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] در جلد 8، ص181 به بعد مىنويسد: «[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] در كتاب البرهان، مقدارى از اخبار وارده در تفسير را از كتب قديمه غريبه و غير آن جمع نمود». | ||
مؤلف در مقدمه خود مىنويسد: كتاب «البرهان»، شما را بر بسيارى از اسرار علوم قرآن آگاه مىسازد. برخى مسائل علوم شرعى، قصص و اخبار انبياء(ع) و فضائل اهلبيت امامت(ع) را | مؤلف در مقدمه خود مىنويسد: كتاب «البرهان»، شما را بر بسيارى از اسرار علوم قرآن آگاه مىسازد. برخى مسائل علوم شرعى، قصص و اخبار انبياء(ع) و فضائل اهلبيت امامت(ع) را برای شما، روشن مىگرداند و در خاتمه كتاب مىفرمايد: اين كتاب، مشتمل بر بسيارى از روايات تفسيرى اهلبيت(ع) مىباشد و شامل كثيرى از فضايل آنها و آيات نازله در شأن و حق آنها و دربرگيرنده بسيارى از علوم احكام و آداب، قصص انبياء و علوم ديگرى است كه در كتاب ديگرى نخواهيد يافت. | ||
در مقدمه مىنويسد: من روايات را از كتب معتبر، قابل اعتماد و مورد رجوعى انتخاب كردم كه مؤلفين آنها از مشايخ معتبر و علماى منتجب هستند. | در مقدمه مىنويسد: من روايات را از كتب معتبر، قابل اعتماد و مورد رجوعى انتخاب كردم كه مؤلفين آنها از مشايخ معتبر و علماى منتجب هستند. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مىنويسد: در جايى كه در تفسير آيات، روايت صريح و مستندى از اهلبيت(ع) نيافتم، آنچه را على بن ابراهيم قمى (كه فردى ثقه مىباشد) در تفسير خود آورده، نقل كردهام؛ زيرا تفسير او منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مىباشد. | مىنويسد: در جايى كه در تفسير آيات، روايت صريح و مستندى از اهلبيت(ع) نيافتم، آنچه را على بن ابراهيم قمى (كه فردى ثقه مىباشد) در تفسير خود آورده، نقل كردهام؛ زيرا تفسير او منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مىباشد. | ||
آيتالله شيخ مهدى آصفى در مقدمه خود بر تفسير برهان مىنويسد: برهان از بهترين تأليفات علماى شيعه در اين باب است، اين تفسير شامل روايات اهلبيت(ع) در تفسير قرآن است و مصنف زحمت زيادى | آيتالله شيخ مهدى آصفى در مقدمه خود بر تفسير برهان مىنويسد: برهان از بهترين تأليفات علماى شيعه در اين باب است، اين تفسير شامل روايات اهلبيت(ع) در تفسير قرآن است و مصنف زحمت زيادى برای جمع و تنظيم اين احاديث از مصادر روايى متعدد، متحمل شده است، نظير تفسير نور الثقلين. | ||
در واقع دو تفسير همعصر «البرهان» و «نور الثقلين» اقدام به جمعآورى و تنظيم روايات تفسيرى اهلبيت(ع) نمودهاند، كه قبل از آن، اين عمل انجام نگرفته بود، با اين تلاش، مجموعه تفسير روايى ارزشمندى در اختيار محققین قرآنى قرار گرفت. | در واقع دو تفسير همعصر «البرهان» و «نور الثقلين» اقدام به جمعآورى و تنظيم روايات تفسيرى اهلبيت(ع) نمودهاند، كه قبل از آن، اين عمل انجام نگرفته بود، با اين تلاش، مجموعه تفسير روايى ارزشمندى در اختيار محققین قرآنى قرار گرفت. | ||
در بخش «نقود و مؤاخذات» مىنويسد: با وجود تلاش علمى فراوان در تفسير البرهان، اين كتاب بخشى از روايات ضعيفه در غلو و تحريف را در بر دارد. به نظر مىرسد كه مصنف محترم اقدام به تصفيه و جداسازى احاديث ضعيف ننموده است؛ بااينكه اهتمام نموده، ولى اقدام او كافى نبوده است. ايشان از مصادرى كه متهم به وضع و ضعف هستند، استفاده نموده است و نيز رواياتى نقل نموده كه از حيث سند، ضعيف و از حيث متن، مضطرب مىباشند؛ بنابراین مىتوان گفت: «البرهان» يك تلاش علمى مفيدى است كه راه را | در بخش «نقود و مؤاخذات» مىنويسد: با وجود تلاش علمى فراوان در تفسير البرهان، اين كتاب بخشى از روايات ضعيفه در غلو و تحريف را در بر دارد. به نظر مىرسد كه مصنف محترم اقدام به تصفيه و جداسازى احاديث ضعيف ننموده است؛ بااينكه اهتمام نموده، ولى اقدام او كافى نبوده است. ايشان از مصادرى كه متهم به وضع و ضعف هستند، استفاده نموده است و نيز رواياتى نقل نموده كه از حيث سند، ضعيف و از حيث متن، مضطرب مىباشند؛ بنابراین مىتوان گفت: «البرهان» يك تلاش علمى مفيدى است كه راه را برای محققین آشنا به نصوص، عارف به ضعف و اضطراب روايات و توانا در استخراج صحيح از سقيم، هموار كرده است. | ||
شكى نيست كه وجود روايات ضعيف و مضطرب از اهميت كار سيد بحرانى نمىكاهد؛ همانگونهكه «[[بحار الأنوار]]» [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]]، داراى روايات ضعيف و مضطرب مىباشد، اما وجود آنها از اعتبار و عظمت تلاش مجلسى و خدمتى كه به كتابخانه تشيع نمود، نمىكاهد. | شكى نيست كه وجود روايات ضعيف و مضطرب از اهميت كار سيد بحرانى نمىكاهد؛ همانگونهكه «[[بحار الأنوار]]» [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]]، داراى روايات ضعيف و مضطرب مىباشد، اما وجود آنها از اعتبار و عظمت تلاش مجلسى و خدمتى كه به كتابخانه تشيع نمود، نمىكاهد. | ||
منتهى، جمعآورى و تنظيم، مرحله اول كار است. مرحله دوم، تنقيح و تصفيه آثار تفسيرى مرويه از اهلبيت(ع) و جداسازى صحيح از غير آن و مرحله سوم، استخراج و استنباط اصول و خطوط كلى شيوه تفسيرى اهلبيت(ع) مىباشد. بدون تكميل هر سه مرحله، نمىتوان از روايات تفسيرى اهلبيت(ع) بهره فراوانى برد؛ بنابراین | منتهى، جمعآورى و تنظيم، مرحله اول كار است. مرحله دوم، تنقيح و تصفيه آثار تفسيرى مرويه از اهلبيت(ع) و جداسازى صحيح از غير آن و مرحله سوم، استخراج و استنباط اصول و خطوط كلى شيوه تفسيرى اهلبيت(ع) مىباشد. بدون تكميل هر سه مرحله، نمىتوان از روايات تفسيرى اهلبيت(ع) بهره فراوانى برد؛ بنابراین برای افراد غير متخصص در شناخت روايات، بسيار مشكل به نظر مىرسد كه بتوانند با استناد به روايات اين دو مجموعه تفسير روائى (البرهان و نور الثقلين)، قطع به نظر تفسيرى ائمه(ع) پيدا كنند. | ||
[[معرفت، محمد هادی|آيتالله معرفت]] در «التفسير و المفسرون»، صفحه 330-331 مىنويسد: «[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] از محدثين فاضل و متتبعين روايات و گردآورندگان اخبار محسوب مىشود. ايشان در اين گردآورى هيچگونه اظهار نظرى در جرح، تعديل، تأويل روايات مخالف عقل و نقل صريح يا جمع منطقى روايات مخالف و معارض، نمىنمايد و اين شيوهاى است كه اكثر اخباریين برگزيدهاند. او در تفسير خود به كتبى اعتماد كرده است كه از حيث استناد به معصوم(ع) متزلزل بوده، اعتبارى به آنها نيست و نيز از كتبى نقل نموده كه مملو از روايات جعلى مىباشند، علاوه بر اينكه برخى روايات نقلشده داراى ضعف اسناد و يا مرسله مىباشند. در اسناد روايات به معصومين(ع) طريقه احتياط را پيش نگرفته است؛ در جايى كه حديث، منسوب به امام(ع) است، آن را به امام(ع) نسبت مىدهد. اضافه بر اينكه تمام آيات قرآن را در بر نمىگيرد. با اين وصف، البرهان در نوع خود، مجموعه كمنظيرى است كه لابهلاى آن، روايات هدايتبخش اهلبيت(ع) به محققین تيزبين و نقّاد، ارائه خواهد شد». | [[معرفت، محمد هادی|آيتالله معرفت]] در «التفسير و المفسرون»، صفحه 330-331 مىنويسد: «[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] از محدثين فاضل و متتبعين روايات و گردآورندگان اخبار محسوب مىشود. ايشان در اين گردآورى هيچگونه اظهار نظرى در جرح، تعديل، تأويل روايات مخالف عقل و نقل صريح يا جمع منطقى روايات مخالف و معارض، نمىنمايد و اين شيوهاى است كه اكثر اخباریين برگزيدهاند. او در تفسير خود به كتبى اعتماد كرده است كه از حيث استناد به معصوم(ع) متزلزل بوده، اعتبارى به آنها نيست و نيز از كتبى نقل نموده كه مملو از روايات جعلى مىباشند، علاوه بر اينكه برخى روايات نقلشده داراى ضعف اسناد و يا مرسله مىباشند. در اسناد روايات به معصومين(ع) طريقه احتياط را پيش نگرفته است؛ در جايى كه حديث، منسوب به امام(ع) است، آن را به امام(ع) نسبت مىدهد. اضافه بر اينكه تمام آيات قرآن را در بر نمىگيرد. با اين وصف، البرهان در نوع خود، مجموعه كمنظيرى است كه لابهلاى آن، روايات هدايتبخش اهلبيت(ع) به محققین تيزبين و نقّاد، ارائه خواهد شد». |
ویرایش