۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
|||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن آجروم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن داوود صنهاجى مراكشى'''(672 -723ق)، نحوى و عالم به قرائات، چون از قبيله بربرى صنهاجه برخاسته، غريب نيست كه به نام بربرى آگروم يا ابن آجروم شهرت يافته باشد؛ بهويژه كه سيوطى، به نقل از تذكره ابن مكتوم، مىنويسد كه وى در 719ق، در فاس به تعليم مشغول بوده است و سپس تصريح مىكند كه او به آگروم شهرت داشته است. اگر روايت [[سيوطى]] را موثق بدانيم، نظريه كسانى كه مىگويند ابوعبدالله محمد، توسط نويسندگان متأخر و پس از انتشار و شهرت فراگير «المقدمة الأجرّوميّة في مبادئ علم العربية»، ابن آجروم خوانده شده است، بىاساس مىگردد. منابع كهن، معناى كلمه بربرى اجروم را «فقير صوفى» دانستهاند؛ ازاينرو، مشتق ساختن آن از «اگراما»ى يونانى، يا «اگراماريا»ى لاتينى چندان موجه به نظر نمىرسد. | '''ابن آجروم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن داوود صنهاجى مراكشى'''(672 -723ق)، نحوى و عالم به قرائات، چون از قبيله بربرى صنهاجه برخاسته، غريب نيست كه به نام بربرى آگروم يا ابن آجروم شهرت يافته باشد؛ بهويژه كه سيوطى، به نقل از تذكره ابن مكتوم، مىنويسد كه وى در 719ق، در فاس به تعليم مشغول بوده است و سپس تصريح مىكند كه او به آگروم شهرت داشته است. اگر روايت [[سيوطى]] را موثق بدانيم، نظريه كسانى كه مىگويند ابوعبدالله محمد، توسط نويسندگان متأخر و پس از انتشار و شهرت فراگير «المقدمة الأجرّوميّة في مبادئ علم العربية»، ابن آجروم خوانده شده است، بىاساس مىگردد. منابع كهن، معناى كلمه بربرى اجروم را «فقير صوفى» دانستهاند؛ ازاينرو، مشتق ساختن آن از «اگراما»ى يونانى، يا «اگراماريا»ى لاتينى چندان موجه به نظر نمىرسد. | ||
ویرایش