۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'انتهاي' به 'انتهای') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين متن فتوايى فقهى، حول سيزده مبحث گردآورى شده است. مباحث، بيشتر حاوى مسائل فقهى است؛ اما مؤلف در مبحث نخست مقدماتى را ذكركرده كه حاوى پيام اخلاقى است و در آن سفارش شده كه: مؤمن به خاطر سلامتى خود بايد شكرگزار باشد و در پى عافيت و درك ارزش آن برآيد؛ حسن ظن به خداوند داشته باشد؛ در حال سلامتى و بيمارى | اين متن فتوايى فقهى، حول سيزده مبحث گردآورى شده است. مباحث، بيشتر حاوى مسائل فقهى است؛ اما مؤلف در مبحث نخست مقدماتى را ذكركرده كه حاوى پيام اخلاقى است و در آن سفارش شده كه: مؤمن به خاطر سلامتى خود بايد شكرگزار باشد و در پى عافيت و درك ارزش آن برآيد؛ حسن ظن به خداوند داشته باشد؛ در حال سلامتى و بيمارى برای مرگ آمادگى حاصل كند (كسى كه مىخواهد بدين خواسته دست يابد بايد امورى از اين دست را نصب العين خود قرار دهد: همواره قيامت و رجعت به بارگاه الهى را به ياد آورد، لحظه به لحظه كشيك نفس خویش را كشد و احوالات آن را رصد نمايد، اعمالش را طورى انجام دهد كه گویا آخرين عمل خود را به انجام مىرساند، در حالى كه بهرهمند از نعمت سلامتى است وصى انتخاب كرده و وصيت نمايد، همواره در حال سلامتى و بيمارى رو به قبله بخوابد و لوازم كفن، حنوط، غسل و قبر خود را خویش فراهم آورد. | ||
هر از چند گاهى از منزل به سوى گورستان و ویرانههاى بيرون برود و وضع گذشته و حال آنها را در خاطر خود مرور نمايد). | هر از چند گاهى از منزل به سوى گورستان و ویرانههاى بيرون برود و وضع گذشته و حال آنها را در خاطر خود مرور نمايد). | ||
و نيز هنگام بيمارى ناله و ضجه را ترك كند، بر بيمارى شكر و از آن شكايت نكند، تا مىتواند به بيماران خدمت و از آنها عيادت نمايد، بيمار و اولياى او كه به عيادت بيمار مىآيند را مانع نشود و از مردم بخواهد كه | و نيز هنگام بيمارى ناله و ضجه را ترك كند، بر بيمارى شكر و از آن شكايت نكند، تا مىتواند به بيماران خدمت و از آنها عيادت نمايد، بيمار و اولياى او كه به عيادت بيمار مىآيند را مانع نشود و از مردم بخواهد كه برای مريض دعا كنند و از تربت امام حسين(ع) برای شفا بهره گرفته شود و برای سلامتى بيمار صدقه و دعا فراموش نگردد. | ||
مبحث دوم، حول موضوع احتضار نگاشته شده است و احتضار اين گونه تعريف شده است: به خاطر اينكه در لحظه مرگ ملايكه، ارحام بيمار و مردم گرد او جمع مىشوند اين لحظات، حال احتضار گفته مىشود و به دليل اينكه روح از بدن محتضر مىخواهد بيرون گردد، حال نزع گفته مىشود. مستحب است بيمار در حال احتضار اميدش به خداوند بيش از ترسش باشد، و ديگران نسبت به او حسن ظن داشته باشند؛ هرچند كه او سخن كفر نيز بر زبان براند. | مبحث دوم، حول موضوع احتضار نگاشته شده است و احتضار اين گونه تعريف شده است: به خاطر اينكه در لحظه مرگ ملايكه، ارحام بيمار و مردم گرد او جمع مىشوند اين لحظات، حال احتضار گفته مىشود و به دليل اينكه روح از بدن محتضر مىخواهد بيرون گردد، حال نزع گفته مىشود. مستحب است بيمار در حال احتضار اميدش به خداوند بيش از ترسش باشد، و ديگران نسبت به او حسن ظن داشته باشند؛ هرچند كه او سخن كفر نيز بر زبان براند. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
عنوان مبحث پنجم «تحنيط» است، ذيل اين عنوان، استحباب كشيدن تربت امام حسين(ع) به بدن ميت و... مطرح شده است. | عنوان مبحث پنجم «تحنيط» است، ذيل اين عنوان، استحباب كشيدن تربت امام حسين(ع) به بدن ميت و... مطرح شده است. | ||
در مبحث ششم به نوع، اندازه و عدد پارچههايى كه به عنوان كفن | در مبحث ششم به نوع، اندازه و عدد پارچههايى كه به عنوان كفن برای ميت آماده مىگردد، اشاره شده است. | ||
مبحث هفتم حول موضوع نماز ميت، در چهار فصل گرد آمده است: نماز ميت بر مؤمن عاقل و بالغ واجب مىگردد، كسى كه فاقد اين شرايط است نماز از او پذيرفته نمىشود، بر مؤمن اصالتاً و بر كسى كه در جامعه اسلامى است به تبع اينكه مؤمن است و... نماز خوانده مىشود، در صورت امكان به گونه ايستاده بايد بر ميت نماز خوانده شود و در غير اين صورت مىشود نشسته و...، نماز گزارد. در ادامه پيرامون نماز جماعت، طهارت لباس و بدن نمازگزار بر ميت و... نيز مطالبى ديگر مطرح شده است. | مبحث هفتم حول موضوع نماز ميت، در چهار فصل گرد آمده است: نماز ميت بر مؤمن عاقل و بالغ واجب مىگردد، كسى كه فاقد اين شرايط است نماز از او پذيرفته نمىشود، بر مؤمن اصالتاً و بر كسى كه در جامعه اسلامى است به تبع اينكه مؤمن است و... نماز خوانده مىشود، در صورت امكان به گونه ايستاده بايد بر ميت نماز خوانده شود و در غير اين صورت مىشود نشسته و...، نماز گزارد. در ادامه پيرامون نماز جماعت، طهارت لباس و بدن نمازگزار بر ميت و... نيز مطالبى ديگر مطرح شده است. | ||
عنوان مبحث هشتم دفن است. در اين عنوان موضوعاتى از قبيل استحباب آماده كردن ميت با دست خود قبر خویش را، اينكه ميت بايد در قبرستان مؤمنين دفن گردد و شريفترين مكانها (به جز مساجد) | عنوان مبحث هشتم دفن است. در اين عنوان موضوعاتى از قبيل استحباب آماده كردن ميت با دست خود قبر خویش را، اينكه ميت بايد در قبرستان مؤمنين دفن گردد و شريفترين مكانها (به جز مساجد) برای او در نظر گرفته شود و كراهت اينكه خاک غير قبرش بر او ريخته شود مطرح شدهاند. | ||
در مبحث دهم ولايت مورد بررسى قرار گرفته و در آن ايمان، عقل، بلوغ و حضور، شرط دانسته شده است. | در مبحث دهم ولايت مورد بررسى قرار گرفته و در آن ايمان، عقل، بلوغ و حضور، شرط دانسته شده است. | ||
در مبحث يازدهم پيرامون كسانى كه در بحث ميت به مؤمن ملحق مىشوند پرداخته شده است. در اين مبحث كسانى كه در موضوع تكفين و تجهيز حكم مؤمن را دارند و يا به آن ملحق مىشوند بررسى شده است و در مباحث انتهایى متن، مؤلف به احكام خلل و مسائل بعد از دفن ميت پرداخته و گفته است كه نبش قبر مؤمن و كسى كه به حكم اوست، حرام است؛ حتى اگر | در مبحث يازدهم پيرامون كسانى كه در بحث ميت به مؤمن ملحق مىشوند پرداخته شده است. در اين مبحث كسانى كه در موضوع تكفين و تجهيز حكم مؤمن را دارند و يا به آن ملحق مىشوند بررسى شده است و در مباحث انتهایى متن، مؤلف به احكام خلل و مسائل بعد از دفن ميت پرداخته و گفته است كه نبش قبر مؤمن و كسى كه به حكم اوست، حرام است؛ حتى اگر برای دفن در جاى ديگر باشد. | ||
در پایان اين رساله، صفحاتى چند در آداب و بايستههاى مسائل و مراسم عزادارى از سوى بازماندگان ميت، نوشته شده است. | در پایان اين رساله، صفحاتى چند در آداب و بايستههاى مسائل و مراسم عزادارى از سوى بازماندگان ميت، نوشته شده است. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش