موسوعة مؤلفی الإمامیة: تفاوت میان نسخه‌ها

#نام مؤلفان تنها یک بار آمده و از ذکر چندباره عنوان‌ها به شکل‌های دیگر خودداری شده است<ref>ر.ک: همان</ref>

#نسخه‌های خطی موجود از هر کتاب، از فهرست‌های منتشرشده کتابخانه‌های شخصی و عمومی جهان استخراج شده و در بسیاری موارد، ویژگی‌های دست نویس‌ها اعم از آن که به خط مؤلف است یا دیگری، کامل و ناقص بودن آن، زمان نگارش و تعداد اجزا و صفحات آن ثبت شده است<ref>ر.ک: همان</ref>

#در «الذریعة» اعتماد بر شیعه بودن را بنا بر شهادت دو عادل آگاه به احوال مؤلف گذارده و به شهرت به تشیع اکتفا نشده و رمز «راجعه» را در مواردی که کتابیرا ذکر می‌کند، ولی به شیعه بودن صاحب اثر اطمینان ندارد، به کار می‌برد. در موسوعه فراهم آمده حاضر، ملاک امامی بودن مؤلف، آن است که اعتقادش به دوازده امام(ع) در متون مختلف و نیز مصادر رجالی، ذکر شده و یا در شمار اصحاب و یاران امامان معصوم(ع)، از او نام برده باشند. درباره نگارندگان زمان غیبت به دلایل و قرائن متعددی تکیه شده است؛ مگر آنکه خلافش تصریح شده یا پس از مدتی از مذهب شیعی خارج شده یا رکنی از ارکان مذهب را منکر شده باشد و در این میان منظور همان اعتقاد قلبی بوده است، نه بروز آن در اجتماع؛ همچنین از بحث‌های رجالی درباره مذهب آنان خودداری و به مشهور تکیه شده است<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>

#در کتاب‌های رجالی، ترتیب مدخل‌ها بر اساس کنیه، سپس لقب و آنگاه اسم صاحب عناوین بوده و «الذریعة» بدون احتساب اصل و ریشه کلمات، به ترتیب نام و سپس کنیه یا لقب تنظیم یافته است. اثر حاضر از آنجا که فهرست مؤلفان شیعه است، برحسب نام کوچک مؤلفان پیش رفته است، نه بر اساس نام کتاب‌ها. نام خانوادگی اشخاصی که در متون گذشته شهرت آنان بوده، ملاک بعدی است و پیش از آن به نام پدر و اجداد او اعتنا می‌شود. این کار البته خود موجب بروز مشکلات فراوانی است؛ به عنوان نمونه احمد پورابراهیمی پس از احمد بن مرتضی عزیزی می‌آید<ref>ر.ک: همان</ref>