حسنی، عبدالله بن حمزه: تفاوت میان نسخه‌ها

الامام '''المنصور باللّه عبداللّه بن حمزة''' بن سليمان بن حمزة بن على بن حمزة بن هاشم بن الحسن بن عبدالرحمن بن يحيى بن ابى محمد عبداللّه بن الحسين بن ترجمان‌الدين القاسم بن ابراهيم بن طباطبا بن اسماعيل بن ابراهيم بن الحسن بن الحسن بن الامام على بن ابيطالب(ع) از فقهاء، بلغاء و فصحاء و مشهورترين علماى زيديه در سال 561 ه‍.ق ديده به جهان گشود و در سال 593 ه‍.ق ادعاى امامت نمود.در سال 594 ه‍.ق مردم با او بيعت نمودند.او داعيان خويش را به سوى خوارزمشاه فرستاد و سلطان از آنان به گرمى ستقبال نمود.او مدتى منصب زمامت زيديه را عهده‌دار بود و بين قلم و شمشير جمع كرده بود.عبداللّه بن حمزه با فرقۀ مطرفيه از فرق زيديه به مبارزه برخاست و آنان را به جهت عدم پذيرش ديدگاههايش تكفير نمود.وى در محضر حسام‌الدين ابن محمدحسن بن محمد رصاص علم آموخت و كتابهاى فراوانى در موضوعات مختلف فقهى، اصولى، كلامى، حديثى، ادبيات و مذهب از خود برجاى گذاشت كه از آن جمله‌اند: