أجود الشروح في شرح معالم‌الدين في الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =معالم‌الدین و ملاذ المجتهدین. شرح أجود الشروح في شرح معالم‌الدين في الأصول

| پدیدآوران =

[[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین]] (نویسنده)

ابن شهید ثانی، حسن بن زین ‎الدین، 959 - 1011ق. معالم‌الدین و ملاذ المجتهدین - نقد و تفسیر

| ناشر =

| سال نشر =1372 ش  

| کتابخانۀ دیجیتال نور =12020

'''اجود الشروح في شرح معالم‌الدين في الاصول'''، اثر عربى تألیف [[دوزدوزانی تبریزی، محسن|آیت‌الله میرزا محسن دوزدوزانى]] است.

مشاهده رغبت به تحصيل علوم دينى و كثرت مشتاقان فهم مطالب کتاب معالم كه از آثار [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|حسن بن زين‌الدين]]، فرزند [[شهيد ثانى]] است، موجب شده تا شارح محترم با تأليف کتابى در شرح مقاصد مؤلف، برای طلاب و دانش‌آموزان معارف دينى، موجبات منفعت و برای خود ذخيره‌اى در روز قيامت فراهم آورد.

اين کتاب، در سه جزء و دو مجلد تنظيم شده، ولى آنچه اكنون ما در صدد معرفى‌اش هستيم، دو جزء نخست و در واقع جلد اول این مجموعه است.

کتاب، بدون مقدمه و صرفا با اشاره شارح به وجه تسمیه آن، وارد متن و شرح شده است. در این مجموعه، مطالب کتاب «معالم»، با قلم درشت و داخل پرانتز و شرح آن، با قلم ريزتر و خارج از پرانتز آمده است. کتاب حاوى متن و شرح ادغام شده، اما مشخص مى‌باشد.

کتاب، با تعريف فقه و بيان رتبه و اجزاى علوم آغاز مى‌شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=18&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص18]</ref> و جزء نخست آن<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=23&viewType=html ر.ک: همان، ص23]</ref>، داراى سه مطلب است. تقسيم لفظ و معنى و بيان حقيقت شرعيه<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=27&viewType=html ر.ک: همان، ص27]</ref> و حقيقت و مجاز<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=55&viewType=html ر.ک: همان، ص55]</ref> اولین مطلب، این جزء است. مطلب بعد، در واقع از دو مبحث تشكيل شده:

مبحث نخست، در اوامر است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=66&viewType=html ر.ک: همان، ص66]</ref> و شامل موضوعاتى چون مره و تكرار، فور و تراخى، واجب تخييرى، موسع، مفهوم شرط و وصف و... است؛

مبحث دوم، درباره نواهى<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=217&viewType=html ر.ک: همان، ص217]</ref> و شامل موضوعاتى چون صيغه نهى، اجتماع امر و نهى، دلالت نهى بر دوام، تكرار و فساد و... است.

سومین مطلب این جزء، در عموم و خصوص است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=261&viewType=html ر.ک: همان، ص261]</ref>

دومین جزء کتاب، در باب مباحث تخصيص و اينكه آيا عام بعد از تخصيص، حقيقت است يا مجاز و حجت است يا نه، مطالبى را ارائه نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=295&viewType=html ر.ک: همان، ص295]</ref>.

بخش پایانى جلد نخست، با عنوان «فى ما يتعلق بالمخصص»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=334&viewType=html ر.ک: همان، ص334]</ref>، پيرامون بحث از استثنايى كه در پى چند جمله آمده و تخصيص يا عدم تخصيص عام وقتى ضمیر به بخشى از آن رجوع كند و جواز تخصيص عام با مفهوم مخالف<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=390&viewType=html ر.ک: همان، ص390]</ref> و جواز تخصيص کتاب با خبر واحد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=394&viewType=html ر.ک: همان، ص394]</ref> و بناى عام بر خاص<ref>[https://noorlib.ir/book/view/12020?pageNumber=398&viewType=html ر.ک: همان، ص398]</ref> مى‌باشد.