تاریخ بوشهر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۸
لینک درون متنی
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR31897J1.jpg | عنوان =‏تاریخ بوشهر | عنوان‌های دیگر = |...» ایجاد کرد)
 
(لینک درون متنی)
خط ۳۳: خط ۳۳:
| پیش از =
| پیش از =
}}  
}}  
'''تاریخ بوشهر'''، نوشته محمدحسین سعادت کازرونی، که تصحیح و تحقیق آن توسط عبدالحسین خیراندیش و عمادالدین شیخ‎الحکمایی صورت گرفته است، کتابی است با موضوع تاریخ سیاسی و اجتماعی بوشهر که نگارنده مشاهدات و اندیشه‎های خود را درباره جغرافیای بوشهر، اوضاع شهر بوشهر و نیز حوادث و وقایع آن دوره، در آن منعکس ساخته است. این نوشتار در یک جلد و به زبان فارسی به نگارش درآمده است.
'''تاریخ بوشهر'''، نوشته [[سعادت کازروني، محمد حسين|محمدحسین سعادت کازرونی]]، که تصحیح و تحقیق آن توسط [[خيرانديش، عبد الرسول|عبدالحسین خیراندیش]] و [[شيخ‌الحکمايي، عماد الدين|عمادالدین شیخ‎الحکمایی]] صورت گرفته است، کتابی است با موضوع تاریخ سیاسی و اجتماعی بوشهر که نگارنده مشاهدات و اندیشه‎های خود را درباره جغرافیای بوشهر، اوضاع شهر بوشهر و نیز حوادث و وقایع آن دوره، در آن منعکس ساخته است. این نوشتار در یک جلد و به زبان فارسی به نگارش درآمده است.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب، مشتمل بر یک پیشگفتار از عمادالدین شیخ‎الحکمایی، یک مقدمه از عبدالرسول خیراندیش و یک مقدمه از نویسنده کتاب است و محتوای آن در چهار فصل مطرح شده که فصل سه و چهار آن از بخش‎های متعدد تشکیل شده است.
کتاب، مشتمل بر یک پیشگفتار از [[شيخ‌الحکمايي، عماد الدين|عمادالدین شیخ‎الحکمایی]]، یک مقدمه از [[خيرانديش، عبد الرسول|عبدالرسول خیراندیش]] و یک مقدمه از نویسنده کتاب است و محتوای آن در چهار فصل مطرح شده که فصل سه و چهار آن از بخش‎های متعدد تشکیل شده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
محقق، در پیشگفتار درباره این اثر، براین باور است که متن تاریخ بوشهر از همان اولین تورق، متنی استثنایی برای تاریخ و فرهنگ بوشهر و فارس به نظر می‎رسد؛ اثری که پس از گذشت حدود صد سال هنوز بوی تازگی می‎دهد و چهره نویسنده را به‎عنوان مؤلفی آگاه به تاریخ و روش‎های تاریخ‎نگاری می‎شناساند. وی علاوه بر آنکه به‎خوبی به ریشه‎یابی مسائل پرداخته و ارتباط وقایع ملی و بین‎المللی را با حوادث منطقه روشن می‎کند، برای پی‎جویی برخی مسائل، چون مورخی امروزی، حتی به سراغ اسناد و تلگراف‎های ردوبدل‎شده در حوادث می‎رود. وی از منابع غیر فارسی نیز به‎خوبی بهره گرفته است.  
محقق، در پیشگفتار درباره این اثر، براین باور است که متن تاریخ بوشهر از همان اولین تورق، متنی استثنایی برای تاریخ و فرهنگ بوشهر و فارس به نظر می‎رسد؛ اثری که پس از گذشت حدود صد سال هنوز بوی تازگی می‎دهد و چهره نویسنده را به‎عنوان مؤلفی آگاه به تاریخ و روش‎های تاریخ‎نگاری می‎شناساند. وی علاوه بر آنکه به‎خوبی به ریشه‎یابی مسائل پرداخته و ارتباط وقایع ملی و بین‎المللی را با حوادث منطقه روشن می‎کند، برای پی‎جویی برخی مسائل، چون مورخی امروزی، حتی به سراغ اسناد و تلگراف‎های ردوبدل‎شده در حوادث می‎رود. وی از منابع غیر فارسی نیز به‎خوبی بهره گرفته است.  
متن موجود متاسفانه ناتمام است و به نظر می‎رسد بخش‎های موجود تدوین نهایی کتاب نباشد. ابتدای متن دارای مقدمه و فصل‎بندی منظم است، اما پس از چهار فصل، متن به‎صورت ذکر وقایع و حوادث پیش می‎رود که دارای ترتیب نسبی تاریخی است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه نوزده</ref>.
متن موجود متاسفانه ناتمام است و به نظر می‎رسد بخش‎های موجود تدوین نهایی کتاب نباشد. ابتدای متن دارای مقدمه و فصل‎بندی منظم است، اما پس از چهار فصل، متن به‎صورت ذکر وقایع و حوادث پیش می‎رود که دارای ترتیب نسبی تاریخی است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه نوزده</ref>.


محقق درباره شیوه نگارش مؤلف بیان می‎دارد که وی در عین سادگی در نوشتن، بسیار ادیبانه می‎نویسد؛ قلم او حال و هوای ادبیات مشروطه را دارد و گاهی قلم وی متأثر از گونه زبانی رایج در جنوب ایران و به‎ویژه گویش بوشهری است. متن کتاب حاوی اطلاعات ارزشمندی در حوزه‎های مختلف نیز هست. این اطلاعات را می‎توان در مواردی مانند نهادها و مؤسسات تمدنی جدید، ابزار و وسایل جدید، ابزار و وسایل جنگی، اوزان و مقیاس‎های جدید و معادل‎های قدیم و... طبقه‎بندی کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎ویک – بیست‎وسه</ref>.
محقق درباره شیوه نگارش مؤلف بیان می‎دارد که وی در عین سادگی در نوشتن، بسیار ادیبانه می‎نویسد؛ قلم او حال و هوای ادبیات مشروطه را دارد و گاهی قلم وی متأثر از گونه زبانی رایج در جنوب ایران و به‎ویژه گویش بوشهری است. متن کتاب حاوی اطلاعات ارزشمندی در حوزه‎های مختلف نیز هست. این اطلاعات را می‎توان در مواردی مانند نهادها و مؤسسات تمدنی جدید، ابزار و وسایل جدید، ابزار و وسایل جنگی، اوزان و مقیاس‎های جدید و معادل‎های قدیم و... طبقه‎بندی کرد<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست‎ویک – بیست‎وسه</ref>.


عبدالرسول خیراندیش در مقدمه کتاب به نقد و نظر درباره این تألیف پرداخته و بیان می‎دارد که این کتاب را می‎توان اثری استثنایی و جالب توجه دانست؛ زیرا بر اساس منابع و مدارک موجود علی‎رغم اهمیت فراوان بوشهر در تاریخ معاصر ایران اثری مستقل و جامع آن‎چنان‎که سبک و سیاق علمی داشته باشد، تألیف نشده است. هرچند این اثر پس از گذشت نزدیک به یک قرن، جای تجید نظرهای اساسی دارد، اما در جایگاه خویش دربردارنده نگاهی جامع به تاریخ بوشهر محسوب می‎شود.
[[خيرانديش، عبد الرسول|عبدالرسول خیراندیش]] در مقدمه کتاب به نقد و نظر درباره این تألیف پرداخته و بیان می‎دارد که این کتاب را می‎توان اثری استثنایی و جالب توجه دانست؛ زیرا بر اساس منابع و مدارک موجود علی‎رغم اهمیت فراوان بوشهر در تاریخ معاصر ایران اثری مستقل و جامع آن‎چنان‎که سبک و سیاق علمی داشته باشد، تألیف نشده است. هرچند این اثر پس از گذشت نزدیک به یک قرن، جای تجید نظرهای اساسی دارد، اما در جایگاه خویش دربردارنده نگاهی جامع به تاریخ بوشهر محسوب می‎شود.


مرحوم سعادت که خود سال‎ها ساکن بوشهر و فعال در امور فرهنگی آنجا بود، مشاهدات و اندیشه‎های خود را در مسائل گوناگون بوشهر منعکس کرده است؛ لذا هرچند قسمت‎هایی از این کتاب در بردارنده تاریخ شبه‎جزیره بوشهر از عهد باستان است و نیز مباحثی از دوره افشاریه، زندیه تا نیمه نخست قاجاریه را که مربوط به بوشهر است ارائه می‎نماید، اما این بخش از مطالب مأخوذ از منابع تاریخی و جغرافیایی تاریخی است، لذا هرچند سعی او در ارائه طرحی کلی از تاریخ بوشهر، به‎نحوی منسجم و مرتب جای تقدیر فراوان دارد، اما از نظر دانش و روش جدید تحقیقات تاریخی محل نقد و نظر نیز هست<ref>ر.ک: مقدمه عبدالرسول خیراندیش، صفحه بیست‎وهفت – پنجاه‎ویک</ref>.
مرحوم سعادت که خود سال‎ها ساکن بوشهر و فعال در امور فرهنگی آنجا بود، مشاهدات و اندیشه‎های خود را در مسائل گوناگون بوشهر منعکس کرده است؛ لذا هرچند قسمت‎هایی از این کتاب در بردارنده تاریخ شبه‎جزیره بوشهر از عهد باستان است و نیز مباحثی از دوره افشاریه، زندیه تا نیمه نخست قاجاریه را که مربوط به بوشهر است ارائه می‎نماید، اما این بخش از مطالب مأخوذ از منابع تاریخی و جغرافیایی تاریخی است، لذا هرچند سعی او در ارائه طرحی کلی از تاریخ بوشهر، به‎نحوی منسجم و مرتب جای تقدیر فراوان دارد، اما از نظر دانش و روش جدید تحقیقات تاریخی محل نقد و نظر نیز هست<ref>ر.ک: مقدمه عبدالرسول خیراندیش، صفحه بیست‎وهفت – پنجاه‎ویک</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش