ابن ملکا، هبةالله بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً')
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" |ابوالبرکات هبةالله بن علي بن ملکا البغدادي  
| data-type="authorOtherNames" |ابوالبرکات هبةالله بن علي بن ملکا البغدادي  
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
خط ۲۶: خط ۲۵:
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |‏[[المعتبر في الحكمة]]
| data-type="authorWritings" |‏[[المعتبر في الحكمة]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۴۳: خط ۴۱:


==در خدمت پادشاهان==
==در خدمت پادشاهان==
او از میان ملوک و پادشاهان به خدمت سلطان محمد بن ملک شاه (498-‌511‍) و پسرش سلطان محمود (511-‌525‍) و سلطان مسعود (548-‌547‍) درآمد و از میان خلفا، المسترشدبالله عباسی (512-‌529‍) را خدمت نمود و هنگامی که در سال 529، بین او و سلطان مسعود جنگ درگرفت، ابوالبرکات به اسیری گرفته شد، سپس آزاد گردید. ابن ابی‌اصیبعه از خدمت او به المستنجدبالله خبر داده است<ref>ر.ک: همان، ص236</ref>.
او از میان ملوک و پادشاهان به خدمت سلطان محمد بن ملک شاه (498-‌511‍) و پسرش سلطان محمود (511-‌525‍) و سلطان مسعود (548-‌547‍) درآمد و از میان خلفا، المسترشدبالله عباسی (512-‌529‍) را خدمت نمود و هنگامی که در سال 529، بین او و سلطان مسعود جنگ درگرفت، ابوالبرکات به اسیری گرفته شد، سپس آزاد گردید. ابن ابی‌اصیبعه از خدمت او به المستنجدبالله خبر داده است.<ref>ر.ک: همان، ص236</ref>.


[[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] درباره او نوشته: او فیلسوف عراقین (کوفه و بصره) و کسی بود که ادعا داشت به درجه ارسطو رسیده است. دارای طبع ظریفی بود و آثار فراوانی دارد مثل کتاب المعتبر و کتاب النفس و التفسير و... نود سال شمسی عمر کرد. به جذام دچار شد و خود را معالجه کرد و صحت یافت. در آخر عمرش نابینا شد. سلطان محمد بن ملک شاه او را به سوء علاج و سوء تدبیر متهم کرد و مدتی به زندان انداخت. در سال 547، سلطان مسعود بن محمد بن ملک شاه، پس از آنکه شیری به وی حمله کرد، به قولنج دچار شد و ابوالبرکات را از بغداد به همدان خواند. چون مردم از زنده ماندن سلطان ناامید شدند، ابوالبرکات بر جانش ترسید و چاشتگاهان از دنیا رفت و سلطان مسعود هم، عصر همان روز جان سپرد. تابوت ابوالبرکات به‌همراه حجاج به بغداد حمل شد<ref>ر.ک: همان، ص237</ref>.
[[بیهقی، محمد بن حسین|بیهقی]] درباره او نوشته: او فیلسوف عراقین (کوفه و بصره) و کسی بود که ادعا داشت به درجه ارسطو رسیده است. دارای طبع ظریفی بود و آثار فراوانی دارد مثل کتاب المعتبر و کتاب النفس و التفسير و... نود سال شمسی عمر کرد. به جذام دچار شد و خود را معالجه کرد و صحت یافت. در آخر عمرش نابینا شد. سلطان محمد بن ملک شاه او را به سوء علاج و سوء تدبیر متهم کرد و مدتی به زندان انداخت. در سال 547، سلطان مسعود بن محمد بن ملک شاه، پس از آنکه شیری به وی حمله کرد، به قولنج دچار شد و ابوالبرکات را از بغداد به همدان خواند. چون مردم از زنده ماندن سلطان ناامید شدند، ابوالبرکات بر جانش ترسید و چاشتگاهان از دنیا رفت و سلطان مسعود هم، عصر همان روز جان سپرد. تابوت ابوالبرکات به‌همراه حجاج به بغداد حمل شد<ref>ر.ک: همان، ص237</ref>.
خط ۵۸: خط ۵۶:
شیخ ابوالحسن سعید بن هبة‌الله: به نقل [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزوری]]، بااینکه شیخ، یهودیان را به شاگردی نمی‌پذیرفت، اما به علت سؤال و جوابی که بین شیخ و ابوالبرکات درگرفت و شیخ به لیاقت وی واقف شد، او را به شاگردی قبول کرد و وی از شاگردان خاص شیخ شد<ref>ر.ک: همان، ص235-236</ref>.
شیخ ابوالحسن سعید بن هبة‌الله: به نقل [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزوری]]، بااینکه شیخ، یهودیان را به شاگردی نمی‌پذیرفت، اما به علت سؤال و جوابی که بین شیخ و ابوالبرکات درگرفت و شیخ به لیاقت وی واقف شد، او را به شاگردی قبول کرد و وی از شاگردان خاص شیخ شد<ref>ر.ک: همان، ص235-236</ref>.


ابوالبرکات، کتاب «التلخيص النظامي» را بر او قرائت کرده و ظاهرا این امر در سی سالگی ابوالبرکات بوده است<ref>ر.ک: همان، ص237</ref>.
ابوالبرکات، کتاب «التلخيص النظامی» را بر او قرائت کرده و ظاهرا این امر در سی سالگی ابوالبرکات بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص237</ref>.


==شاگردان==
==شاگردان==
خط ۶۵: خط ۶۳:
# ابن دهان منجم؛
# ابن دهان منجم؛
# مهذب بن نقاش؛
# مهذب بن نقاش؛
و... <ref>ر.ک: همان، ص238</ref>.
و...<ref>ر.ک: همان، ص238</ref>.


==آثار==
==آثار==
خط ۷۳: خط ۷۱:
# كتاب الأقراباذين؛  
# كتاب الأقراباذين؛  
# مقاله‌ای درباره دوایی به نام برشعثا؛
# مقاله‌ای درباره دوایی به نام برشعثا؛
# مقاله‌ای در معجونی دیگر که ساخت خودش بوده و آن را أمين الأرواح نامیده است؛
# مقاله‌ای در معجونی دیگر که ساخت خودش بوده و آن را أمین الأرواح نامیده است؛
# رساله‌ای در ماهیت عقل؛
# رساله‌ای در ماهیت عقل؛
و...<ref>ر.ک: همان</ref>.
و..<ref>ر.ک: همان</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۸۴: خط ۸۲:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[المعتبر في الحكمة]]
[[المعتبر في الحكمة]]


خط ۸۹: خط ۸۹:


[[کتب طبی انتزاعی]]
[[کتب طبی انتزاعی]]
[[رساله‌های شعری فیلسوفان مسلمان]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]