آل محسن، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ اوت ۲۰۱۸
غنی سازی متن
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==')
(غنی سازی متن)
خط ۴۳: خط ۴۳:
'''علی آل محسن'''، یکی از علمای شیعه عربستان می‎باشد که مدتی در قم، در محضر اساتیدی چون عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی تلمذ نموده و آثاری مانند «دليل المتحيرين في بيان الناجين»، «[[كشف الحقائق|كشف الحقائق: رد على هذه نصيحتي إلى كل شيعي]]» و «مسائل خلافية حار فيها أهل السنة» را از خود به یادگار گذاشته است.
'''علی آل محسن'''، یکی از علمای شیعه عربستان می‎باشد که مدتی در قم، در محضر اساتیدی چون عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی تلمذ نموده و آثاری مانند «دليل المتحيرين في بيان الناجين»، «[[كشف الحقائق|كشف الحقائق: رد على هذه نصيحتي إلى كل شيعي]]» و «مسائل خلافية حار فيها أهل السنة» را از خود به یادگار گذاشته است.


==زندگی‎نامه==
==ولادت==
«علی آل محسن»، در سال 1377ق، در شهر سیهات در استان قطیف عربستان سعودی به دنیا آمد. ایشان تحصیلات علمی خود را ابتدا در عربستان پی ‎گرفت و برای تحصیلات دانشگاهی به سراغ رشته پزشکی رفت، اما بعدا آن را رها کرده، در سال 1398ق، برای تحصیل علوم دینی به قم مراجعه نمود. اساتید ایشان در قم، عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی، سید احمد مددی، مصطفی هرندی و دیگران بودند<ref>نقد وهابیت</ref>.
«علی آل محسن»، در سال 1377ق، در شهر سیهات در استان قطیف عربستان سعودی به دنیا آمد.  


ایشان بعد از اتمام دروس سطح، در سال 1405ق، به قطیف بازگشت و مشغول به ارشاد و سخنرانی و تدریس و اقامه نماز جماعات شد. شیخ علی برای ادامه تحصیل، سال 1416ق، به نجف رفت و در دروس خارج شیخ [[غروی تبریزی، علی|میرزا علی غروی تبریزی]] و [[فیاض، محمداسحاق|شیخ محمداسحاق فیاض]] حضور یافت. ایشان سپس در نجف شروع به تدریس کتب «مختصر المعاني»، «أصول المظفر»، «الأصول العامة للفقه المقارن» [[حکیم، محمدتقی|سید محمدتقی حکیم]]، «شرح اللمعة الدمشقية» و کتاب «شرح التجريد» نمود<ref>همان</ref>.
== تحصیلات ==
ایشان تحصیلات علمی خود را ابتدا در عربستان پی ‎گرفت و برای تحصیلات دانشگاهی به سراغ رشته پزشکی رفت، اما بعدا آن را رها کرده، در سال 1398ق، برای تحصیل علوم دینی به قم مراجعه نمود. اساتید ایشان در قم، عبدالرسل بیابی، محسن معلم جارودی، محمدرضا مامقانی، محمدعلی مراغی، سید احمد مددی، مصطفی هرندی و دیگران بودند<ref>نقد وهابیت</ref>.
 
ایشان بعد از اتمام دروس سطح، در سال 1405ق، به قطیف بازگشت و مشغول به ارشاد و سخنرانی و تدریس و اقامه نماز جماعات شد. شیخ علی برای ادامه تحصیل، سال 1416ق، به نجف رفت و در دروس خارج شیخ [[غروی تبریزی، علی|میرزا علی غروی تبریزی]] و [[فیاض، محمداسحاق|شیخ محمداسحاق فیاض]] حضور یافت.  
 
ایشان سپس در نجف شروع به تدریس کتب «مختصر المعاني»، «أصول المظفر»، «الأصول العامة للفقه المقارن» [[حکیم، محمدتقی|سید محمدتقی حکیم]]، «شرح اللمعة الدمشقية» و کتاب «شرح التجريد» نمود<ref>همان</ref>.


وی در سال 1422ق، دوباره به قطیف بازگشت و به تألیف کتب، تدریس و تبلیغ شیعه پرداخت. ایشان در قم، نجف و قطیف شاگردان بسیاری را تربیت نمود. ایشان اجازه وکالت حقوق شرعی از کثیری از علما همچون حضرات آیات [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزی]]، [[سیستانی، علی|سید علی سیستانی]]، [[فیاض، محمداسحاق|محمداسحاق فیاض]]، [[روحانی، محمدصادق|محمدصادق روحانی]] و... را دارا است<ref>همان</ref>.
وی در سال 1422ق، دوباره به قطیف بازگشت و به تألیف کتب، تدریس و تبلیغ شیعه پرداخت. ایشان در قم، نجف و قطیف شاگردان بسیاری را تربیت نمود. ایشان اجازه وکالت حقوق شرعی از کثیری از علما همچون حضرات آیات [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزی]]، [[سیستانی، علی|سید علی سیستانی]]، [[فیاض، محمداسحاق|محمداسحاق فیاض]]، [[روحانی، محمدصادق|محمدصادق روحانی]] و... را دارا است<ref>همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش