ابوسعید خراز، احمد بن عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

تاريخ وفات او را به‌اختلاف بين 277 تا 297 ذكر كرده‌اند. برخى متأخران تاريخ 286 را ترجيح داده‌اند.

آثار به‌جامانده از ابوسعيد همراه با آثار ديگر او - كه فقط نامى از آنها به‌تصريح يا به‌اشارت در آثار نويسندگان ديگر صوفيه آمده - حجم بسيارى را در بر نمى‌گيرد. به گزارش سزگين او علاوه بر کتاب الصدق - كه آربرى آن را تصحيح و ترجمه و در 1316ش / 1937 در لندن منتشر كرد - کتاب‌هايى با عناوين «المسائل»، «معيار التصوف و ماهيتُه»، «الصفات»، «الضياء»، «الكشف و البيان»، «الفراغ»، «الحقايق» را نيز تأليف كرده بود، كه نسخه‌هايى از آنها موجود است. پنج کتاب اخير را قاسم سامرايى در 1346ش، در بغداد به چاپ رساند. در كنار اين آثار، از کتاب «السّر»، کتاب «درجات المريدين»، «أدب الصلاة» و جز آنها در آثار برخى صوفيان ياد شده كه به دست ما نرسيده است. «الصدق» کتاب تعليمى كوچكى براى مبتديان است كه خرّاز در آن تعاليم زاهدانه رايج در زمان خود را با تكيه بر چند مفهوم اساسى مثل صدق، صبر و اخلاق آورده است. او در کتاب «الضياء» به سبكى فشرده و مبهم، هفت مرتبه كسانى كه آنها را اهل تيهوهيّه و حيروريّه (گم‌گشتگان و حيرانان) مى‌نامد، وصف كرده است. کتاب «الكشف و البيان» در اثبات برترى مقام نبوت بر ولايت است و «الفراغ» حاصل تلاش خرّاز در توضيح تجربه عرفانى، استخراج مبانى انسان‌شناختى آن و پيوند اين تجربه‌ها با ساختار روانى انسان‌هاست.

{{وابسته‌ها}}

[[کتاب الصدق، أو، الطریق السالمة]]