۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ==' به '=='
جز (جایگزینی متن - '== ' به '==') |
جز (جایگزینی متن - ' ==' به '==') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''ابوالفضل محب‌الدين محمد بن محمد بن محمود''' (12 رجب 804 -16 محرم 890ق)، مورخ، محدّث، قاضى، فقيه و اصولى است كه براى رفع اشتباه با لقب پدرش، گاه او را ابن شحنه صغير خوانده‌اند. | '''ابوالفضل محب‌الدين محمد بن محمد بن محمود''' (12 رجب 804 -16 محرم 890ق)، مورخ، محدّث، قاضى، فقيه و اصولى است كه براى رفع اشتباه با لقب پدرش، گاه او را ابن شحنه صغير خوانده‌اند. | ||
==تولد و تحصیل == | ==تولد و تحصیل== | ||
وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از شمس‌الدين غزى قرآن آموخت و پيش از پايان 10 سالگى همراه پدر به مصر رفت. قرائت را به هنگام گذر از دمشق نزد شهاب‌الدين بابى و نيز از بردينى در قاهره آموخت و نزد ابن تاج و عبدالله شريفى به نوشتن حديث مشغول شد، آنگاه به حلب بازگشت و به تكميل آموزش قرآن نزد علاءالدين كلزى پرداخت. سپس به حفظ کتابهاى مختصر در علوم مختلف روى آورد و برخى از آنها را بر عمويش ابوالبشرى، عزالدين حاضرى و بدر بن سلامه عرضه داشت. | وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از شمس‌الدين غزى قرآن آموخت و پيش از پايان 10 سالگى همراه پدر به مصر رفت. قرائت را به هنگام گذر از دمشق نزد شهاب‌الدين بابى و نيز از بردينى در قاهره آموخت و نزد ابن تاج و عبدالله شريفى به نوشتن حديث مشغول شد، آنگاه به حلب بازگشت و به تكميل آموزش قرآن نزد علاءالدين كلزى پرداخت. سپس به حفظ کتابهاى مختصر در علوم مختلف روى آورد و برخى از آنها را بر عمويش ابوالبشرى، عزالدين حاضرى و بدر بن سلامه عرضه داشت. | ||
==اساتید == | ==اساتید== | ||
وى به هنگام ورود [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، برهان بن مرحل، شهاب‌الدين واسطى و شهاب‌الدين معروف به شاب التائب شد. همچنين به استماع حديث از افرادى چون ابوجعفر بن عجمى، ابن سفاح، ست العرب دختر ابراهيم بن ابى جراده در حلب و ابن خطيب الدهشه در حماة پرداخت. در 834ق دوباره به قاهره رفت و به ديدار [[مقریزی، احمد بن علی|تقى‌الدين مقريزى]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] شتافت و پيش از آن در دمشق از علاءالدين بن سلام بهره جست. ولع شديد وى براى دست يافتن به مقامات گوناگون ديوانى و قضايى، حوادث گوناگون و فراز و نشيبهاى بسيارى را در زندگى وى پديد آورد. چنين مى‌نمايد كه وى براى رسيدن به مناصب مختلف از هيچ اقدامى چون بذل اموال، دسيسه و توطئه و اعمال نفوذ وابستگانش روى‌گردان نبود. | وى به هنگام ورود [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، برهان بن مرحل، شهاب‌الدين واسطى و شهاب‌الدين معروف به شاب التائب شد. همچنين به استماع حديث از افرادى چون ابوجعفر بن عجمى، ابن سفاح، ست العرب دختر ابراهيم بن ابى جراده در حلب و ابن خطيب الدهشه در حماة پرداخت. در 834ق دوباره به قاهره رفت و به ديدار [[مقریزی، احمد بن علی|تقى‌الدين مقريزى]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] شتافت و پيش از آن در دمشق از علاءالدين بن سلام بهره جست. ولع شديد وى براى دست يافتن به مقامات گوناگون ديوانى و قضايى، حوادث گوناگون و فراز و نشيبهاى بسيارى را در زندگى وى پديد آورد. چنين مى‌نمايد كه وى براى رسيدن به مناصب مختلف از هيچ اقدامى چون بذل اموال، دسيسه و توطئه و اعمال نفوذ وابستگانش روى‌گردان نبود. | ||
==تدریس == | ==تدریس== | ||
اولين وظيفه‌اى كه بر عهده وى نهاده شد، تدريس در مدارس اشتقتمريه، حردكيه، حلاويه و شاذبختيه، با مشاركت برادرش عبداللطيف، و در زمان حيات پدر بود. پس از آن در 20 سالگى در تدريس اشتقتمريه استقلال يافت و با ورود المؤيد به حلب به سمت قضاى لشكر گمارده شد. سپس تدريس در شاذبختيه و در 836ق از جانب ملك سلطان الاشرف برسباى قضاى حنيفه را در حلب برعهده گرفت. | اولين وظيفه‌اى كه بر عهده وى نهاده شد، تدريس در مدارس اشتقتمريه، حردكيه، حلاويه و شاذبختيه، با مشاركت برادرش عبداللطيف، و در زمان حيات پدر بود. پس از آن در 20 سالگى در تدريس اشتقتمريه استقلال يافت و با ورود المؤيد به حلب به سمت قضاى لشكر گمارده شد. سپس تدريس در شاذبختيه و در 836ق از جانب ملك سلطان الاشرف برسباى قضاى حنيفه را در حلب برعهده گرفت. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||