۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مقدمه ناشر درباره نهج‌البلاغه و مؤلف كتاب مى‌باشد. «نهج‌البلاغه، آينه انديشه‌هاى سياسى، تربيتى و كارنامه حكومتى امام پاكان و پيشواى پروا پيشگان، علی «ع» است كه در بحران سده اوّل اسلام و هنگامه برخورد دو جهان بينى كاملا متضاد، در معرض ديد تاريخ قرارگرفت.... رهبر معظّم انقلاب اسلامى حضرت آيةاللّه خامنه‌اى كه از آغاز نسبت به نهج‌البلاغه عنايت و يژه داشته و در تحقيق و تدريس آن پيشگام بودند، در دوران رياست جمهورى خويش رياست شوراى عالى علمى بنياد نهج‌البلاغه را پذيرفتند و اين بنياد همواره مورد حمايت‌هاى علمى و معنوى ايشان بوده است. لذا در سه كنگره از كنگره‌هاى بين المللى نهج‌البلاغه براى ايراد نطق افتتاحيه شركت فرمودند كه اينجا شاهد آن‌ها هستيد.». | مقدمه ناشر درباره نهج‌البلاغه و مؤلف كتاب مى‌باشد. «نهج‌البلاغه، آينه انديشه‌هاى سياسى، تربيتى و كارنامه حكومتى امام پاكان و پيشواى پروا پيشگان، علی «ع» است كه در بحران سده اوّل اسلام و هنگامه برخورد دو جهان بينى كاملا متضاد، در معرض ديد تاريخ قرارگرفت.... رهبر معظّم انقلاب اسلامى حضرت آيةاللّه خامنه‌اى كه از آغاز نسبت به نهج‌البلاغه عنايت و يژه داشته و در تحقيق و تدريس آن پيشگام بودند، در دوران رياست جمهورى خويش رياست شوراى عالى علمى بنياد نهج‌البلاغه را پذيرفتند و اين بنياد همواره مورد حمايت‌هاى علمى و معنوى ايشان بوده است. لذا در سه كنگره از كنگره‌هاى بين المللى نهج‌البلاغه براى ايراد نطق افتتاحيه شركت فرمودند كه اينجا شاهد آن‌ها هستيد.». | ||
مقاله اول با نام «حكومت در نهج‌البلاغه» مى‌باشد. «مسأله حكومت در نهج‌البلاغه، مانند ده‌ها مسأله مهم ديگر زندگى، در اين كتاب عظيم، به شيوه‌اى غير از شيوه محققان و مؤلفان مطرح شده است. البته چنين نيست كه اميرالمؤمنين «ع» فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به نتيجه‌گيرى برسد. شيوه سخن او در اين باب هم، مانند ابواب ديگر، شيوه‌اى حكيمانه است؛ يعنى عبور از مقدمات و تأمل و تمركز بر روى نتيجه. نگاه اميرالمؤمنين «ع» به مسأله حكومت، نگاه حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند | مقاله اول با نام «حكومت در نهج‌البلاغه» مى‌باشد. «مسأله حكومت در نهج‌البلاغه، مانند ده‌ها مسأله مهم ديگر زندگى، در اين كتاب عظيم، به شيوه‌اى غير از شيوه محققان و مؤلفان مطرح شده است. البته چنين نيست كه اميرالمؤمنين «ع» فصلى مستقل درباره حكومت باز كرده باشد و با ترتيب مقدماتى به نتيجه‌گيرى برسد. شيوه سخن او در اين باب هم، مانند ابواب ديگر، شيوه‌اى حكيمانه است؛ يعنى عبور از مقدمات و تأمل و تمركز بر روى نتيجه. نگاه اميرالمؤمنين «ع» به مسأله حكومت، نگاه حكيم بزرگى است كه با منبع وحى پيوند نزدیک دارد....». | ||
مفهوم حكومت يكى از مباحثى است كه مورد بحث قرار گرفته است. «مسأله اول، مسأله مفهوم حكومت است. در تعبيرات رايج در زبان عربى، براى حاكم، اين تعبيرات و عناوين وجود دارد: سلطان و ملك. كلمه سلطان در بطن خود متضمن مفهوم سلطه در حاكم است؛ يعنى آن كسى كه حاكم است، از بعد سلطه‌گرى مورد توجه است. ديگران نمى‌توانند در شئون مردم و امور مردم دخالت كنند، اما او مى‌تواند...». | مفهوم حكومت يكى از مباحثى است كه مورد بحث قرار گرفته است. «مسأله اول، مسأله مفهوم حكومت است. در تعبيرات رايج در زبان عربى، براى حاكم، اين تعبيرات و عناوين وجود دارد: سلطان و ملك. كلمه سلطان در بطن خود متضمن مفهوم سلطه در حاكم است؛ يعنى آن كسى كه حاكم است، از بعد سلطه‌گرى مورد توجه است. ديگران نمى‌توانند در شئون مردم و امور مردم دخالت كنند، اما او مى‌تواند...». | ||