۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =استنطاق آية الغار و إشكالية التنصيص الحديثي بين التثنية و التثليث | | عنوان =استنطاق آية الغار و إشكالية التنصيص الحديثي بين التثنية و التثليث | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[حسنی، نبیل]] ( | [[حسنی، نبیل]] (نویسنده) | ||
|- | |- | ||
| data-type="language" |عربي | | data-type="language" |عربي | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
در مسئله نخست، به ذکر آنچه که در تأویل آیه غار وارد شده، پرداخته شده است. به اعتقاد نویسنده، آنچه از بررسی اقوال تأویلکنندگان این آیه، میتوان بدان پی برد، سه نکته زیر میباشد: | در مسئله نخست، به ذکر آنچه که در تأویل آیه غار وارد شده، پرداخته شده است. به اعتقاد نویسنده، آنچه از بررسی اقوال تأویلکنندگان این آیه، میتوان بدان پی برد، سه نکته زیر میباشد: | ||
# آیه در موضع «ثاني اثنين»، اشاره به هیچ فضیلت و منقبتی نداشته و تنها به عدد افراد دلالت داشته و بیانگر این نکته است که شخصی همراه پیامبر(ص) بوده است، بدون تصریح به نام وی. | # آیه در موضع «ثاني اثنين»، اشاره به هیچ فضیلت و منقبتی نداشته و تنها به عدد افراد دلالت داشته و بیانگر این نکته است که شخصی همراه پیامبر(ص) بوده است، بدون تصریح به نام وی. | ||
# «إذ يقول لصاحبه» چند نکته دارد، از جمله اینکه در معنای صحابی، چنین آمده است: «هر کسی که پیامبر(ص) را دیده و یا از او چیزی شنیده است» و با این تعریف، مؤمن، منافق، مسلمان و مشرک همگی جزء صحابی محسوب میشوند و خداوند کفار و مشرکین را نیز با این عنوان خطاب قرار داده است «وَ مَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ«( | # «إذ يقول لصاحبه» چند نکته دارد، از جمله اینکه در معنای صحابی، چنین آمده است: «هر کسی که پیامبر(ص) را دیده و یا از او چیزی شنیده است» و با این تعریف، مؤمن، منافق، مسلمان و مشرک همگی جزء صحابی محسوب میشوند و خداوند کفار و مشرکین را نیز با این عنوان خطاب قرار داده است «وَ مَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ«(التكویر: 22)؛ «مصاحب شما دیوانه نیست» و اگر صرف مصاحبت با پیامبر(ص)، بدون در نظر گرفتن تقوا، ملاک و مقیاس تکریم باشد، منافقین و مشرکین نیز مشمول این امر میباشند. | ||
# معیت خداوند که از «لا تحرن إن الله معنا» استفاده میشود: نویسنده با ذکر دلایل و قراین متعدد ثابت میکند که شخص مورد خطاب در این موضع، عبدالله بن ابوبکر است <ref>ر.ک: متن کتاب، ص42-46</ref>. | # معیت خداوند که از «لا تحرن إن الله معنا» استفاده میشود: نویسنده با ذکر دلایل و قراین متعدد ثابت میکند که شخص مورد خطاب در این موضع، عبدالله بن ابوبکر است <ref>ر.ک: متن کتاب، ص42-46</ref>. | ||
ویرایش