رایج‌ سیالکوتی، میر محمدعلی بن‌ دوست‌‌محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
خط ۳۷: خط ۳۷:


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
او از سرایندگان اواخر قرن یازده و اوایل قرن‌ دوازدهم‌ هجری است. شرح احوال و اشعار او را بیشتر تذکره‌نویسان شبه ‌قاره ذکر کرده‌اند، اما از میان ادیبان‌ و تذکره‌نگاران‌ ایرانی‌ تنها رضاقلی‌خان هدایت در «رياض‌ العارفين» متذکر نام و احوال او شده است. اجداد‌ رایج‌ از‌ خانواده‌ای ایرانی و خراسانی بودند که از ترشیز [کاشمر] مهاجرت کرده و در سیالکوت، زادگاه علامه اقبال‌، سکنی‌ گزیدند‌. پدر او، میر دوست‌محمد متخلص به صانع، خود از ادیبان و شاعران آن روزگار بود‌ و رایج‌ زیردست چنین پدری به آموزش ادب و دیگر علوم متداول آن عصر پرداخت. او‌ از‌ کودکی‌ و نوجوانی شعرگویی را آغاز کرد؛ چنان‌که در بیتی وصف حال خود را در آن روزگار‌ چنین‌ بیان کرده است:
او از سرایندگان اواخر قرن یازده و اوایل قرن‌ دوازدهم‌ هجری است. شرح احوال و اشعار او را بیشتر تذکره‌نویسان شبه ‌قاره ذکر کرده‌اند، اما از میان ادیبان‌ و تذکره‌نگاران‌ ایرانی‌ تنها [[هدایت، رضاقلی|رضاقلی‌خان هدایت]] در «[[تذکره ریاض العارفین (هدایت)|رياض‌ العارفين]]» متذکر نام و احوال او شده است. اجداد‌ رایج‌ از‌ خانواده‌ای ایرانی و خراسانی بودند که از ترشیز [کاشمر] مهاجرت کرده و در سیالکوت، زادگاه علامه اقبال‌، سکنی‌ گزیدند‌. پدر او، میر دوست‌محمد متخلص به صانع، خود از ادیبان و شاعران آن روزگار بود‌ و رایج‌ زیردست چنین پدری به آموزش ادب و دیگر علوم متداول آن عصر پرداخت. او‌ از‌ کودکی‌ و نوجوانی شعرگویی را آغاز کرد؛ چنان‌که در بیتی وصف حال خود را در آن روزگار‌ چنین‌ بیان کرده است:


'''من به طفلی سخنی تازه و تر داشته‌ام      زاده طبع در‌ آغوش‌ پدر‌ داشته‌ام'''<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص71</ref>.
'''من به طفلی سخنی تازه و تر داشته‌ام      زاده طبع در‌ آغوش‌ پدر‌ داشته‌ام'''<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص71</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش