۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مظاهری، حسین]] ( | [[مظاهری، حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در منزل اول، پنج مقام را در نظر مى‌گيرد: | در منزل اول، پنج مقام را در نظر مى‌گيرد: | ||
#مقام توبه: به معناى رجوع از خوى انسانى به نفس روحانى، رجوع از هوا و هوس و نفس اماره به سمت | #مقام توبه: به معناى رجوع از خوى انسانى به نفس روحانى، رجوع از هوا و هوس و نفس اماره به سمت معنویت و فضايل و تدارکگذشته‌هاست كه هيچ حقى از خدا و خلقش بر عهده او نباشد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص15</ref> | ||
#مقام يقظه: به معناى توجه به قدر و منزلت خانه خدا و حريم پاك او، توجه به اينكه در اين مسافرت نبايد كسى يا چيزى او را مشغول كند، توجه به انجام «بايدها» و «ارزش‌ها» و اجتناب از «نبايدها» و «ضد ارزش‌ها» است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | #مقام يقظه: به معناى توجه به قدر و منزلت خانه خدا و حريم پاك او، توجه به اينكه در اين مسافرت نبايد كسى يا چيزى او را مشغول كند، توجه به انجام «بايدها» و «ارزش‌ها» و اجتناب از «نبايدها» و «ضد ارزش‌ها» است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | ||
#مقام تخليه: يعنى اينكه دل را يك‌سره از صفات زشت و ناپسند و رذائل اخلاقى خالى كند و ريشه‌هاى هرز صفات رذيله نظير حسد، بخل، كبر، ريا، تملق، شقاوت، جاه‌طلبى و... را كه مايه تيره‌بختى است بركند و فضيلت‌هاى انسانى را جايگزين كند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | #مقام تخليه: يعنى اينكه دل را يك‌سره از صفات زشت و ناپسند و رذائل اخلاقى خالى كند و ريشه‌هاى هرز صفات رذيله نظير حسد، بخل، كبر، ريا، تملق، شقاوت، جاه‌طلبى و... را كه مايه تيره‌بختى است بركند و فضيلت‌هاى انسانى را جايگزين كند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | ||
#مقام تحليه: يعنى سالك راه دوست، بايد بكوشد تا | #مقام تحليه: يعنى سالك راه دوست، بايد بكوشد تا خویشتن را به فضائل اخلاقى بيارايد و اخلاص را سرلوحه كار خویش قرار دهد.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
#مقام تجليه: سالك بايد به‌وسيله رياضات دينيه، | #مقام تجليه: سالك بايد به‌وسيله رياضات دينيه، به‌ویژه تداوم در تلاوت قرآن به‌همراه تفكر در آن، دعا و تضرع به درگاه خداوند متعال و توسل و توجه به پيشگاه اهل‌بيت(ع)، به مقام «تجليه» صعود كند... در اين مقام، قلب سالك به نور خدا منور مى‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> | ||
مؤلف | مؤلف مى‌گوید: تمام اين مقامات پنج‌گانه در بيان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] جلوه‌گر و نمايان است. سپس روايت مربوطه را نقل مى‌كند.<ref>همان، ص22 و 23</ref> | ||
منزل دوم، سير من الحق في الحق است كه مشتمل بر اعمالى است: | منزل دوم، سير من الحق في الحق است كه مشتمل بر اعمالى است: | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
از ديگر اعمال اين منزل، نماز طواف، سعى بين صفا و مروه، تقصير، حركت به‌سوى عرفات و مشعر و منا، رمى جمرات و... است. | از ديگر اعمال اين منزل، نماز طواف، سعى بين صفا و مروه، تقصير، حركت به‌سوى عرفات و مشعر و منا، رمى جمرات و... است. | ||
مؤلف اسرار هركدام از اين اعمال را جداگانه توضيح داده است؛ از جمله در ذيل «زيارت مدينه»، در مورد زيارت قبر پيامبر اكرم(ص) و ائمه بقيع(ع) | مؤلف اسرار هركدام از اين اعمال را جداگانه توضيح داده است؛ از جمله در ذيل «زيارت مدينه»، در مورد زيارت قبر پيامبر اكرم(ص) و ائمه بقيع(ع) مى‌نویسد: زيارت، مكمل اعمال سالكان و حجاج بشمار مى‌رود و حج بدون زيارت، ناقص و همچون تمسك به قرآن، منهاى ولايت است.<ref>همان، ص48</ref> | ||
در پايان اين بخش، چند نكته مهم را پيرامون زيارت پيامبر و ائمه متذكر مى‌شود. | در پايان اين بخش، چند نكته مهم را پيرامون زيارت پيامبر و ائمه متذكر مى‌شود. | ||
منزل سوم، سير من الحق إلى الخلق است. مؤلف در اين‌باره | منزل سوم، سير من الحق إلى الخلق است. مؤلف در اين‌باره مى‌گوید: حاجى سالك بايد خودسازى‌اى را كه به سوغات آورده است، عملا به ديگران تزريق كند، گفتار و كردار و روش و منش او سرمشق براى ديگران باشد.<ref>همان، ص58</ref> | ||
نكته‌اى را كه سالك بايد در منزل سوم مد نظر داشته باشد اين است كه حساب وى در نزد خدا و اهل‌بيت(ع) و نيز ديگر مردمان، غير از حساب عموم مردم است و با چشم ديگرى نگريسته مى‌شود.<ref>همان، ص61</ref>؛ لذا عمل ناروايش ابهت حج را در ميان مردم، بى‌رنگ يا كم‌رنگ مى‌كند و گناه او به‌اندازه‌اى بزرگ است كه معلوم نيست موفق به توبه شود.<ref>همان، ص62</ref> | نكته‌اى را كه سالك بايد در منزل سوم مد نظر داشته باشد اين است كه حساب وى در نزد خدا و اهل‌بيت(ع) و نيز ديگر مردمان، غير از حساب عموم مردم است و با چشم ديگرى نگريسته مى‌شود.<ref>همان، ص61</ref>؛ لذا عمل ناروايش ابهت حج را در ميان مردم، بى‌رنگ يا كم‌رنگ مى‌كند و گناه او به‌اندازه‌اى بزرگ است كه معلوم نيست موفق به توبه شود.<ref>همان، ص62</ref> | ||
== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||