۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابى داوود' به 'ابى‌داوود'
جز (جایگزینی متن - '==آثار== ' به '==آثار== ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابى داوود' به 'ابى‌داوود') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ابن شاهين، ابوحفص عمر بن احمد بن عثمان''' ملقب به واعظ (297-385ق)، محدث و رجالى بغداد، اصالتاً از مرورود خراسان بود. او از 11 سالگى در بغداد به استماع حديث پرداخت و پس از سال 330ق براى استماع از محدثان دمشق به آن شهر هجرت نمود.وى سفرهايى نيز به بصره، فارس و مصر داشته است. | '''ابن شاهين، ابوحفص عمر بن احمد بن عثمان''' ملقب به واعظ (297-385ق)، محدث و رجالى بغداد، اصالتاً از مرورود خراسان بود. او از 11 سالگى در بغداد به استماع حديث پرداخت و پس از سال 330ق براى استماع از محدثان دمشق به آن شهر هجرت نمود.وى سفرهايى نيز به بصره، فارس و مصر داشته است. | ||
از جمله مهم‌ترين مشايخ ابن شاهين در حديث مى‌توان از ابوبكر بن | از جمله مهم‌ترين مشايخ ابن شاهين در حديث مى‌توان از ابوبكر بن ابى‌داوود، ابوالقاسم بغوى و محمد بن محمد باغندى نام برد. او در قرائت نيز از ابن ابى‌داوود، ابن مجاهد، ابوبكر نقاش و احمد بن مسعود زهرى بهره جست. | ||
لازم به ذكر است كه ابن شاهين نخستين بار در 332ق در بصره حديث گفته است. برخى از رجال‌شناسان بر وثاقت ابن شاهين در نقل حديث نيز تصريح كرده‌اند. [[خطيب بغدادى]] [[ذهبى]] معتقد است كه ابن شاهين به غوامض و مشكلات حديث احاطه نداشت و جمعى از اهل حديث سهل‌انگارى و اشتباهات وى را گوشزد كرده‌اند و در منابع اشاره شده كه وى دانش چندانى در فقه نداشته است. | لازم به ذكر است كه ابن شاهين نخستين بار در 332ق در بصره حديث گفته است. برخى از رجال‌شناسان بر وثاقت ابن شاهين در نقل حديث نيز تصريح كرده‌اند. [[خطيب بغدادى]] [[ذهبى]] معتقد است كه ابن شاهين به غوامض و مشكلات حديث احاطه نداشت و جمعى از اهل حديث سهل‌انگارى و اشتباهات وى را گوشزد كرده‌اند و در منابع اشاره شده كه وى دانش چندانى در فقه نداشته است. | ||