۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در همین بخش، نامه معاویه به شهرها و تحریک مردم به قتل دوستان [[امام على(ع)]] را نقل میکند: «و كتب معاوية إلى جميع البلدان: أن انظروا من قامت عليه البينة أنه يحب عليا و أهل بيته فامحوه من الديوان و كتب كتابا آخر: انظروا من قبلكم من شيعة علي و اتهموه بحبه فاقتلوه...» (معاویه به کارگزاران خود در همه بلاد نوشت که اگر کسى را یافتید که دوستدار [[امام على(ع)|على(ع)]] و خاندان او باشد، نام او را از دفتر بیتالمال محو کنید و در نامهای دیگر نوشت: شیعیان [[امام على(ع)|على(ع)]] را به اتهام محبت و دوستى با او بکشید) <ref>ر.ک: همان، ص188</ref>. | در همین بخش، نامه معاویه به شهرها و تحریک مردم به قتل دوستان [[امام على(ع)]] را نقل میکند: «و كتب معاوية إلى جميع البلدان: أن انظروا من قامت عليه البينة أنه يحب عليا و أهل بيته فامحوه من الديوان و كتب كتابا آخر: انظروا من قبلكم من شيعة علي و اتهموه بحبه فاقتلوه...» (معاویه به کارگزاران خود در همه بلاد نوشت که اگر کسى را یافتید که دوستدار [[امام على(ع)|على(ع)]] و خاندان او باشد، نام او را از دفتر بیتالمال محو کنید و در نامهای دیگر نوشت: شیعیان [[امام على(ع)|على(ع)]] را به اتهام محبت و دوستى با او بکشید) <ref>ر.ک: همان، ص188</ref>. | ||
[[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]] مجلس چهارم را به ذکر تابعین اختصاص مىدهد و تعدادى از آنها را که داراى نقش مهمى در تاریخ اسلام بودهاند، برمیشمارد که از آن جملهاند: مالک اشتر نخعى، اویس قرنى، صعصعة بن صوحان، محمد بن ابىحذیفة، سعید بن قیس همدانى، رشید هجرى، حبیب بن مظاهر اسدى و | [[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نورالله شوشترى]] مجلس چهارم را به ذکر تابعین اختصاص مىدهد و تعدادى از آنها را که داراى نقش مهمى در تاریخ اسلام بودهاند، برمیشمارد که از آن جملهاند: مالک اشتر نخعى، اویس قرنى، صعصعة بن صوحان، محمد بن ابىحذیفة، سعید بن قیس همدانى، رشید هجرى، حبیب بن مظاهر اسدى و..<ref>ر.ک: همان، ص283-309</ref>. | ||
ایشان در مورد جناب محمد بن ابىبکر و برائت او از پدرش اینگونه مىنویسد: مادر او اسماء بنت عمیس است که در اصل زوجه حمزة بن عبدالمطلب بود و چون حمزه شهید شد، ابوبکر او را به عقد خود درآورد و محمد در سال حجةالوداع از او در وجود آمد و چون ابوبکر بمرد، [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین(ع)]] او را عقد نمود و محمد، ربیب و پرورده آن حضرت بود و شیخ ابوعمرو کشى روایت نموده که در مجلس شریف حضرت امام جعفر صادق(ع)، ذکر محمد بن ابیبکر میگذشت، آن حضرت بر او صلوات و رحمت میفرستادند و نیز از آن حضرت روایت نموده که میفرمودهاند که نجابت محمد بن ابىبکر از جانب مادرش اسماء بنت عمیس است، نه از جانب پدر و در روایتى دیگر فرمودهاند که در هر اهل بیتى یک کس میباشد که به ذات خود نجیب است و انجب نجبا از اهل بیت سوء، محمد بن ابىبکر است و ایضا از حضرت امام محمد باقر(ع) روایت نموده که محمد بن ابیبکر با [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین(ع)]] بر برائت از شیخین بیعت نمود<ref>ر.ک: همان، ص277</ref>. | ایشان در مورد جناب محمد بن ابىبکر و برائت او از پدرش اینگونه مىنویسد: مادر او اسماء بنت عمیس است که در اصل زوجه حمزة بن عبدالمطلب بود و چون حمزه شهید شد، ابوبکر او را به عقد خود درآورد و محمد در سال حجةالوداع از او در وجود آمد و چون ابوبکر بمرد، [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین(ع)]] او را عقد نمود و محمد، ربیب و پرورده آن حضرت بود و شیخ ابوعمرو کشى روایت نموده که در مجلس شریف حضرت امام جعفر صادق(ع)، ذکر محمد بن ابیبکر میگذشت، آن حضرت بر او صلوات و رحمت میفرستادند و نیز از آن حضرت روایت نموده که میفرمودهاند که نجابت محمد بن ابىبکر از جانب مادرش اسماء بنت عمیس است، نه از جانب پدر و در روایتى دیگر فرمودهاند که در هر اهل بیتى یک کس میباشد که به ذات خود نجیب است و انجب نجبا از اهل بیت سوء، محمد بن ابىبکر است و ایضا از حضرت امام محمد باقر(ع) روایت نموده که محمد بن ابیبکر با [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین(ع)]] بر برائت از شیخین بیعت نمود<ref>ر.ک: همان، ص277</ref>. | ||