۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR00188.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
نزد شيخ محمدرضا مظفر فلسفه آموخت و اصول و فقه مقارن را نزد سيد محمد تقى حكيم و فقه را نزد شيخ محمدتقى ايروانى فرا گرفت. سيد محمد صدر همچنين زبان انگليسى، روان شناسى و تاريخ را آموخت. كتاب كفايه و بخشى از دورس خارج را نزد سيد محمدباقر تلمذ كرد. آيةالله خوئى، امام خمينى و سيد محسن حكيم از ديگر استادان وى هستند. | |||
وى از استادش مرحوم شهيد سيد محمد باقر صدر، پدرش سيد محمدصادق صدر، دايى‌اش شيخ مرتضى آل ياسين و پسرعمويش آيةالله سيد حسين خادم‌الشريعه، آقا بزرگ طهرانى، سيد عبدالرزاق مقرم و آيةالله سيد عبدالعلى سبزوارى اجازه روايت داشت. | وى از استادش مرحوم شهيد سيد محمد باقر صدر، پدرش سيد محمدصادق صدر، دايى‌اش شيخ مرتضى آل ياسين و پسرعمويش آيةالله سيد حسين خادم‌الشريعه، آقا بزرگ طهرانى، سيد عبدالرزاق مقرم و آيةالله سيد عبدالعلى سبزوارى اجازه روايت داشت. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==فعاليتهاى سياسى== | ==فعاليتهاى سياسى== | ||
او همچنين با رژيم صدام در عراق مبارزه داشت و در آخرين روزهاى عمر خود براى مقابله با رژيم بعث كفن پوشيد و با گشودن درهاى مسجد كوفه، نماز جمعه را در آن به پا كرد. اين حركت سبب شد صدام در تاريخ 30 بهمن1377 خودرو حامل ايشان و دو فرزندش را مورد حمله قرار داده و هر سه نفر را به شهادت برساند. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||