آیت‌الله‌زاده شیرازی، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

|}

</div>

'''سيد مرتضى آیت‌الله‌زاده شيرازى'''، حفيد [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ شيرازى]](ره)، متولد 1307ش در نجف اشرف، سپرى كردن دوره ابتدائى در دبستان علوى ايرانيان در نجف اشرف، آغاز تحصيلات حوزوى در عراق، عزيمت به تهران در سال 1325ش و ادامه تحصيلات در مدرسه‌خان مروى و پاره‌اى حوزه‌هاى ديگر تا نيل به مراحل عاليه، پيوستن به دانشكده منقول و معقول (الهيات) در 1330ش و اخذ ليسانس در رشته زبان و ادبيات عرب و دوره‌هاى علوم تربيتى و علوم قضايى بورسيه دانشگاه قاهره و شروع به تحصيل در دوره فوق ليسانس و دكترى در آن دانشگاه به عنوان نخستين دانشجوى اعزامى از دانشگاه تهران، بهره جستن از محضر استادان نامدار دانشگاه قاهره (دكتر [[طه حسین|طه حسين]]، دكتر يحيى الخشّاب، دكترى [[ضیف، شوقی|شوقى ضيف]] دكتر يحيى قلماوى) اخذ درجه فوق ليسانس و دكترى از دانشگاه قاهره به راهنمايى دكتر عبدالحليم نجار و دانشگاه تهران در سال 1342ش، دريافت «الاجازةالعالميه» از «معهد الدراسات الاسلاميّة»، تدريس زبان و ادبيات فارسى در دانشگاه قاهره و دانشگاه الازهر استخدام در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران و طى مراحل استاديارى، دانشيارى و استادى تا پايه 22، گذراندن دو سال دوره فوق تخصّص زبان‌هاى سامى (آرامى) در دانشگاه كمبريج انگلستان، تأليف و ترجمه و تصحيح 23 اثر و نگارش حدود 20 مقاله در مجلات معتبر داخلى و خارجى.