۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←گزارش محتوا
(لینک درون متنی) |
|||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مؤلف، در كتاب، اشعار زيبايى در مدح و منقبت معصومين و اشعارى كه حاوى مطالب اخلاقى و عرفانى است بيان نموده است. برخى از اين اشعار، به زبان عربى و برخى، به زبان فارسى است؛ براى نمونه، اولين مطلبى كه در ابتداى كتاب آورده شده، اشعارى است در شرافت و منقبت پيامبر اسلام(ص) و پس از آن دو بيت شعر در مورد ولادت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] به قرار زير: | مؤلف، در كتاب، اشعار زيبايى در مدح و منقبت معصومين و اشعارى كه حاوى مطالب اخلاقى و عرفانى است بيان نموده است. برخى از اين اشعار، به زبان عربى و برخى، به زبان فارسى است؛ براى نمونه، اولين مطلبى كه در ابتداى كتاب آورده شده، اشعارى است در شرافت و منقبت پيامبر اسلام(ص) و پس از آن دو بيت شعر در مورد ولادت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|امیرالمؤمنین(ع)]] به قرار زير: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''از جود، نمود حق، على را موجود''|2=''موجود شد از وجود او مصدر جود''}} | ||
{{ب|''در خلقت مرتضى خدايى فرمود''|2=''فرمود كمال جود بذل الموجود''}} | |||
|} | {{پایان شعر}} | ||
آخرين مطلبى كه در جلد اول كتاب بيان شده، ذكر برخى از فضايل سادات است. مؤلف، اين مطلب را به نقل از حاج ملا باقر و از كتاب «روح و ريحان» نقل مى‌كند. برخى از فضيلت‌هايى كه مؤلف بيان كرده عبارت است از: | آخرين مطلبى كه در جلد اول كتاب بيان شده، ذكر برخى از فضايل سادات است. مؤلف، اين مطلب را به نقل از حاج ملا باقر و از كتاب «روح و ريحان» نقل مى‌كند. برخى از فضيلت‌هايى كه مؤلف بيان كرده عبارت است از: | ||
#كثرت اولاد اين سلسله در شرق و غرب عالم؛ | |||
#خداوند، امر به دوستى با آنان فرموده است؛ | |||
#خداوند، محبت ايشان را عين محبت پيامبر و محبت پيامبر را عين محبت خود قرار داده است؛ | |||
#هركس منكر حق ايشان شود، نماز و روزه او قبول نيست. | |||
جلد دوم كتاب، با مطلبى مفصل پيرامون فضايل [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] شروع مى‌شود و در اين مورد، قضاياى مختلفى از زندگى آن حضرت بيان مى‌گردد. | جلد دوم كتاب، با مطلبى مفصل پيرامون فضايل [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] شروع مى‌شود و در اين مورد، قضاياى مختلفى از زندگى آن حضرت بيان مى‌گردد. | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۷: | ||
مؤلف، كتاب را با اين رباعى به پايان مى‌رساند: | مؤلف، كتاب را با اين رباعى به پايان مى‌رساند: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''من به ظل رحمتت يا رب پناه آورده‌ام''|2=''دست خالى نامدم زادى ز راه آورده‌ام''}} | ||
{{ب|''چون نبود اندر خزينه هست تو اين چار چيز''|2=''احتياج و نيستى، عجز و گناه آورده‌ام''}} | |||
|} | {{پایان شعر}} | ||
محقق كتاب، جناب آقاى [[حسن‌زاده، صادق|صادق حسن‌زاده]]، در مقدمه خويش بر كتاب، در مورد شرح زندگى مؤلف و سلسله نسب شريف وى، سخن گفته شده است. | محقق كتاب، جناب آقاى [[حسن‌زاده، صادق|صادق حسن‌زاده]]، در مقدمه خويش بر كتاب، در مورد شرح زندگى مؤلف و سلسله نسب شريف وى، سخن گفته شده است. | ||