۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
العقائد الإسلامية (المصطفی العالمیة) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۵
، ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'ه اى ' به 'ه‌اى '
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'ه اى ' به 'ه‌اى ') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
اگرچه فهرست كتاب از انسجام خوبى برخوردار است لكن در بخشهايى از آن ترتب رتبى رعايت نشده و كليات، متأخر آمده است؛ به عنوان مثال در جلد سوم تعريف شفاعت دربخش انتهايى بحث آمده است. | اگرچه فهرست كتاب از انسجام خوبى برخوردار است لكن در بخشهايى از آن ترتب رتبى رعايت نشده و كليات، متأخر آمده است؛ به عنوان مثال در جلد سوم تعريف شفاعت دربخش انتهايى بحث آمده است. | ||
در جلد اول در دو فصل موضوعات " فطرت " و " معرفت " طرح شده است كه البته فصل اول به عنوان | در جلد اول در دو فصل موضوعات " فطرت " و " معرفت " طرح شده است كه البته فصل اول به عنوان مقدمه‌اى بر مباحث اعتقادى است. | ||
جلد دوم به بحث " توحيد " در ضمن هشت فصل پرداخته است. | جلد دوم به بحث " توحيد " در ضمن هشت فصل پرداخته است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
#:از مباحث جالب اين فصل "عوالم وجود انسان " است كه روايات مربوط به هر عالم را آورده و ارتباط آنها را با هم مى آورد.ديدگاه‌هاى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]](ره) در [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] پيرامون نقش فطرت در حيات انسانى از مباحثى است كه به طور كامل نقل شده است. | #:از مباحث جالب اين فصل "عوالم وجود انسان " است كه روايات مربوط به هر عالم را آورده و ارتباط آنها را با هم مى آورد.ديدگاه‌هاى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]](ره) در [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] پيرامون نقش فطرت در حيات انسانى از مباحثى است كه به طور كامل نقل شده است. | ||
#:پايان اين فصل به نقل رواياتى كه انبيا را مصاديق فطرت مستقيم را معرفى كرده اختصاص دارد. در روايات از اميرالمؤمنين با عنوان امام ثابتين بر فطرت ياد شده است. | #:پايان اين فصل به نقل رواياتى كه انبيا را مصاديق فطرت مستقيم را معرفى كرده اختصاص دارد. در روايات از اميرالمؤمنين با عنوان امام ثابتين بر فطرت ياد شده است. | ||
#معرفت:از مباحث مهم عقيدتى كه به عنوان اساس دين معرفى شده، وجوب معرفت الله است. در اين فصل تحقيق نسبتاً جامعى در اين رابطه انجام شده است. معرفت به عنوان مقدمه عبادت الهى داراى اهميت | #معرفت:از مباحث مهم عقيدتى كه به عنوان اساس دين معرفى شده، وجوب معرفت الله است. در اين فصل تحقيق نسبتاً جامعى در اين رابطه انجام شده است. معرفت به عنوان مقدمه عبادت الهى داراى اهميت ويژه‌اى بوده و فضيلت مرگ با معرفت همانند شهيد اجر و پاداش دارد. | ||
#:در ادامه مطالب اين فصل، عقل و تفكربه عنوان اسباب و وسائل و پرخورى موجب فساد معرفت ناميده شده است.پيامبران الهى همواره از گمراهى امتشان نگران بوده‌اند كه در اين رابطه به بخشهايى از كتب عهد قديم وجديد و رواياتى كه حاكى از نگرانى نبى مكرم(ص) در ادامه آمده است. اين فصل نيز با اين عناوين ذيل به اتمام مى رسد: وجوب معرفت نبى وامام، زيديه و اهل سنت، معرفت آخرت و معاد | #:در ادامه مطالب اين فصل، عقل و تفكربه عنوان اسباب و وسائل و پرخورى موجب فساد معرفت ناميده شده است.پيامبران الهى همواره از گمراهى امتشان نگران بوده‌اند كه در اين رابطه به بخشهايى از كتب عهد قديم وجديد و رواياتى كه حاكى از نگرانى نبى مكرم(ص) در ادامه آمده است. اين فصل نيز با اين عناوين ذيل به اتمام مى رسد: وجوب معرفت نبى وامام، زيديه و اهل سنت، معرفت آخرت و معاد | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در آغاز مطالب اين جلد تعاريف شفاعت با استناد به منابع اسلامى و نيز مصادر اديان يهود و نصارى آمده است. تاريخچه اين موضوع در جاهليت نيز در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است. | در آغاز مطالب اين جلد تعاريف شفاعت با استناد به منابع اسلامى و نيز مصادر اديان يهود و نصارى آمده است. تاريخچه اين موضوع در جاهليت نيز در ادامه مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
ديدگاه‌هاى مختلف در رابطه با آيات شفاعت در ذيل 13 عنوان دسته بندى گرديده است. از ديگر عناوينى كه در اين فصل به آن پرداخته شده | ديدگاه‌هاى مختلف در رابطه با آيات شفاعت در ذيل 13 عنوان دسته بندى گرديده است. از ديگر عناوينى كه در اين فصل به آن پرداخته شده توسعه‌اى كه از سوى علماى أ ربعه اهل سنت در معناى شفاعت صورت گرفته است. | ||
در كتب اهل سنت شفاعتها و محروميتهاى غير معقولى نيز ديده مى شود كه از منابعى مانند صحاح سته روايت شده است.در بخش انتهايى اين فصل چهار گروه ملائكه، انبيا، علما و شهدا به عنوان كسانى كه صلاحيت شفاعت را دارند معرفى شده‌اند. | در كتب اهل سنت شفاعتها و محروميتهاى غير معقولى نيز ديده مى شود كه از منابعى مانند صحاح سته روايت شده است.در بخش انتهايى اين فصل چهار گروه ملائكه، انبيا، علما و شهدا به عنوان كسانى كه صلاحيت شفاعت را دارند معرفى شده‌اند. | ||