۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== ') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
بيهقى در اين كتاب با توجه به اينكه خودش از رئوس اشاعره بوده كوشيده مسئلۀ قضا و قدر را طبق آراء اشاعره حل نمايد و با استدلالاتى از كتاب و سنت ثابت نمايد كه بنده هيچ‌گونه استقلالى در افعال‌خود ندارد و تنها فاعل در عالم خداى سبحان است و هر كارى كه از بندگان سر ميزند همه به خواست الهى مى‌باشد.او در اين رابطه بطور خيلى رموزى منشاء همۀ خوبيها را توفيقات الهى مى‌داند كه اين على الظاهر متفق عليه همگان مى‌باشد لكن مطلبى كه از اين نكته استفاده مى‌كند اين است كه همه‌كاره در سعادت و شقاوت انسان توفيق الهى است و خداوند به هركس كه بخواهد توفيق عطا مى‌فرمايد و تلاش بندگان بى‌اثر است. | بيهقى در اين كتاب با توجه به اينكه خودش از رئوس اشاعره بوده كوشيده مسئلۀ قضا و قدر را طبق آراء اشاعره حل نمايد و با استدلالاتى از كتاب و سنت ثابت نمايد كه بنده هيچ‌گونه استقلالى در افعال‌خود ندارد و تنها فاعل در عالم خداى سبحان است و هر كارى كه از بندگان سر ميزند همه به خواست الهى مى‌باشد.او در اين رابطه بطور خيلى رموزى منشاء همۀ خوبيها را توفيقات الهى مى‌داند كه اين على الظاهر متفق عليه همگان مى‌باشد لكن مطلبى كه از اين نكته استفاده مى‌كند اين است كه همه‌كاره در سعادت و شقاوت انسان توفيق الهى است و خداوند به هركس كه بخواهد توفيق عطا مى‌فرمايد و تلاش بندگان بى‌اثر است. | ||