الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[صفایی حائری، علی|على صفايى حائرى]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[تربت پاکان]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR04441.jpg|بندانگشتی|صفایی حائری، علی|175px]]
[[پرونده:NUR11273J1.jpg|بندانگشتی|تربت پاکان|175px]]


'''مرحوم شيخ على صفايى حائرى''' (1330-1378ش)، معروف به ('''عين - صاد''')، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه
'''تربت پاكان'''، كتابى است به زبان فارسى در معرفى شهر قم و مرقد حضرت معصومه سلام الله‌عليها و ديگر مراقد و آثار تاريخى موجود در اين شهر.


او فرزند مرحوم حاج شيخ عباس صفايى حائرى و نوه‌ى شيخ محمدعلى صفايى حائرى در شهر مقدس قم، در سال 1330 ديده به جهان گشود.
اين كتاب بخشى از بررسى‌ها و مطالعات چندين ساله نويسنده كه پيرامون بناها و آثار قديم شهرستان قم صورت گرفته مى‌باشد. در اين نوشته خصوصيات بناها و آثار قديمى شهرستان قم به نحو تفصيلى معرفى گرديده است. لازم به ذكر است كه در اين كتاب تنها به معرفى آثار دوره اسلامى پرداخته شده و از بناهاى دوره پيش از اسلام؛ مانند آتشكده‌ها و پرستشگاه‌ها و نقوش كوه‌ها و تپه‌ها و غيره سخنى به ميان نيامده است.


پس از سپرى نمودن دوران كودكى و با گذراندن دوره‌ى دبستان و اتمام كلاس ششم نظام قديم آن دوره، در سنّ سيزده سالگى شروع به تحصيل علوم دينى و حوزوى نمود.
در بخش نخست تاريخ آستانه به همراه كتاب‌شناسى آن ارائه گرديده است. در اين بخش مؤلف اجمالى از تاريخچه ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به قم ارائه كرده و به مورد توجه بودن مرقد مطهر اين بى بى از روز نخست، از سوى پيروان و دوستداران اهل بيت عليهم‌السلام اشاره نموده است.  


دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد.
پس از آن به مدفون شدن چند تن از نوادگان امام جواد(ع) در فاصله ميانه دو قرن سوم و چهارم هجرى در كنار حضرت معصومه(ع) اشاره شده و از تجديد بناهايى كه طى تاريخ، به ويژه در دوران صفويه و نيز قاجاريه، در اين آستانه مقدسه صورت گرفته سخن گفته شده است. مؤلف دراين بخش به برخى شاهان صفوى نظير شاه صفى و نيز شاه عباس دوم كه در اين آستانه مدفونند، اشاره كرده و از فتحعلى‌شاه و نيز محمدشاه قاجار به عنوان برخى مدفونين دراين آستانه نام برده و به معرفى مكان مقبره ايشان پرداخته است. در پايان اين بخش، كتابنامه مآخذ مربوط به آستانه مقدسه قم ارائه گرديده است.


ايشان هم‌زمان با شروع دروس حوزوى به مطالعه‌ى سريع و دقيق و وسيع ادبيات معاصر و داستان‌نويسان ايرانى روى آورد:
در بخش دوم، با عنوان «مجموعه بنا» به معرفى بناهاى موجود در اين شهر و نيز تزيينات آنها پرداخته شده است. در اين بخش ابتدا به تفصيل به معرفى حرم و بيوتات متبرك در اين شهر پرداخته شده و از بانيان آنها و نيز كتيبه‌هاى موجود در آنها سخن گفته، به ميان آمده است. معرفى تربت مطهر، حرم، گنبد، رواق‌ها، مسجد بالاسر، مسجد موزه، ايوان طلا و مرافق و مناره‌ها، ايوان آينه و مناره‌هاى آن از جمله موضوعاتى است كه در ابتداى اين بخش بدان‌ها پرداخته شده است.


پس از آشنايى با ادبيات كودكان در سطح مجله‌هاى كودك آن روزگار و دستيابى به ادبيات نوجوان در سطح وسيع، حدود سن چهارده سالگى بود كه به تاريخ ادبيات ايران و عرب و ژاپن و چين و يونان و اسپانيا و آفريقا و آمريكاى لاتين و كشورهاى غربى روى آورد و با نمونه‌هايى از شاه‌كارهاى ادبى در هر دوره آشنا گشت.
در قسمت دوم اين بخش، صحن عتيق و ايوان‌هاى آن و نيز بقاع موجود در آن معرفى گرديده است.


مطالعه‌ى اين همه و بيش از دويست هزار صفحه ادبيات، آن هم در مدت زمان كوتاهى، بيشتر از آن جهت برايش ضرورى بود كه احساس مى‌كرد دانشمندان و اديبان شرق و غرب، ذهن انسان گرفتار جنگ و سرگشته‌ى ماشين و سرعت را با ادبيات تغذيه مى‌كنند و اساس نفى خدا، نفى مذهب و نفى رسالت و معاد و وحى، در ميان طنزها و تمسخرها و يا تجزيه و تحليل‌هايى از درد و رنج در انسان و ظلم و ستم در جامعه و تفاوت و تبعيض در آفرينش، ريخته مى‌شود.
<div class="mw-ui-button">[[تربت پاکان|'''ادامه''']]</div>
 
سر انجام ايشان در مسیر زيارت [[امام رضا(ع)|حضرت على بن موسى الرضا(ع)]] با وقوع سانحه‌اى در سحرگاه بيست و دوم تيرماه 1378 جام حق را سركشيد و به لقاء و ديدار دوست شتافت و روح بلند و آسمانى‌اش از زمين رخت بربست كه او گمنام در زمين و مشهور در آسمان بود.
 
<div class="mw-ui-button">[[صفایی حائری، علی|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش