جکسون، آبراهام والنتاین ویلیامز: تفاوت میان نسخه‌ها

جكسن براى نخستين بار در سال 1903م. به ايران مسافرت نمود و در اين سفر از كوه بيستون بالا رفت و سنگ‌نبشته داريوش را از نزديك مورد مطالعه قرار داد. حاصل اين سفر كتاب «سفرنامه جكسن» است كه در سال 1906م. منتشر شد. وى دوباره در سال 1907م. و سپس در سال 1910م. به اين نواحى مسافرت كرد و در بازگشت به آمريكا كتاب از قسطنطنيه تا زادگاه عمر خيام را نوشت. اين كتاب نشان مى‌دهد كه علاقه جكسن منحصر به تحقيق در زبان‌هاى اوستايى ايران نبوده و او به شعر و شاعران فارسى‌گوى نيز سخت دل‌بسته بود، به‌گونه‌اى كه ديوان شاعران ايرانى، كتاب‌هاى بالينى او بوده كه هر شب پيش از خوابيدن مى‌خوانده است.