۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شرح نهج البلاغة (ابن میثم)' به 'شرح نهجالبلاغة (ابن میثم)') |
|||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
علاوه بر این، او همچنین با شرح قطبالدین شیرازى (د: 710ق/1311م) بر [[حکمة الإشراق|حكمة الإشراق سهروردى]] آشناست. براى عرفان فلسفى، به نظر مىرسد که [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] در سراسر مجلي از نوشتههاى حیدر آملى استفاده بسیار کرده است. او همچنین گهگاه به [[قاشی، حیدر بن علی|حیدر آملى]] ارجاع مىدهد، اما با اطمینان نمىتوان نشان داد آیا [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] - به همان شیوه که از [[رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية|رسائل الشجرة الإلهية]] [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] نقل مىکند - بهطور منظم از هیچیک از نوشتههاى حیدر آملى نقل کرده است. هیچ نقل مفصلى را نمىتوان از آثار چاپشده حیدر آملى یافت. همچنین [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] به هیچیک از آثار مشخص او ارجاع نمىدهد، بهجز ارجاعى که به تفسیر قرآن حیدر آملى داده و از آن نقل مىکند<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>. | علاوه بر این، او همچنین با شرح قطبالدین شیرازى (د: 710ق/1311م) بر [[حکمة الإشراق|حكمة الإشراق سهروردى]] آشناست. براى عرفان فلسفى، به نظر مىرسد که [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] در سراسر مجلي از نوشتههاى حیدر آملى استفاده بسیار کرده است. او همچنین گهگاه به [[قاشی، حیدر بن علی|حیدر آملى]] ارجاع مىدهد، اما با اطمینان نمىتوان نشان داد آیا [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] - به همان شیوه که از [[رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية|رسائل الشجرة الإلهية]] [[شهرزوری، محمد بن محمود|شهرزورى]] نقل مىکند - بهطور منظم از هیچیک از نوشتههاى حیدر آملى نقل کرده است. هیچ نقل مفصلى را نمىتوان از آثار چاپشده حیدر آملى یافت. همچنین [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] به هیچیک از آثار مشخص او ارجاع نمىدهد، بهجز ارجاعى که به تفسیر قرآن حیدر آملى داده و از آن نقل مىکند<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت - هشت</ref>. | ||
با وجود این، همانندىهای متعدد با موضوعات، دیدگاهها و حتى گهگاه نحوه بیان، هیچ شکى باقى نمىگذارد که آثار حیدر آملى، منبع اصلى قطعههاى عرفانى شرح بر شرح است. [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] همچنین، بهکرّات، از [[شرح | با وجود این، همانندىهای متعدد با موضوعات، دیدگاهها و حتى گهگاه نحوه بیان، هیچ شکى باقى نمىگذارد که آثار حیدر آملى، منبع اصلى قطعههاى عرفانى شرح بر شرح است. [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] همچنین، بهکرّات، از [[شرح نهجالبلاغة (ابن میثم)|شرح نهج البلاغه]] [[ابن میثم، میثم بن علی|میثم البحرانى]] (د: 699ق/1300م) نقل مىکند. او نقلهاى مفصل متعددى نیز از الفتوحات المكية و [[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحكم]] [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و همچنین از [[مفتاح الغيب و شرحه مصباح الأنس|مفتاح الغيب]] [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى]] (د: 673ق/1274م) دارد. کتاب المجلي تنها چند سالى پیش از به قدرت رسیدن شاه اسماعیل اول و تأسیس شیعه بهعنوان دینى دولتى در ایران، تألیف شده بود. [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] در شرح مفصل خود در فصل مربوط به امامت - با مخالفت با سه خلیفه اول - نشان مىدهد که خود طرفدار متعصب شیعه دوازدهامامى است. این مسئله از خصوصیات آن دوره بوده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت - نه</ref>. | ||
باآنکه [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] را به سبب تمایل بیش از حد به تصوف در مجلي، سرزنش کردهاند، اما این اثر بدون هیچ مشکلى رواج پیدا کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه ده - یازده</ref>. | باآنکه [[ابن ابیجمهور، محمد بن زینالدین|ابن ابىجمهور]] را به سبب تمایل بیش از حد به تصوف در مجلي، سرزنش کردهاند، اما این اثر بدون هیچ مشکلى رواج پیدا کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه ده - یازده</ref>. |
ویرایش