تأويل مشكل القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم]] (نويسنده)

قرآن - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1954AUTOMATIONCODE

| تعداد جلد =1

| کتابخانۀ دیجیتال نور =12229

'''تأويل مشكل القرآن'''، تأليف [[ابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم|عبدالله بن مسلم بن قتيبه دينورى]] (متوفى 276ق)، به زبان عربى است كه با تحقيق و حواشى ابراهيم شمس‌الدين منتشر شده است.

== ساختار ==

== گزارش محتوا ==

كتاب حاضر يكى از تأليفاتى است كه به جهت آشنايى هرچه بيشتر با زيبايى‌ها و ظرافت‌هاى قرآن كريم تدوين شده است. به اعتقاد [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] تنها كسانى مى‌توانند از قرآن بهره كافى را ببرند كه بر اساليب متنوع زبان عرب مسلط باشند و بتوانند عبارات قرآن كريم را به‌درستى دريابند. او در اين باره مى‌گويد: «براى عامه مردم كه تنها به لفظ و دلالت ظاهرى توجه دارند، بسيارى از ظرافت‌هاى معنوى قرآن پوشيده است و قرآن از زيبايى و استحكامى برخوردار است كه جز بر اهل ذوق و ارباب بصيرت بر ديگران مخفى است و به همين جهت فقط كسانى كه از علوم كافى بهره‌مند باشند و اساليب متنوع عرب را بشناسند مى‌توانند فضل آن را دريابند».<ref>ابراهيم انيس، ص161</ref>

[[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] درباره آيه '''«و جعلنا نومكم سباتا»'''.<ref>نبأ /9</ref>مى‌گويد: منظور از «سبات»، خواب نيست، بلكه به معناى «راحتى» است؛ يعنى «ما خواب را مايه آرامش جسمتان قرار داديم» و درباره استعاره‌اى كه در اين آيه: '''«أ و من كان ميتا فأحييناه و جعلنا له نوراً يمشي به في الناس»'''.<ref>انعام/ 122</ref>به كار رفته است، مى‌گويد: منظور از «ميت»، كافر است... و در [باره] كنايه‌اى كه در آيه '''«و ثيابك فطهر»'''.<ref>مدثر/4</ref>؛ «جامه‌ات را پاكيزه گردان» نهفته است، مى‌گويد: منظور از «ثياب» آن چيزى است كه لباس دربردارنده آن مى‌باشد؛ يعنى نفس انسان.<ref>همان</ref>

به اعتقاد [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] يكى از اسلوب‌هاى قرآن، اسلوب استفهام است كه گاهى منظور از استفهام، تقرير است، مثل: '''«أ أنت قلت للناس اتخذوني و أمي إلهين من دون الله»'''.<ref>مائده /116</ref>و گاهى تعجب مثل: '''«عمّ يتسائلون عن النبإ العظيم»'''.<ref>نبأ/ 1</ref>و گاهى توبيخ مثل: '''«أ تأتون الذكران من العالمين»'''.<ref>شعراء/ 165</ref>...<ref>همان</ref>

نويسنده، باب اول كتاب را با اين عبارات آغاز كرده است كه تنها كسى مى‌تواند به فضل و عظمت قرآن پى برد كه به زبان عرب و مذاهب آن و ويژگى‌هايى كه خداوند به اين لغت اختصاص داده احاطه داشته باشد. وى ادامه مى‌دهد كه خداوند براى هر پيامبرى معجزه‌اى قرار داده است و معجزه پيامبر اسلام كتابى است كه اگر جن و انس جمع شوند كه مانند آن را بياورند نخواهند توانست. وى سپس به بيان ويژگى 28 حرف زبان عربى و مخارج آن و... پرداخته است.

#اختلاف در حركات كلمه بدون اينكه در معنى و صورت و شكل آن تغييرى ايجاد كند مانند '''«هؤلاء بناتي هن أطهر لكم»'''.<ref>هود/ 78</ref>كه «أطهر» به ضم و فتح راء خوانده شده است.

#اختلاف در اعراب كلمه كه تغييرى در معنى ايجاد كند، لكن صورت و شكل كلمه محفوظ بماند، مانند آيه: '''«ربنا باعد بين أسفارنا'''.<ref>سبأ/ 19</ref>كه «باعَدَ» هم ذكر شده است.<ref>متن كتاب، ص31</ref>

<references />

== منابع مقاله ==

#مشكل ترجمه متون دينى، نوشته ابراهيم انيس، ترجمه سيد حسين سيدى، كيهان انديشه، بهمن و اسفند 1371، شماره 46.