۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهلبيت') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
در فصل سوم، رابطه امام زمان(عج) با اسماء الهى مورد بحث قرار گرفته است. اسماء الهى در شمار گستردهترين مباحث عرفانى بوده و نويسنده معتقد است كه آشنايى با اسماء، بهخودىخود، مفيد و راهگشاست و زيربناى مباحث ولايت و امامشناسى. | در فصل سوم، رابطه امام زمان(عج) با اسماء الهى مورد بحث قرار گرفته است. اسماء الهى در شمار گستردهترين مباحث عرفانى بوده و نويسنده معتقد است كه آشنايى با اسماء، بهخودىخود، مفيد و راهگشاست و زيربناى مباحث ولايت و امامشناسى. | ||
وى بر اين باور است كه اين امر، در مهدويتپژوهى نيز نقش كليدى و برجسته ايفا مىكند و با مراجعه به قرآن درمىيابيم كه در بسيارى از آيات و بهويژه در آخر آيات، يك يا چند نام خدا ذكر شده است؛ مانند «الرحمن الرحيم»، «هو الحكيم الخبير»، «انت العزيز الحكيم». پس از قرآن، | وى بر اين باور است كه اين امر، در مهدويتپژوهى نيز نقش كليدى و برجسته ايفا مىكند و با مراجعه به قرآن درمىيابيم كه در بسيارى از آيات و بهويژه در آخر آيات، يك يا چند نام خدا ذكر شده است؛ مانند «الرحمن الرحيم»، «هو الحكيم الخبير»، «انت العزيز الحكيم». پس از قرآن، اهلبيت(ع) در روايات، بهويژه در دعاها، به اسماء الهى اهتمام فراوانى داشتهاند. | ||
در فصل چهارم، پيرامون تجلى و ظهور در هستى بحث شده است. فلاسفه به «علت و معلول» باور دارند و با اين قانون، پديدههاى هستى را تحليل و تفسير مىكنند، اما عرفا، به تجلى و ظهور (نظام ظاهر و مظهر) معتقدند و با آن هستى را تفسير مىكنند. نويسنده در اين بخش، به تناسب ديگر بحثها، نگاه و زبان اهل معرفت را بيان كرده است. | در فصل چهارم، پيرامون تجلى و ظهور در هستى بحث شده است. فلاسفه به «علت و معلول» باور دارند و با اين قانون، پديدههاى هستى را تحليل و تفسير مىكنند، اما عرفا، به تجلى و ظهور (نظام ظاهر و مظهر) معتقدند و با آن هستى را تفسير مىكنند. نويسنده در اين بخش، به تناسب ديگر بحثها، نگاه و زبان اهل معرفت را بيان كرده است. |
ویرایش