۱۹٬۶۸۵
ویرایش
الأراضي (مجموعة دراسات و بحوث فقهية إسلامية) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲
، ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | '
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مکان نشر =بغداد - عراق | | مکان نشر =بغداد - عراق | ||
| سال نشر = 1981 م | | سال نشر = 1981 م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE585AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE585AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =585 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأراضي''' نوشته آیتالله شيخ [[فیاض، محمداسحاق|محمد اسحاق فياض]]، در زمينه فقه اراضى. احكام و فروعات فقهى مربوط به انواع زمين و مسائل شرعى مربوط به آنها مورد بحث قرار گرفته است. نگارنده از مراجع تقليد شيعه در عراق و از مدرسان حوزه علميه نجف اشرف است. | |||
==انگیزه تأليف== | |||
== | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نويسنده كلياتى از مسائل مربوط به اراضى و روايات وارده در اين زمينه مطرح كرده و اقسام زمينها را از لحاظ فقهى با توجه به روايات وارد شده معرفى نموده است. سپس به تفصيل در مورد اراضى موات و فروعات فقهى مربوط به آن به بحث پرداخته است. | نويسنده كلياتى از مسائل مربوط به اراضى و روايات وارده در اين زمينه مطرح كرده و اقسام زمينها را از لحاظ فقهى با توجه به روايات وارد شده معرفى نموده است. سپس به تفصيل در مورد اراضى موات و فروعات فقهى مربوط به آن به بحث پرداخته است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۴: | ||
امّا در عين حال وى معتقد است كه احياى اراضى موات و در نتيجه مالك شدن آن بايد به اذن امام باشد و در صورت عدم دسترسى به امام و عدم احراز اذن او بايد از فقيه عادل يا دولت اسلامى اجازه گرفت. وى همچنين شرايط شخص احياءكننده اراضى موات را بيان كرده و اسلام را شرط اصلى احياء دانسته است؛ امّا در عين حال اظهار مىدارد قبل از تشريع مسئله انفال اگر شخص كافرى زمين مواتى را احياء نمود مالك آن محسوب مىشود. سپس نگارنده به بحث حريم چاهها، قناتها، نهرها، خانهها، روستاها و مزارع اراضى موات مىپردازد و برخى ديگر از شرايط احياى اراضى موات را با توجه به روايات و قواعد فقهى بيان مىكند و برخى ديگر از فروعات فقهى مربوط به اراضى موات را ارائه مىنمايد. | امّا در عين حال وى معتقد است كه احياى اراضى موات و در نتيجه مالك شدن آن بايد به اذن امام باشد و در صورت عدم دسترسى به امام و عدم احراز اذن او بايد از فقيه عادل يا دولت اسلامى اجازه گرفت. وى همچنين شرايط شخص احياءكننده اراضى موات را بيان كرده و اسلام را شرط اصلى احياء دانسته است؛ امّا در عين حال اظهار مىدارد قبل از تشريع مسئله انفال اگر شخص كافرى زمين مواتى را احياء نمود مالك آن محسوب مىشود. سپس نگارنده به بحث حريم چاهها، قناتها، نهرها، خانهها، روستاها و مزارع اراضى موات مىپردازد و برخى ديگر از شرايط احياى اراضى موات را با توجه به روايات و قواعد فقهى بيان مىكند و برخى ديگر از فروعات فقهى مربوط به اراضى موات را ارائه مىنمايد. | ||
در بخش ديگرى به بحث درباره اراضى مفتوحه عنوه يعنى زمينهايى كه در جنگ امام(ع) با كفار بدون | در بخش ديگرى به بحث درباره اراضى مفتوحه عنوه يعنى زمينهايى كه در جنگ امام(ع) با كفار بدون درگیرى و خونريزى به دست مىآيد پرداخته شده و فروض مختلف مسئله از جنبه فقهى مورد تجزيه و تحليل قرار مىگیرد. | ||
برخى اين نوع زمين را هم از انفال دانسته و عوايد حاصل از آن را متعلق به امام معصوم(ع) و مسلمين دانسته و ادله مالكيت اراضى مفتوحه عنوه توسط امام را مورد نقد و بررسى روايى قرار مىدهد و وجوب خمس بر اراضى مفتوحه عنوه را ثابت مىكند. | برخى اين نوع زمين را هم از انفال دانسته و عوايد حاصل از آن را متعلق به امام معصوم(ع) و مسلمين دانسته و ادله مالكيت اراضى مفتوحه عنوه توسط امام را مورد نقد و بررسى روايى قرار مىدهد و وجوب خمس بر اراضى مفتوحه عنوه را ثابت مىكند. | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
كتاب داراى فهرستى اجمالى و تفصيلى از موضوعات مىباشد. در پاورقى كتاب منابع روايى مورد استفاده مؤلف معرفى شده است. | كتاب داراى فهرستى اجمالى و تفصيلى از موضوعات مىباشد. در پاورقى كتاب منابع روايى مورد استفاده مؤلف معرفى شده است. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||