غیبت (میرزا خانی، حسین): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً')
خط ۵۷: خط ۵۷:
در فصل سوم، كفّاره غيبت بيان شده است. نويسنده معتقد است مقتضاى اينكه غيبت از حقوق مردم به شمار مى‌آيد اين است كه رفع آن، موقوف بر صرف نظر كردن صاحب غيبت از حق خودش بوده و تنها راه رفع آن، عفو و گذشت صاحب غيبت مى‌باشد.
در فصل سوم، كفّاره غيبت بيان شده است. نويسنده معتقد است مقتضاى اينكه غيبت از حقوق مردم به شمار مى‌آيد اين است كه رفع آن، موقوف بر صرف نظر كردن صاحب غيبت از حق خودش بوده و تنها راه رفع آن، عفو و گذشت صاحب غيبت مى‌باشد.


چهارمين فصل، به بيان مستثنيات غيبت اختصاص يافته است. نويسنده معتقد است از اخبار چنين استفاده مى‌شود كه غيبت، عمدتاً به خاطر تنقيص، تحقير و اذيت مؤمن حرام مى‌باشد، پس اگر در غيبت فرض شود كه عقلاً و شرعاً، مصلحتى عظيم‌تر از مصلحت احترام مؤمن وجود دارد، در اين صورت واجب است كه مصلحت بزرگتر را برگزيد.
چهارمين فصل، به بيان مستثنيات غيبت اختصاص يافته است. نويسنده معتقد است از اخبار چنين استفاده مى‌شود كه غيبت، عمدتاًً به خاطر تنقيص، تحقير و اذيت مؤمن حرام مى‌باشد، پس اگر در غيبت فرض شود كه عقلاً و شرعاً، مصلحتى عظيم‌تر از مصلحت احترام مؤمن وجود دارد، در اين صورت واجب است كه مصلحت بزرگتر را برگزيد.


وى به نقل از [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]] و كشف الريبه، مواردى كه از مستثنيات غيبت محسوب شده را بيان كرده است.
وى به نقل از [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]] و كشف الريبه، مواردى كه از مستثنيات غيبت محسوب شده را بيان كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش