۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جامع التواریخ (تاریخ سامانیان و بویهیان و غزنویان) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۳
، ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
انگيزه مؤلف، فراهم آوردن مجموعه‌اى از تاريخ‌هاى ملل و اقوام گوناگون عالم بوده است. | انگيزه مؤلف، فراهم آوردن مجموعه‌اى از تاريخ‌هاى ملل و اقوام گوناگون عالم بوده است. | ||
مرحوم بهار در مورد خصوصيات | مرحوم بهار در مورد خصوصيات سبک ى، زبان و بيان كتاب معتقد است كه: «به طرز ساده نوشته شده و نويسنده در نقل عبارات متكلفانه مورخان قبل از خود، سعى كرده است كه حتى الامكان لغات دشوار و غير مشهور را حذف كند، مگر گاهى كه به ناچار به نقل عين عبارات پرداخته است». | ||
اهميت كتاب از آن جهت است كه غازان خان، تمام اسناد و نوشته‌هاى قديمى و دولتى را در اختيار مؤلف گذاشت و دانشمندانى كه از تاريخ و فرهنگ ترك و مغول آگاه بودند را همراه او كرد تا كار به بهترين وجه پيش برود. | اهميت كتاب از آن جهت است كه غازان خان، تمام اسناد و نوشته‌هاى قديمى و دولتى را در اختيار مؤلف گذاشت و دانشمندانى كه از تاريخ و فرهنگ ترك و مغول آگاه بودند را همراه او كرد تا كار به بهترين وجه پيش برود. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
كتاب از لحاظ دقت، صحت و اصول تاريخ‌نويسى، بسيار ارزشمند بوده، علاوه بر اينكه دامنه وسيعى از مطالب را به نثرى عالمانه بيان نموده، از نظر دسترسى مؤلف به منابع شفاهى بسيار نيز درخور توجه است. | كتاب از لحاظ دقت، صحت و اصول تاريخ‌نويسى، بسيار ارزشمند بوده، علاوه بر اينكه دامنه وسيعى از مطالب را به نثرى عالمانه بيان نموده، از نظر دسترسى مؤلف به منابع شفاهى بسيار نيز درخور توجه است. | ||
كتاب، بر خلاف | كتاب، بر خلاف سبک فاخر و فنى «جهانگشاى جوينى» و شيوه منحط و مغلق و به كلى مصنوع «تجزيه الامصار» وصاف، بسيار ساده، روان، بى‌پيرايه و گاه به ويژه در برگرداندن نوشته‌هاى مغولى، به زبان محاوره روزگار مؤلف نوشته شده و با آن، سبک ى نو در نگارش فارسى آغاز گرديده است؛ ولى درعين حال حدود بيست هزار واژه تركى و مغولى در خود دارد. تعداد كلمه‌هاى عربى نيز در حد معمول زمان خود بوده است. | ||
قسمت حاضر، در واقع خلاصه‌اى است از ترجمه «تاريخ يمينى» جرفادقانى كه نويسنده برخى بخش‌هاى آن را از قلم انداخته، اما بيشتر قسمت‌هاى آن را نقل كرده است. معمولا ابيات و عبارات عربى و گاه برخى جملات را نيز حذف كرده، ولى در بسيارى مواضع، نوعى نسخه بردارى است از كتاب مذكور، كه گاه با اندك تفاوتى در الفاظ و عبارات و افعال همراه است. | قسمت حاضر، در واقع خلاصه‌اى است از ترجمه «تاريخ يمينى» جرفادقانى كه نويسنده برخى بخش‌هاى آن را از قلم انداخته، اما بيشتر قسمت‌هاى آن را نقل كرده است. معمولا ابيات و عبارات عربى و گاه برخى جملات را نيز حذف كرده، ولى در بسيارى مواضع، نوعى نسخه بردارى است از كتاب مذكور، كه گاه با اندك تفاوتى در الفاظ و عبارات و افعال همراه است. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
نثر كتاب در ديباچه‌ها با متن اصل كتاب، تفاوت دارد و به شيوه ديباچه كتاب جوينى و روش كليله نظر دارد و نثر آن بر خلاف متن كتاب، تاحدى پيچيده و فنى و همراه با انواع صنايع از سجع، جناس، تضمين آيات، عبارات عربى، اشعار فارسى، تشبيهات، استعارات، مبالغه و اغراق است. | نثر كتاب در ديباچه‌ها با متن اصل كتاب، تفاوت دارد و به شيوه ديباچه كتاب جوينى و روش كليله نظر دارد و نثر آن بر خلاف متن كتاب، تاحدى پيچيده و فنى و همراه با انواع صنايع از سجع، جناس، تضمين آيات، عبارات عربى، اشعار فارسى، تشبيهات، استعارات، مبالغه و اغراق است. | ||
در بخش‌هايى كه مقتبس از ساير كتب است، نثر كتاب بيش از آن كه نشانگر زبان، بيان و شيوه نگارش مؤلف باشد، منعكس كننده | در بخش‌هايى كه مقتبس از ساير كتب است، نثر كتاب بيش از آن كه نشانگر زبان، بيان و شيوه نگارش مؤلف باشد، منعكس كننده سبک ، زبان و بيان منابع و مآخذ اصلى آن است كه معمولا داراى نثرى ساده و روان بوده‌اند. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مطالب با شرح حالات و مقامات سلطان محمود ابن | مطالب با شرح حالات و مقامات سلطان محمود ابن سبک تگين بن سرنك بن اغم ياوغوى، آغاز شده و سپس، نحوه به قدرت رسيدن ابوالحسن بن سيمجور در خراسان تا وقت وفات و رسيدن منصب او، به پسرش ابوعلى بيان شده است. پس از ابوعلى، برادرش ابوالقاسم بن سيمجور به قدرت رسيده است. | ||
در ادامه به نام امراى سامانى و مدت سلطنت هريك اشاره شده است. سامانيان، مدت صد و دو سال در خراسان، سيستان، گرگان، کرمان، طبرستان و دى، به ترتيب زير حكومت كردند: | در ادامه به نام امراى سامانى و مدت سلطنت هريك اشاره شده است. سامانيان، مدت صد و دو سال در خراسان، سيستان، گرگان، کرمان، طبرستان و دى، به ترتيب زير حكومت كردند: | ||