۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفخري في الآداب السلطانية و الدول الإسلامية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۲۴
، ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
# تاریخ‌نگاری او نشانگر آن است که مورخ اگر اهل عدل و انصاف باشد، می‌تواند حتی باورهای دینی خود را نادیده بگیرد و از ورای تعلقات دینی، به قضاوت در امور بنشیند؛ چنان‌که خود او علی‌رغم تعصب در تشیع، از باورهای شیعی خود چشم پوشیده و واقع‌گرایی تاریخی را در تاریخ‌نگاری ملاک عمل قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | # تاریخ‌نگاری او نشانگر آن است که مورخ اگر اهل عدل و انصاف باشد، می‌تواند حتی باورهای دینی خود را نادیده بگیرد و از ورای تعلقات دینی، به قضاوت در امور بنشیند؛ چنان‌که خود او علی‌رغم تعصب در تشیع، از باورهای شیعی خود چشم پوشیده و واقع‌گرایی تاریخی را در تاریخ‌نگاری ملاک عمل قرار داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
به نظر می‌رسد که بخش نخست کتاب - در امور سلطنت و سیاست ملک‌داری - یک نوشته صرفا سیاسی و در واقع یک سیاست‌نامه است. بخش دوم که درباره دولت‌های اسلامی است، مروری بر تاریخ خلفا و | به نظر می‌رسد که بخش نخست کتاب - در امور سلطنت و سیاست ملک‌داری - یک نوشته صرفا سیاسی و در واقع یک سیاست‌نامه است. بخش دوم که درباره دولت‌های اسلامی است، مروری بر تاریخ خلفا و عمدتاً وزرا است که این مورد اخیر در ذیل سیاست‌نامه‌ها قرار می‌گیرد. اصولا برای درک بهتر جایگاه این اثر، می‌بایستی آن را در کنار دیگر آثار مشابه که در مجموع، تاریخ اندیشه دوران اسلامی را می‌سازد، ملاحظه کرد. یکی از محققان برجسته که تاریخ اندیشه سیاسی این دوران را به‌طور عمیق و همه‌جانبه مورد تعمق قرار داده است، به سه جریان در تاریخ اندیشه سیاسی در دوران اسلامی قائل است: «سیاست‌نامه‌نویسی»؛ «فلسفه سیاسی» و «شریعت‌نامه‌نویسی». از دید او سیاست‌نامه‌های دوران اسلامی را بایستی ادامه سنت اندرزنامه‌نویسی دوران ساسانیان دانست. نویسندگان سیاست‌نامه‌ها، بی‌آنکه اهل تفکر فلسفی باشند، به تأمل در روابط و مناسبات سیاسی جامعه پرداخته‌اند. وی با تأکید بر اینکه مهم‌ترین جریان اندیشه سیاسی در دوره اسلامی سیاست‌نامه‌نویسی است، سیاست‌نامه‌های این دوران را به‌طور عمده با پنج گرایش اصلی از یکدیگر متمایز می‌کند: نوشته‌های سیاسی؛ [[تاريخ الوزراء|تاریخ الوزراء]]؛ کتاب‌های تاریخی؛ برخی نوشته‌های عرفانی و متون ادبی<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
به نظر می‌رسد اگر تاریخ فخری را با این پنج گرایش تطبیق کنیم، به‌طور مسلم بخش نخست این اثر در گرایش اول و دومین بخش آن در گرایش دوم قرار می‌گیرد؛ بنابراین اثر حاضر، هم سیاست‌نامه است و هم تاریخ الوزراء که نوشته‌هایی است مربوط به سیرت و تاریخ وزیران<ref>ر.ک: همان</ref>. | به نظر می‌رسد اگر تاریخ فخری را با این پنج گرایش تطبیق کنیم، به‌طور مسلم بخش نخست این اثر در گرایش اول و دومین بخش آن در گرایش دوم قرار می‌گیرد؛ بنابراین اثر حاضر، هم سیاست‌نامه است و هم تاریخ الوزراء که نوشته‌هایی است مربوط به سیرت و تاریخ وزیران<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||