۱۰۲٬۱۱۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR11263J1.jpg | | تصویر =NUR11263J1.jpg | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
[[اقبال آشتیانی، عباس]] (مصحح) | [[اقبال آشتیانی، عباس]] (مصحح) | ||
[[منشی کرمانی، ناصرالدین]] ( | [[منشی کرمانی، ناصرالدین]] (نویسنده) | ||
[[قزوینی، محمد]] (زير نظر) | [[قزوینی، محمد]] (زير نظر) | ||
خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11263AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11263AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11263 | |||
| کتابخوان همراه نور =11263 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
''' | |||
'''سِمط العُلى للحضرة العليا: در تاریخ قراختائیان کرمان''' اثر [[منشی کرمانی، ناصرالدین|ناصرالدين منشى کرمانى]]، به زبان فارسى، در تاريخ ملوك قراختاى کرمان است كه از 619 تا 703 حكومت كردند؛ به همراه مختصرى در سابقه احوال کرمان تا تاريخ استيلاى قراختاييان بر آن ديار. | |||
مؤلف، از 716 - 715ق، به تأليف كتاب پرداخته و تاريخ شاهى خواجه شهابالدين را بناى كار خود قرار داده است و ذيل وقايع را بعد از انقراض عهد پادشاه خاتون تا تاريخ فوق كشانده و كتاب خود را، درحقيقت بهعنوان ذيل تاريخ شاهى به نام «امير ايسن قتلغ نويان»، از امراى بزرگ اولجايتو و ابوسعيد، تأليف نموده است و بعد از اينكه قطبالدين، پسر ناصرالدين محمد به ايالت کرمان آمد، خود را تحت حمايت او كشيده و تتمه كتاب را در سال 720، به نام او و وزيرش خواجه ابوسعيد، در ذكر وقايعى كه در طى چهار - پنج سال اخير در کرمان رخ داده بود، به رشته تحرير درآورده است. | مؤلف، از 716 - 715ق، به تأليف كتاب پرداخته و تاريخ شاهى خواجه شهابالدين را بناى كار خود قرار داده است و ذيل وقايع را بعد از انقراض عهد پادشاه خاتون تا تاريخ فوق كشانده و كتاب خود را، درحقيقت بهعنوان ذيل تاريخ شاهى به نام «امير ايسن قتلغ نويان»، از امراى بزرگ اولجايتو و ابوسعيد، تأليف نموده است و بعد از اينكه قطبالدين، پسر ناصرالدين محمد به ايالت کرمان آمد، خود را تحت حمايت او كشيده و تتمه كتاب را در سال 720، به نام او و وزيرش خواجه ابوسعيد، در ذكر وقايعى كه در طى چهار - پنج سال اخير در کرمان رخ داده بود، به رشته تحرير درآورده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
مقدمه مصحح([[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]]) آغازگر كتاب بوده و مطالب، در سه بخش كلى بيان شده است: | مقدمه مصحح([[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]]) آغازگر كتاب بوده و مطالب، در سه بخش كلى بيان شده است: | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مقدمه، بعد از بيان شرح حال مفصلى از مؤلف، به کیفیت چاپ كتاب و ديگر آثار مؤلف، مانند«درة الاخبار» و «لمعة الانوار»، اشاره مىكند. | |||
مقدمه، بعد از بيان شرح حال مفصلى از مؤلف، به | |||
خطبه، بعد از حمد و ثناى خداوند متعال، به نعت رسول اكرم(ص) پرداخته و بعد از ذكر نام خلفاى راشدين، تاريخ بسيار مختصرى از بنى اميه و بنى عباس را بيان كرده و سپس حكومتهايى را كه در ايران بر سر كار بودهاند، مانند طاهريان، سلجوقيان و خوارزمشاهيان را به همراه سلاطين آنها نام مىبرد. در پايان، به حمله چنگيزخان مغول و شكست خوارزمشاهيان اشاره كرده و ملوك قراختاى را كه حاكم کرمان بودهاند، معرفى مىكند. | خطبه، بعد از حمد و ثناى خداوند متعال، به نعت رسول اكرم(ص) پرداخته و بعد از ذكر نام خلفاى راشدين، تاريخ بسيار مختصرى از بنى اميه و بنى عباس را بيان كرده و سپس حكومتهايى را كه در ايران بر سر كار بودهاند، مانند طاهريان، سلجوقيان و خوارزمشاهيان را به همراه سلاطين آنها نام مىبرد. در پايان، به حمله چنگيزخان مغول و شكست خوارزمشاهيان اشاره كرده و ملوك قراختاى را كه حاكم کرمان بودهاند، معرفى مىكند. | ||
در خطبه كه متعلق به قرن هشتم است، از چهار خليفه نام برده مىشود، اما وقتى به نام | در خطبه كه متعلق به قرن هشتم است، از چهار خليفه نام برده مىشود، اما وقتى به نام مبارک [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع) مىرسد، يك صفحه ادامه مىيابد و در لابهلاى خطبه، بر تقدم ايشان بر سه خليفه ديگر تأكيد مىشود. موقعى كه به زمان نگارش كتاب نگاه مىكنيم، مىبينيم كه ايران در آستانه تحول مذهب از تسنن به تشيع است و مىتوان شاهد اين تحول در خطبه يك كتاب غير سياسى بود كه هر گاه نام [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] مىآيد، جامعه، گرايش خود را به تشيع نشان مىدهد. | ||
در باب تاريخ کرمان آمده است كه چون گشتاسب بن لهراسب از اصطخر فارس به عزيمت تفرج به سمت کرمان رفت، چون به حومه بردسير رسيد و آن حدود را مستعد قبول عمارت يافت، دهكده و آتشخانهاى در آنجا بنا نمود و زمينهايى كه اكنون(زمان تأليف كتاب) به شاهيجان و گازرگاه معروف است، در آنجا آباد گرديد. در عهد ساسانى، اردشير بابكان به قصد شكار به مرغزار بردسير خراميد و در حومه آن به شكار پرداخته و آن موضع را، «نخجيران» نام نهاد و مدت يك سال در آن نواحى اقامت كرده و فرمان به ساخت گنبد گنج و قلعه شهر در آن ديار داد. | در باب تاريخ کرمان آمده است كه چون گشتاسب بن لهراسب از اصطخر فارس به عزيمت تفرج به سمت کرمان رفت، چون به حومه بردسير رسيد و آن حدود را مستعد قبول عمارت يافت، دهكده و آتشخانهاى در آنجا بنا نمود و زمينهايى كه اكنون(زمان تأليف كتاب) به شاهيجان و گازرگاه معروف است، در آنجا آباد گرديد. در عهد ساسانى، اردشير بابكان به قصد شكار به مرغزار بردسير خراميد و در حومه آن به شكار پرداخته و آن موضع را، «نخجيران» نام نهاد و مدت يك سال در آن نواحى اقامت كرده و فرمان به ساخت گنبد گنج و قلعه شهر در آن ديار داد. | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۰: | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||